Στον Όλυμπο, στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία με έναν πρίγκιπα που είχε ιερό σκοπό

Ήμουν στην κατάβαση της Τύμφης, όταν μου πρότειναν να συνοδεύσω φωτογραφικά, έναν πρίγκιπα από την Ιορδανία σε τριήμερη ανάβαση στον Όλυμπο. Δε λες όχι σε πρίγκιπα! Και η συνάντηση έγινε στο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου, κάτω από το βλέμμα του μοναχού Μακάριου. Τέσσερις Ιορδανοί φτάσανε στη χώρα μας, με ιερό σκοπό να εναποθέσουν δύο πέτρες από τον ποταμό Ιορδάνη στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία στον Όλυμπο. Δύο ακραία υψομετρικά σημεία αφού ο ποταμός φτάνει στην πορεία του μέχρι τα 422 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ αντίστοιχα το μικρό εκκλησάκι καμαρώνει στα 2803 μέτρα πάνω από τη θάλασσα.

Πρωτεργάτης αυτής της ιστορίας, ο Ramsey G Khoury, που πριν τέσσερα χρόνια είχε επισκεφτεί με τον φίλο και συνεργάτη του Δημήτρη Πολίτη τον Προφήτη Ηλία. Σημειώνω εδώ ότι οι δυο τους χρηματοδότησαν τότε και την αναστήλωση της στέγης που είχε μισογκρεμιστεί. Ο έντονα βροχερός καιρός έκοψε την πολυτέλεια του μουλαριού, που θα έπαιρνε ένα κάποιο βάρος από τις πλάτες μας. Φορτωθήκαμε τις πέτρες και πολύ όμως νερό που έκανε ρυάκι το μονοπάτι μας. Κάπως έτσι έγινε και το βράδυ του Σαββάτου μετατρέψαμε σε πισίνα το καταφύγιο Πετρόστρουγκα. Μετά ήρθε η νηνεμία και τα πολλά χαμόγελα δίπλα στη σόμπα. Απολαύσαμε τον πρίγκιπα, που με τσάι κατάφερε να κάνει πρόποση:

«Σας ξέρω μόνο λίγες ώρες και ήδη νιώθω ότι από χρόνια γνωριζόμαστε…»

Στην πιο άμεση συνομιλία μαζί του η ερώτηση ήταν σχεδόν αυθόρμητη:  

«Και πως περνάει τη μέρα του ένας πρίγκιπας…».

«Όχι όπως περιγράφουν τα παραμύθια πάντως…» απάντησε με γέλιο ο H.R.H. Prince Mired Ben Raad Al Hussien, Lord Chamberlin. Κατάγομαι από βασιλική οικογένεια που έφτανε μέχρι το βασίλειο του Ιράκ. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι δεν κάνω τίποτα. Αντίθετα μάλιστα. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο υπάρχει πολλή δουλειά για όλους μας στο παλάτι. Είμαι σύμβουλος του βασιλιά πάνω σε θέματα δικαιοσύνης αλλά και πρόεδρος ενός βασιλικού ιδρύματος το οποίο φροντίζει ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Είναι μεγάλο θέμα η επανένταξή τους στην κοινωνία. Πρόσβαση σε χώρους, δουλειά, ψυχαγωγία. Τα πάντα πρέπει να γίνουν σωστά. Είναι θεωρώ μεγάλη η ευθύνη που έχω επιλέξει, όπως και σημαντικά για όλους αυτούς τα αποτελέσματά της». 

«Γιατί στον Όλυμπο;».

«Ο Όλυμπος είναι σύμβολο για μας. Φιλίας, επιτυχίας, ανθρώπινων δεσμών. Το περπάτημα επίσης είναι σύμβολο. Τουρισμός, άσκηση, ψυχική εκπαίδευση. Παρατηρώ τους συνορειβάτες γύρω μου. Παρόλη τη βροχή και την ταλαιπωρία είναι όλοι ήρεμοι. Γελάνε! Θέλω να τους δω όλους και στα μονοπάτια της Ιορδανίας να περπατάνε. Έχουμε σηματοδοτημένη διαδρομή 650 χιλιομέτρων. Κι αυτό σε μια χώρα φιλόξενη όπως η δική σας».

Είναι αλήθεια ότι μικρός ήθελα τους πρίγκιπες πάνω σε άλογα. Χάρηκα που ο συνομιλητής το είχε αφήσει πολύ πίσω του. Ήρεμος, με χαμόγελο και σταθερό λόγο χωρίς καμία πτυχή του αξιώματος και φρουρούς που περιμέναμε. Κλασικός ορειβάτης. Και όταν κάποια στιγμή τον είδα να βυθίζεται στην οθόνη του κινητού, έσπευσα να γίνω ακόλουθος στα social. 

«Ίσως βρεις μία παλιά ξεχασμένη σελίδα. Δεν είμαι ενεργός γιατί χρειάζεται χρόνο και δεν τον έχω. Έπειτα βρίσκω ότι δεν έχει κάποιο νόημα όλο αυτό το κυνηγητό. Αυτό που με γοητεύει με το κινητό είναι το σκάκι. Εδώ από τον Όλυμπο μπορώ και παίζω με παίχτες από όλο τον πλανήτη. Αυτή τη στιγμή έχω έναν Νεοζηλανδό απέναντί μου». 

Η ανάβαση συνεχίστηκε και την επόμενη το μεσημέρι πίναμε καφέ απέναντι από τον θρόνο του Δία. Μαγικό βουνό ο Όλυμπος όσες φορές κι αν εκεί βρεθείς. Απόγευμα Κυριακής έγινε άλλη μια εικοσάλεπτη πορεία και έντεκα άτομα σύνολο σταθήκαμε στην πέτρινη αυλή. Ο Ramsey, χριστιανός, με την πέτρα στο χέρι ευχήθηκε να γίνει μια αφορμή όλο αυτό ώστε Ιορδανοί να γίνουν επισκέπτες της χώρας μας και το αντίθετο. Οι απλές πέτρες από τον τόπο που βαφτίστηκε ο Ιησούς φτάσανε μέχρι εδώ για να ενώσουν θρησκείες και λαούς. Έντονα συναισθήματα. Δάκρυα από τον οδηγό μας Σπύρο που κλήθηκε να αφήσει την πρώτη πέτρα. 

Η ανάβαση στον Μύτικα ήταν και το τελευταίο επεισόδιο της συνάντησης. Χρώματα, σημαίες, χαμόγελα και υποσχέσεις επανασύνδεσης. Έτσι μόνο χαιρετάς το βουνό.