Παξοί: Ο Χάρης Γούλιος, διευθυντής επικοινωνίας του MEGA, γράφει για το αγαπημένο του νησί στην Athens Voice
Θυμάμαι να φτάνω στους Παξούς με το πλοίο «Κεφαλληνία» από την Πάτρα ένα βράδυ καλοκαιριού στη δεκαετία του ’70. Το καράβι ήταν μεγάλο για να μπει στο λιμάνι, που σχηματίζει ένα μικρό φυσικό φιόρδ. Σταματούσε, λοιπόν, τότε μεσοπέλαγα κι ερχόταν ένα καΐκι κι έπαιρνε τους επιβάτες. Με την αδελφή μου είχαμε βρει εξαιρετικά διασκεδαστική εμπειρία το κατέβασμα της σκάλας στο μισοσκόταδο και τον πήδο στο καΐκι! Έχω ακόμη στη μνήμη μου τα γέλια καθώς προσπαθούσαμε να σώσουμε τα βαλιτσάκια μας από τον... πνιγμό, ενώ η μαμά μάς μάλωνε και προσπαθούσε να μας πείσει ότι «το πράγμα δεν είναι αστείο!».
Τότε δεν υπήρχαν ξενοδοχεία.Μέναμε στην πανσιόν της Άλκης – ένα υπέροχο σπίτι με μεγάλα κόκκινα παράθυρα, που αν πάτε σήμερα στον Γάη (την πρωτεύουσα του νησιού) θα το αναγνωρίσετε στα αριστερά του λιμανιού.
Αν και το νησί έχει υπέροχα νερά, το να πάει κανείς εκεί και να περιοριστεί στο γνωστό μοτίβο «μπάνιο, φαΐ, μπαράκι» είναι πολύ λίγο! Στους Παξούς πρέπει οπωσδήποτε να περπατήσεις, να ακολουθήσεις τους χωματόδρομους μέσα από τις ελιές που συναντάς παντού και να φτάσεις στις απόκρημνες πλαγιές της δυτικής ακτής. Ειδικά το απόγευμα, καθώς πέφτει ο ήλιος, η βόλτα στη σκιά των δέντρων και η θέα προς τα απόκρημνα βράχια και το ηλιοβασίλεμα στο Ιόνιο είναι μοναδική. Εννοείται ότι η τουριστική ανάπτυξη προσφέρει τώρα και την εμπειρία του μπαρ με φοβερή θέα στον Ερημίτη συνοδεία ambient μουσικής – πηγαίνετε οπωσδήποτε, αλλά μην κουβαλήσετε το αυτοκίνητο ή τη μηχανή, χωρίς λίγο περπάτημα μέχρι εκεί, δεν λέει!
Και βέβαια οι καλύτερες παραλίες είναι στους Αντίπαξους. Λευκή άμμος, τιρκουάζ νερά (“comme a Polynesia”, που λέει μια Ιταλίδα κοσμογυρισμένη φίλη) και δυστυχώς πολλά σκάφη και κόσμος! Ε, μην τα θέλετε όλα δικά σας! Για να ζηλέψετε, βέβαια, θα σας εξομολογηθώ πως όταν ήμουν φοιτητής έφτανα εκεί με την παρέα μου μ’ ένα μικρό φουσκωτό και κάναμε μόνοι μας γυμνισμό. Προς το απόγευμα δεν ήταν σπάνια ατραξιόν μια οικογένεια από φώκιες που γλιστρούσαν από τα βράχια μέσα στο νερό!
Στους Παξούς πηγαίνω κάθε χρόνο – και οπωσδήποτε μία φορά «εκτός σεζόν», χειμώνα ή άνοιξη (για τις βόλτες που λέγαμε). Αν θα ’πρεπε να περιγράψω γιατί τους αγαπώ, με λίγες συνθηματικές λέξεις θα έλεγα: «Ξύλινο καΐκι ΒΑΛΗ», «ηλιοβασίλεμα στις Πράσες», «νυχτερινό ποτό στο bar Ταξίδι με τα πόδια στη θάλασσα» και «τα αρχικά Χ-Α σκαλισμένα σ’ ένα βράχο στο Μουσμούλι»!
* Ο Χάρης Γούλιος είναι διευθυντής επικοινωνίας του MEGA
Σήμερα το γεμάτο ελαιώνες νησί έχει περίπου 2.500 κατοίκους και 64 εκκλησίες. Στους Παξούς οργανώνεται κάθε χρόνο μεγάλο Φεστιβάλ κλασικής μουσικής το πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου, αλλά και η «Μουσική συνάντηση» κάθε Ιούλιο.
Πού να κολυµπήσεις
Οι καλύτερες παραλίες είναι εκείνες στις οποίες θα φτάσεις µε φουσκωτό. Το δυτικό μέρος του νησιού είναι άγριο µε σπηλιές, ενώ η πιο βατή ανατολική πλευρά έχει πολλές παραλίες: Γιαννά, Σουλάνενα, Μπάλος, Αγία Μαρίνα, Καµίνι. Στην παραλία Μονοδένδρι έχει και beach bar. Κάνε και µια βόλτα στο Μογγονήσι – συνδέεται με πέτρες με τους Παξούς και έχει µαγευτικές σπηλιές. Στις ακτές του Παξού είναι η σπηλιά του Παπανικολή. Εκεί κρύφτηκε το ομώνυμο ελληνικό υποβρύχιο κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου. Στους Αντίπαξους των 20 κατοίκων θα πας µε καραβάκι που φεύγει από τον Γάιο ή θα νοικιάσεις βάρκα. Η ακτογραμμή των Αντίπαξων σχηματίζει ορμίσκους όπως το Ροδοβάνι, αλλά και σπηλιές όπως η Χελιδονόγραβα. Προτίµησε την παραλία Βουτούµι.
Κλείνοντας δωµάτιο (ή και ολόκληρη τη βίλα, αφού έχει µόνο τέσσερα δωµάτια και κουζίνα) στο Villa Contessina (697 6639148, 32118) του Γιάννη Παντελή απολαµβάνεις από την πισίνα την θέα και βρίσκεσαι µόλις µερικά λεπτά από το κέντρο του νησιού, τον Γάιο. Μπορείς να µείνεις στο αμφιθεατρτικό Paxos Beach Hotel (32211), στο ξενοδοχείο Paxos Club (32450), καθώς και στο Amfitriti (30011) στον Γάιο.
Πού να φας και να πιεις
Ο Μπίρος, παραδοσιακή ταβέρνα, θα ανοίξει στα μέσα Ιουλίου, να τον επισκεφθείς οπωσδήποτε. Στον Καρκαλέτζο (32129) στα Μακράτικα για γκόφο πελαγίσιο στα κάρβουνα, στον Λάµπη για σουβλάκια και στον Σοφρώνη στον Γάιο για παξινίτικη κουλίνα με μπουρδέτο. Στου Νανά στον Οζιά για ούζα και πάτελες, στου Λιλά στα Μαγαζιά για κρεατοφαγία, στην ταβέρνα του Στασινού στη Λάκκα για αστακοµακαρονάδα. Στο φούρνο της Αθηνάς για την καλύτερη τυρόπιτα. Στα µπαράκια Μουράγιο, Καρνάγιο Gold και Φοίνικας θα κάνεις ζέσταµα για να συνεχίσεις στο Castello, το κλαµπ του νησιού. Τα πρωινά στο Πίου και στο all day Καληµέρα στην πλατεία του Γάιου.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
8°
