Η ηθοποιός Στεφανία Γουλιώτη γράφει για τους δικούς της Παξούς
Η επιλογή ενός νησιού συνδέεται με την εμπειρία που έχεις σε αυτό και η εμπειρία στους Παξούς και στα γυρίσματα του «Maestro» ήταν ένα παραμύθι. Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης το καταφέρνει αυτό, το παραμύθι που φτιάχνει για τους θεατές στην τηλεόραση, το ίδιο παραμύθι φτιάχνει και για τους ηθοποιούς τη στιγμή που βρίσκονται στο «location».
Μόλις έφτασα στο νησί έμεινα σε ένα τρομερό σπίτι στο δάσος, στο οποίο αχνοφέγγιζε η θάλασσα μέσα από τα δέντρα. Εκεί ο φωτισμός ήταν φοβερός, βρισκόμουν σε συνθήκες απόλυτης ησυχίας. Έπειτα μέναμε σε ένα χωριό, στη Λάκκα, τρομερά παραδοσιακό – νόμιζες ότι παίζεις σε παλιά ελληνική ταινία. Δεν ήταν τουριστική εποχή όταν πήγαμε για τα γυρίσματα οπότε μπόρεσα να ζήσω το μέρος στην ουσία του. Το ότι περνούσα μέσα από κάτι γραφικά σοκάκια –στα οποία δεν είχαν ανοίξει ούτε καν τα τουριστικά μαγαζιά– μέσα από ένα σκηνικό έρημο και ιδιαίτερο για να πάω στη δουλειά μου, ήταν μαγικό.
Οι Παξοί είναι ένα μικρό νησί που κατάφερα και το γύρισα με ένα βαρκάκι όλο, οπότε ένιωσα σαν να το «περικύκλωσα» με έναν δικό μου μοναδικό τρόπο. Κάθε μου στιγμή εκεί ήταν έντονη. Θυμάμαι όταν έμεινε η μηχανή στη βάρκα, που βρισκόμουν εντελώς μόνη μου και φώναζα βοήθεια. Με πήγαινε το κύμα στα βράχια και το κινητό μου φυσικά δεν είχε σήμα. Το νησί έχει μια ομαλή και μια άγρια πλευρά με βράχια που ξεπηδούν από το πουθενά μέσα στη θάλασσα, και κολπίσκους με συγκλονιστικά τιρκουάζ νερά που σε τυφλώνουν. Αυτή η άγρια όψη, την οποία μόνο με βάρκα μπορείς να ανακαλύψεις είναι τελικά… αρκετά άγρια. Ευτυχώς βρέθηκαν κάτι ψαράδες που με άκουσαν, ήρθαν και με έδεσαν στο καράβι τους. Με έβγαλαν σε ένα κόλπο μετά από ώρα που προσπαθούσα να βγάλω άκρη, μου έφεραν μια άλλη βάρκα και κατέληξα στους Αντίπαξους για μπάνιο. Μια χαρά, δηλαδή, δεν πτοήθηκα.
Όσο για την «ομαλή» πλευρά του νησιού έχει αυτόν τον υπέροχο κόλπο που είναι η πρωτεύουσά της, ο Γάιος. Έχει και ένα νησάκι μπροστά που νομίζεις ότι βρίσκεσαι μέσα σε «λίμνη». Όλα τα τοπία εναλλάσσονται πολύ γρήγορα στους Παξούς, η φύση είναι γενναιόδωρη, η πυκνή βλάστηση και το πράσινο που ξετρυπώνει φοβερό, κι εγώ συνδέομαι πολύ με τα νησιά και το πράσινο. Μου άρεσε που ο Γάιος και η Λάκκα είναι επίπεδα χωριά, δεν έχουν αυτό που έχουν όλες οι τυπικές χώρες στις Κυκλάδες με ύψωμα και σκαλιά. Νιώθεις ότι είναι ένα νησί που σου κάνει τη ζωή εύκολη σε όλα. Το πρώτο πράγμα που είδα όταν έφτασα στη Λάκκα ήταν το σχολείο που έγιναν τα γυρίσματα, ένα πραγματικό σχολείο φτιαγμένο για να τιμά τους μαθητές του. Πάνω στη θάλασσα και απομονωμένο, είναι σαν όλα να συμβαίνουν ώστε να μαθητεύουν οι άνθρωποι κοντά στη φύση, ευτυχισμένοι.
Είχαμε περίεργα ωράρια, έπρεπε να φτάσουμε εκεί στις 5 το πρωί, πηγαίναμε με βάρκες από την Κέρκυρα στους Παξούς, το ζήσαμε το νησί και με πολύ κύμα και με την πανσέληνο. Αυτή η απίστευτη στιγμή που βροντάει η φωνή της Χαρούλας Αλεξίου σε αυτό που ονομάζω εγώ λίμνη (ανάμεσα στον Γάιο και στο νησάκι που είναι παράλληλα με τους Παξούς), με μάγεψε. Είναι τα αδιανόητα χρώματα του νησιού, τα έντονα χρώματα των σπιτιών, τα ψαροχώρια, οι εκπληκτικές παραλίες, η παραδοσιακή αρχιτεκτονική των Επτανήσων με τα βενετσιάνικα στοιχεία που διαμορφώνουν ένα μοναδικό σκηνικό.
Οι Παξοί είναι χαρούμενο νησί, δεν νιώθεις ότι υπάρχει αυτή η υπερεκμετάλλευση του τουρισμού ακόμη και όταν είναι γεμάτο. Δεν βλέπεις το σκηνικό να φτάνουν οι ξαπλώστρες «μέσα» στη θάλασσα, δεν ακούς ντούμπου-ντούμπου όλη την ώρα, υπάρχει άλλος σεβασμός της ζωής σε αυτό το νησί. Όλα τα μαγαζιά στο χωριό Λάκκα ήταν απίστευτα φιλόξενα με μοναδικές παραδοσιακές γεύσεις και ποιότητα. Εκεί το πρόσεχαν πολύ το θέμα εστίαση, από την αρχή ως το τέλος. Υπήρχε ένα μπαράκι πάνω στη θάλασσα που πήγαινα για την αποσυμπίεσή μου, να πιω το κρασί μου και να διαβάσω, ήταν ονειρεμένα.
Θα ξαναπήγαινα στο νησί και εκτός γυρισμάτων. Δεν νομίζω όμως ότι αν ξαναπάω τουριστικά για διακοπές θα ξαναζήσω αυτή την εμπειρία, ίσως δω το νησί και με άλλο μάτι. Στα μέρη αρχίζουν και σου συμβαίνουν πράγματα γιατί βιάζεσαι να τα δεις και να τα ζήσεις, όταν είσαι άνετος μπορεί να μην αποκτάς την ίδια σχέση μαζί τους. Θα επιστρέψω τον Οκτώβρη στα γυρίσματα εκεί και ανυπομονώ. Θα είναι όμως για λίγο, είμαι άλλωστε αυτή που δεν θέλει να γυρίσει πίσω. Οι Παξοί πάντα θα μου αφήνουν χρώματα.
*Η Στεφανία Γουλιώτη είναι ηθοποιός. Φέτος την είδαμε σε πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, μιας από τις πιο επιτυχημένες σειρές στην ελληνική τηλεόραση και στο Netflix.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
7°
