Σκόπελος: Ο Άλεξ Κάβδας, παρουσιαστής του MTV Greece, γράφει για το αγαπημένο του νησί στην Athens Voice
Πρώτη φορά πήγα διακοπές με φίλους στο νησί, στη Σκόπελο, χωρίς γονείς, το καλοκαίρι της Α΄ λυκείου, επαναλαμβάνοντας το σκηνικό για πολλά καλοκαίρια μετά. Εκεί γευτήκαμε τα πρώτα αλκοολούχαστο θρυλικό Κούνο, εκεί η παρέα δοκίμασε τα πρώτα τσιγάρα, μυστικά ο ένας από τον άλλον, μόνο και μόνο για να καταλήξουμε να τσακωνόμαστε επειδή δεν μοιραστήκαμε το νέο με τους υπόλοιπους. Πέρα δώθε διαδρομές με τα ΚΤΕΛ και περπάτημα στο λιοπύρι για να φτάσουμε στην παραλία du jour – άλλη κάθε μέρα, να δεις όσα περισσότερα γίνεται. Πάνω κάτω τα σκαλιά του νησιού για να φτάσουμε στο σπίτι τής από πάντα φίλης Λ., σχεδόν αυτόχθονα του νησιού, που προσέφερε –εξακολουθεί να το κάνει– την αβρά πλουσιοπάροχη φιλοξενία της. Στη δική της πίσω αυλή παίρναμε πρωινό υπό τη σκιά της κληματαριάς, η Ε. κι εγώ, συζητώντας βιβλία με τον αγέρωχο πατέρα της, ενώ ο Σ. έλυνε «σκανδιναβικά» τραγουδώντας νοσταλγικά και μεγαλόφωνα, αλλά κυρίως παράφωνα... Τα βράδια μάς έβρισκαν στην Ανατολή για παραδοσιακό μαμ με θέα και ρεμπέτικες νότες από ονόματα του είδους. Κλασικά, η συνέχεια στον Κούνο για ροκαμπιλιές και πωρωμένο ξέφρενο χορό στους ήχους oldies αξιών, ενώ ξεφεύγαμε με τα χιτ “You see the trouble with me” από Black Legend και “Jump around” από House of Pain. Για κάποιους προέκυψαν και τα σχετικά πρώτα φιλιά στην προβλήτα του λιμανιού με τουριστόκοσμο...
Χρόνια μετά, με τη φοιτητική παρέα πια, η Σκόπελος με ξαναέβλεπε συνοδευόμενο από τέσσερις λωλές κοκόνες. Αρχές Σεπτέμβρη, μέσα σε ένα νοικιασμένο καμπριολέ Vitara τριγυρίζαμε στις παραλίες, εκεί που το πράσινο φτάνει ως το κύμα. Παίζοντας αυτοσχέδια επιτραπέζια στην άμμο, παραγγέλνοντας ουζάκια, κι ενδεχομένως ολόκληρους καταλόγους ταβερνίων –δοκίμασε οπωσδήποτε όλες τις τοπικές νοστιμιές–, σχολιάζαμε στο ηλιοβασίλεμα μία-μία τις σκηνές του γυρισμένου εκεί grand succès της χρονιάς “Mamma mia”. Ο Κούνος παρέμενε σταθερά διαχρονική επιλογή για ξενύχτια, επιμένοντας να κλείνει μόνο με το ξημέρωμα... Ακολουθούσαν κρουασάν και τυρόπιτες στο φούρνο κάτω στο λιμάνι, του οποίου τη θέα απολαμβάναμε από το μπαλκόνι του πεντάκλινου! Στο νυχτερινό ντελίριο προστέθηκε αλήτικα ο Οιωνός, μεγαλώσαμε εμείς, ωρίμασαν τα γούστα μας... Εκεί έκλεισε η τελευταία μας νύχτα, της οποίας χαρακτηριστικό βίντεο υπάρχει ακόμα στα χέρια μου, με την παρέα –παρούσες φυσικά η Λ. και η θρυλική προσωπικότης mamma Μ. της– να τραγουδάει το “I don’t like Mondays” των Βoomtown Rats.
(Ο Κούνος εκείνο το καλοκαίρι έκλεισε, φήμες όμως θέλουν να κάνει revival φέτος σε άλλο χώρο). Λ., κράτα μου κρεβάτι, σου ’ρχομαι!
* Ο Άλεξ Κάβδας είναι παρουσιαστής του MTV Greece*
Από το Κάστρο, στο βόρειο άκρο της Χώρας, η θέα είναι μαγευτική. Από εκκλησάκια άλλο τίποτα η Σκόπελος (οι ντόπιοι μιλούν για 380!). Τη Γλώσσα δεν θα τη χάσεις με τίποτα. Σπίτια με ξύλινα μπαλκόνια, κολπίσκοι, ταβέρνες και τσιπουράκια στο φουλ. Τέλος, να δεις ηλιοβασίλεμα πάνω από τον Πάνορμο και ανατολή από το όρος Δέλφη.
Πού να κολυµπήσεις
Οι παραλίες του νησιού είναι εξαίσιες και πολλές. Μη χάσεις ούτε μία από τις: Βελανιός, Στάφυλος, Αγνώντας, Λιμνονάρι, Αμμουδίτσα, Πάνορμος, Αντρίνα, Μηλιά, Καστάνι, Νεράκι, Φτελιά, Χέβολο, Καλύβες, Αρμενόπετρα, Δάφνη, Λουτράκι, Κούτρια.
Skopelos Village Hotel (22517, 23011, 23012), στα 600 μέτρα από το λιμάνι, ανακαινισμένο, με ωραίες σουίτες και δωμάτια, με αγιόκλημα, γιασεμί και δύο πισίνες. Στην παραλία του Πανόρμου, το Panormos Beach Hotel (22711) είναι νησιώτικου στιλ, ήσυχο, οικογενειακό, με γραφική αυλή και προσεγμένα δωμάτια και μπαλκόνια για ρεμβασμούς. Στον Πάνορμο, επίσης, το Hotel Αφροδίτη (23150/1-23622) .
Πού να φας και να πιεις
Ο Μόλος, στο παλιό λιμάνι, είναι οικογενειακή ταβέρνα με παραδοσιακά φαγητά «μαμάς». Στο μπαρ-εστιατόριο Αγνάντι στη Γλώσσα θα βρεις ελληνική δημιουργική κουζίνα. Στο Λιμνονάρι να φας στον Θωμά (έχει και pool bar). Στον Αγνώντα το Κοράλι ξεχωρίζει για τους θαλασσινούς μεζέδες και τη θέα του, ενώ στον Στάφυλο το εστιατόριο Τέρψις κρατά καλά κρυμμένη τη συνταγή για το γεμιστό κοτόπουλο από το 1965. Για ποτό πήγαινε στο Μερκούριος Μπαρ (24593), ένα αναπαλαιωμένο αρχοντικό με καταπληκτική θέα στο λιμάνι, όπου μαζεύεται σχεδόν όλος ο κόσμος του νησιού και παίζει εξαιρετικές ethnic μουσικές.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
