Εύβοια: Ο Ηλίας Μαγκλίνης γράφει για το αγαπημένο του μέρος στην Athens Voice
Εύβοια: Ανοίγεις τα μάτια σου κατά τις έξι το πρωί. Οι γάτες αδημονούν να βγούνε στο κτήμα, γι’ αυτό και η πρώτη σου κίνηση είναι ν’ ανοίξεις διάπλατα πόρτες και παράθυρα. Ξυπόλητος στη βεράντα, και ανάμεσα στα κλαδιά των δύο πλατάνων η θάλασσα. Ο βόρειος Ευβοϊκός, απέναντι η Γλύφα, κάπου στο βάθος χαμένο το Πήλιο. Στ’ αριστερά, πίσω από την πλαγιά άφαντη η Αιδηψός, κάπου προς τα δεξιά η Ιστιαία, οι Ωρεοί και ακόμα πιο πέρα το Αιγαίο με τις Σποράδες του.
Έχεις τον ήλιο πίσω σου. Προβάλλει πορφυρός πάνω από τον ορεινό Άγιο – εσύ βρίσκεσαι πάντα στον κάμπο του Αγίου, στον Αγιόκαμπο, σε αυτό το σπίτι, σε αυτό το κτήμα, ο μοναδικός τόπος που σε συνδέει με την παιδική ηλικία. Ένας τόπος εκτεθειμένου, μαυρισμένου δέρματος (όλη μέρα με το σορτς ή το μαγιό – ανοίγεις το πορτάκι και βουτάς στο νερό), αυτοσυγκέντρωσης, οπιούχας εργασίας με διαβάσματα και γραψίματα, λυτρωτικής μόνωσης, αλμυρού έρωτα, βιταμινούχου ύπνου.
Τόπος γεμάτος σκιές όσων κάποτε τον έσκαψαν, τον έχτισαν, τον πότισαν. Κώστας, Ερατώ, Κατερίνα, απέραντη, υπέροχη πληγή που σε κατοικεί.
(Θυμάσαι, μετά από ξαφνικό αυγουστιάτικο μπουρίνι, που δεν κράτησε πάνω από μισή ώρα αλλά που στάθηκε αρκετό για να μουλιάσουν τα πάντα, τους υγρούς ήχους της γαλότσας μέσα στη λάσπη, τα σαλιγκάρια να σκάνε μύτη στις πλάκες Πηλίου, τις σταγόνες από τα κλαδιά της λεύκας – τη μυρωδιά του χώματος. Αυτή η ευωδιά και η θάλασσα ανακατεμένη με χώμα και φύλλα από τις λεύκες, τους ευκαλύπτους και τα πλατάνια. Κι ύστερα ο αέρας, που κάνει τις πανύψηλες λεύκες γύρω σου να χορεύουν).
Ορισμένα βράδια τραβάς για ψητό μπακαλιάρο και θράψαλο στο Λιμανάκι, στον Νέο Πύργο, ή για ψητές σαρδέλες στο Κοχύλι, στους Ωρεούς. Κι αυτό είναι όλο: όσο βρίσκεσαι εκεί δεν λες να αφήσεις το σπίτι και το κτήμα. Εσύ, ζώο της πόλης και του θορύβου, σιωπηλός, στατικός. Ευτυχής.
* Ο Ηλίας Μαγκλίνης είναι δημοσιογράφος - συγγραφέας
Η Χαλκίδα συνδέεται µε την ηπειρωτική Ελλάδα µε την κρεµαστή γέφυρα, φέτος μάλιστα μονοδρόμησαν τη διαδρομή από και προς Χαλκίδα, οπότε φτάνεις ακόμα πιο σύντομα. Μπορείς όµως να φτάσεις και από τον Ωρωπό, µε πλοία που έχουν δροµολόγια κάθε µισή ώρα.
Στην πόλη υπάρχουν τα πάντα. Νησιώτικες ψαροταβέρνες, παραδοσιακά κτίσµατα, µοντέρνα cafés, εστιατόρια, clubs και φυσικά δεκάδες προτάσεις διαµονής – σαν προάστιο της Αθήνας.
Φεύγοντας από Χαλκίδα και παίρνοντας το δρόµο προς Βορρά από τη δυτική πλευρά του νησιού, στα 25 χλµ. συναντάς το παραδοσιακό χωρίο Πολιτικά. Βρίσκεται στο δάσος του Προφήτη Ηλία, έχει πέτρινα σπίτια, έναν επιβλητικό βενετσιάνικο πύργο, αλλά και ξενοδοχεία, κάµπινγκ, ψαροταβέρνες, καφετέριες. Συνεχίζοντας φτάνεις στη Λίµνη, γραφικό παραθαλάσσιο χωριό που θυµίζει νησί, µε τα λευκά του σπίτια, τα στενά σοκάκια και τις ψαροταβέρνες πάνω στο λιµανάκι. Λίγο πάνω από τη Λίµνη βρίσκονται οι Ροβιές. Επίσης παραθαλάσσιο χωριό πνιγµένο στο πράσινο, µε σπίτια µε λουλουδιασµένες αυλές, ψαροταβέρνες δίπλα στη θάλασσα και παραλίες µε κρυστάλλινα νερά για κολύµπι. Στη συνέχεια της διαδροµής ο ταξιδιώτης συναντά τη δηµοφιλή, γνωστή για τα ιαµατικά της λουτρά Αιδηψό, µε δεκάδες ξενοδοχειακά συγκροτήµατα και spa για χαλάρωση, ταβέρνες, εστιατόρια και καφετέριες.
Στο βορειότερο άκρο του νησιού βρίσκονται οι Ωρεοί. Επίνειο της Ιστιαίας, λιµανάκι γραφικό, φηµισµένο για τα ουζερί του στον πεζόδροµο και το φρεσκότατο ψάρι. Για µπάνιο θα πας ή στην παραλία του χωριού ή δίπλα, στον Νέο Πύργο. Όσον αφορά τη διαµονή, από την πλευρά του Αιγαίου το Club Αγία Άννα (παραλία Αγίας Άννας, 210 3602.202, 22270 97185, www.clubagiaanna.gr) προτείνει λύσεις για όλα τα γούστα: camping µε σκηνές και τροχόσπιτα, ξενώνες, bungalows, ακόµα και yurts, δηλαδή σύγχρονες σκηνές µε όλες τις ανέσεις, με κρεβάτια, τηλεόραση, air condition κ.λπ. Πολύ καλή επιλογή στην ίδια περιοχή είναι και το Thalatta Sea Side Hotel (210 3615.844, 22270 97397), µε 38 δωµάτια και 4 σουίτες (από το κρεβάτι σου θα βλέπεις τη θάλασσα), πισίνα, µπαρ και απόσταση από την 5 χλµ. µήκους ακτή µόλις στα 50 µέτρα.
Προς Ανατολάς
Η βόλτα συνεχίζεται στο γνωστό παραθαλάσσιο θέρετρο Πευκί, που συνδυάζει πράσινο και γαλάζιο. Ο οικισµός βρίσκεται µέσα σε πυκνή, δασώδη πευκόφυτη περιοχή και στην παραλία ακριβώς µπροστά υπάρχουν εστιατόρια, ταβέρνες, καφετέριες και µπαράκια. Το Πευκί ενώνεται και µε τις Σποράδες, µε ιπτάµενα δελφίνια. Βορειοανατολικά βρίσκονται τα επίσης γνωστά Βασιλικά µε την όµορφη παραλία Ψαροπούλι. Κατεβαίνοντας συναντάµε το Αχλάδι. Οικισµός γραφικός, χτισµένος σε υψόµετρο µέσα στα πεύκα και µια παραλία µήκους ενός χιλιοµέτρου από κάτω, µε άµµο και βότσαλο. Άλλα χωριά στην ίδια διαδροµή νοτιότερα που πρέπει να επισκεφτείς είναι το Μαντούδι, το Προκόπι, το Πηλί, η Βλαχιά και οι Μύλοι. Στο κέντρο της Εύβοιας και πάλι, από την ανατολική πλευρά του νησιού, φτάνουµε στην αρχόντισσα Χιλιαδού. Πανέµορφη παραλία, µε ξενοδοχεία µπροστά στη θάλασσα και ταβέρνες. Το κάµπινγκ συνηθίζεται ή πάνω στην αµµουδιά ή στη ρεµατιά µέσα στα πλατάνια που οδηγεί στη θάλασσα. Νοτιότερα συναντάμε την Κύμη. Πανέµορφο χωριό, µέσα στο πράσινο, µε παραδοσιακά αρχοντικά σπίτια. Για φαγητό δοκίµασε το Πεινολόγιο και για µπάνιο τη Μουρτερή.
Στα νότια
Στο νοτιότερο άκρο του νησιού βρίσκεται η Κάρυστος. Κοντινός προορισµός από Αθήνα – µε καραβάκι από Ραφήνα απέναντι στο Μαρµάρι και σχεδόν έφτασες. Γραφικό χωριό µε ουζερί και ταβέρνες. Στα ανατολικά του λιµανιού βρίσκεται το ενετικό κάστρο Μπούρτζι και σε µικρή απόσταση το Κοκκινόκαστρο. Ανεβαίνοντας προς τα πάνω και δυτικά βρίσκουµε το Μαρµάρι, ένα σύγχρονο τουριστικό θέρετρο µε λιµάνι που συνδέεται µε τη Ραφήνα, και αµέσως µετά το Νιµπορειό, πεντακάθαρη παραλία µε λευκή αµµουδιά και ψιλό βότσαλο. Η Αµάρυνθος είναι παραλιακός οικισµός λίγο πριν τη Χαλκίδα, µε µεγάλη τουριστική υποδοµή.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
5°
