Οι νύχτες είναι ακόμα γλυκές και ο δρόμος δεν είναι μακρύς. Μάξιμουμ πέντε ώρες από τον Πειραιά μέχρι την Πάρο και από εκεί άλλο ένα 40λεπτο μέχρι την Αντίπαρο, έναν προορισμό άλλοτε cult και σήμερα «δημοφιλή», αλλά πάντα βολικό ακόμα και για ένα Σαββατοκύριακο.
Πρώτη επίσκεψη το ’89, αμέσως μετά το Λύκειο, τελευταία τον Αύγουστο του 2009. Οι διαπιστώσεις: η after disco Laluna παραμένει ανοιχτή μέχρι τα ξημερώματα, το Remember στην πλατεία παίζει ακόμη ροκ και ο κόσμος ανεβοκατεβαίνει αδιάκοπα στο μεγάλο πεζόδρομο που αρχίζει από το λιμάνι και καταλήγει στην πλατεία. Μόνο που είναι λίγο διαφορετικός. Θες ο Τομ Χανκς, θες η… αναπάντεχη μοίρα των νησιών και η Αντίπαρος αναδεικνύεται πλέον σε αγαπημένο προορισμό ζευγαριών με παιδιά που ακόμα δεν ξέρουν να περπατούν, θαμώνων της αθηναϊκής παραλιακής, κοριτσιών που δεν αποχωρίζονται τα ψηλοτάκουνα ούτε για μία ημέρα το χρόνο. Ωστόσο, τα πράγματα είναι μετρημένα και νοικοκυρεμένα και το νησί μυρίζει ακόμα θαλασσινή εξοχή – τα πλακόστρωτα είναι καθαρά, οι βουκαμβίλιες γεμίζουν μπαλκόνια και αυλές, παππούδες και γιαγιάδες σού λένε καλησπέρα και η μυρωδιά του πλαστικού τουρισμού απουσιάζει παντελώς.
Μεγάλες στιγμές
Μεσημέρι, κατά τις 4, στην παραλία δεύτερη Ψαραλυκή, στο beach bar Φανάρι. «Ένα ούζο πορτοκάλι σε πλαστικό». «Να, σου έβαλα και καλαμάκι για να μην καταλαβαίνουν οι άλλοι ότι είναι ούζο». Εστιατόριο Μάκης, στην παραλία. «Το λογαριασμό, παρακαλώ» – και είχαν μείνει η μισή ταραμοσαλάτα και τα μισά χόρτα. «Αν έρχεστε μόνος να μας ζητάτε μισές μερίδες, δεν υπάρχει λόγος να πληρώνετε πράγματα που δεν τρώτε». Δίλεπτος διάλογος στο Smile, στην πλατεία: “Ciao bella!”. «Δεν είμαι Ιταλίδα». «Είσαι όμως bella» – ή κάπως έτσι.
Διαμονή: Το κάμπινγκ (22840 61221) είναι κλασικό και αγαπημένο, με παχύ ίσκιο και μαλακή άμμο στα περισσότερα σημεία του. Κατά τα λοιπά, τα περισσότερα από τα εκατοντάδες δωμάτια είναι καθαρά και περιποιημένα, με τις αυλές και τα παρτέρια τους, και οι τιμές για όλα τα πορτοφόλια. Σε γενικές γραμμές, όμως, φτηνά.
Φαγητό: Αναμνήσεις… Χοιρινό λεμονάτο με πατάτες τηγανητές, μελιτζάνες σαγανάκι, σουτζουκάκια… Must η επίσκεψη στην Κληματαριά, στον Μάκη στο λιμάνι έχει θέα τις βάρκες. Για πιο… high καταστάσεις η Σουσουράδα στον πεζόδρομο, όπου θα βρεις και τρία σουβλατζίδικα. Φαγητό βρίσκει κανείς όλο το 24ωρο, λειτουργεί σαντουιτσάδικο πίσω από την πλατεία μέχρι το πρωί, ενώ ο φούρνος ανοίγει από τις 4.
Διασκέδαση: Υπάρχει ωράριο, μέχρι τις 3.30, αλλά Παρασκευή και Σάββατο πηγαίνει μέχρι τις 5. Remember, Smile, Τζίτζικας και Μπουκαλού στην πλατεία (το τελευταίο είναι και το πιο… κυριλέ). Για μετά τις 4 η Laluna διανυκτερεύει. Από το απόγευμα μέχρι αργά, για καφέ, παγωτό, ποτό, το El Castello λίγο πριν την πλατεία, σε θέση στρατηγική.
Παραλίες: Η μπροστινή του κάμπινγκ προτιμάται από τους γυμνιστές. Πολύ κοντά (με τα πόδια) από το χωριό, η πρώτη και η δεύτερη Ψαραλυκή. Λίγο πιο μακριά ο Σορός και ο Άγιος Γεώργιος.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
16°
