Ο αρχιτέκτων, founder της Trail Practice, Μάνος Μπαµπούνης γράφει για τη δική του Νάξο.
Τα τζένερα και τα βερίκοκα από τις Εγγαρές. Τα καρπούζια από του Μπαούζη. Έτσι ξεκινάει το καλοκαίρι στη Νάξο. Περπάτηµα από τα βράχια του Χοχλιδιού µέχρι τη σπηλιά, ένα τόσο δα παραλιάκι για πολύ µπάνιο. Βουτιές τα απογεύµατα στην Αγιάσσο, και µετά στο µιτάτο – µε τον ήλιο να βυθίζεται πίσω από το εγκαταλελειµµένο ξενοδοχείο των «Βέλγων» στο Αλυκό. Βραδιές να καθόµαστε στην αυλή µε ποπκορν να κοιτάµε τα φώτα της Πάρου. Συγκίνηση µε την εικόνα του Φιλωτιού στη στροφή µετά το Κεραµί. Ακουµπισµένο στους πρόποδες του Ζα απλώνεται στις γειτονιές Κλέφαρο και Ραχίδι. Αµπελοφιλοσοφίες κάτω από τον πλάτανο µέχρι να ξηµερώσει. Μια βόλτα από το Λαχαναριό µέχρι του Φάσολα - πέτρινα στιαστά και βαµµένα χαρακιά. Λίγο πριν το Φιλώτι, το Χαλκί ξεχωριστό χωριό µε χαρακτηριστικά δείγµατα νεοκλασικισµού στα κτίρια του. Αµέσως µετά η Απείρανθος. Συµπυκνωµένη αρχιτεκτονική ποιότητα σε µια βόλτα µέχρι τη µπλάτσα. Πέτρες, µαρµάρινα µόρσα και φουρούσ(ι)α. Ηµερήσια εκδροµή στη Μουτσούνα, δύσκολος ο δρόµος – αλλά σε ανταµείβουν οι παραλίες µέχρι το Πάνερµο. Τα πανηγύρια. Του Χριστού στο Δαµαριώνα και στο Δανακό, τση Παναγίας στο Φιλώτι, του Άι Γιαννιού στην Απείρανθο. Εκεί κάπου θα ακουστεί το: Δέκα µέρες εποµείνανε του πιο ωραίου µήνα. Η πατινάδα (Φιλώτι, 17 Αυγούστου). Οι µυσταγωγικές συναυλίες στο ΠύργοΜπαζαίου. Μοναδικό µεταβυζαντινό µνηµείο µε πυργοειδή χαρακτηριστικά χτισµένο περίπου το 1600. Μαγευτικές θάλασσες στα νότια κι ύστερα βόλτα προς τα νταµάρια του µαρµάρου στον Κινίδαρο. Μετά για ντόπια κρέατα στου Βασιλαρακιού ή στη Ματίνα στην Κόρωνο. Χωριό µε την αυθεντικότητα σε όλο της το µεγαλείο. Και από φέτος πρωινές και απογευµατινές βόλτες κάτω από την Πορτάρα στο the Naxos Αpothecary ή βραδινά περπατήµατα στο Κάστρο. Προς τα σκαλοπάτια του Φάραγγα. Για ποτό και κοκτέιλ στο δικό µας, το καινούργιο, το Belman. Μέχρι αργά.
Η Νάξος είναι η µάνα.
Μας περιµένει.
Θα είναι πάντα εκεί.
Ναξιώτικο Γλωσσάρι
Μιτάτος: Μικρό οικοδόµηµα της ελληνικής υπαίθρου που χρησιµοποιούνταν ως κατάλυµατα βοσκών
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
13°
