Ο ηθοποιός Φάνης Μουρατίδης γράφει για τους δικούς του Παξούς.
Ήρθα πρώτη φορά στο νησί για τα γυρίσματα του «Maestro», τη δεύτερη χρονιά της πανδημίας την περίοδο ’20-21. Η ιστορία των γυρισμάτων είναι η πιο σημαντική μου ιστορία στους Παξούς.
Πήρα το αεροπλάνο και μετά το δελφίνι που είχε μια πατίνα 80s και μου άρεσε πολύ. Οι τόποι συνήθως παίζουν μεγάλο ρόλο γιατί βάζουν ένα στοίχημα, μια προσδοκία ότι θα ταξιδέψεις σε ένα ιδανικό μέρος, θα περάσεις καλά, θα χαρείς, θα ξεκουραστείς, θα είσαι ανέμελος και ξέγνοιαστος. Όλα αυτά όμως για μένα συνδυάζονται κυρίως με το ποιους ανθρώπους επιλέγεις να έχεις δίπλα σου. Ωραίος τόπος, ωραίοι άνθρωποι και παρέα. Αυτή η τριπλέτα κάνει για μένα τους Παξούς το τέλειο «εκρηκτικό» μείγμα.
Όταν έφτασα εκεί, η υποδοχή των ανθρώπων ήταν θερμή. Με ευγένεια, αγάπη και τρομερή διάθεση θέλησαν να με ξεναγήσουν. Η πρώτη μου άφιξη ήταν στην ειδυλλιακή Λάκκα σε ένα διαμέρισμα που είχε θέα όλο το λιμάνι. Αλλά και η δική μου παρουσία εκεί είχε σχεδόν κινηματογραφικό χαρακτήρα. Όλο το οδοιπορικό των γυρισμάτων μού έμεινε χαραγμένο στη μνήμη. Ξεχώρισα την παραλία του Ερημίτη, το Σπήλαιο της Υπαπαντής με τα σμαραγδένια νερά, το σχολείο στη Λάκκα, το λιμάνι του Γάιου, τον Λογγό με το εξαιρετικό του ταβερνάκι μπροστά στη θάλασσα, τη βλάστηση της φύσης εκεί, τον συνδυασμό πράσινου και μπλε στα νερά, όλα! Οι «βενετικές» ελιές που εμφανίστηκαν στο νησί για να βοηθήσουν την οικονομία του, είναι ένα κομμάτι που σε συνδέει με την ιστορία των τελευταίων τριών αιώνων. Η αψίδα του Τρυπιτού, με θέα που σου κόβει την ανάσα, «κλέβει» την παράσταση στους Παξούς. Μπορεί να είναι ένα μικρό νησί αλλά σου δίνει την πολυτέλεια αν έχει καλό καιρό και διαθέτεις ένα σκαφάκι να το γυρίσεις σε μια μέρα.
Τη δεύτερη φορά που επιστρέψαμε για τα επόμενα επεισόδια του «Maestro» ζήσαμε την εμπειρία της αποδοχής, του feedback που είχε η δουλειά μας τόσο στους κατοίκους του νησιού, όσο και στους ανθρώπους που ήρθαν από το εξωτερικό για να ζήσουν μαζί μας την εμπειρία των γυρισμάτων. Tη δεύτερη φορά αισθάνθηκα ότι είναι το σπίτι μου, μάλιστα επειδή είχα και τον ρόλο του υποψηφίου δημάρχου στη σειρά, όλοι φωνάζουν όταν με βλέπουν «ήρθε ο δήμαρχος»! Χαίρομαι που βλέπω τους κατοίκους να αισθάνονται ότι τιμήσαμε τον τόπο τους με αυτή τη δουλειά και μας το δίνουν πίσω με ένα «ευχαριστώ». Μακάρι να ζήσω κι άλλες ανάλογες συγκινήσεις στη ζωή μου.
Θα ξαναπάμε για γυρίσματα τον Σεπτέμβρη και ανυπομονώ. Κάθε φορά που βλέπω το λιμάνι του Γάιου έχω αντίστοιχες εικόνες από τα γυρίσματα.
Θα επιστρέφω στους Παξούς όσα χρόνια κι αν περάσουν. Θέλω να νιώθω πάντα ότι είναι ένα κομμάτι της ιστορίας μου.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
17°
