Ο Digital Director UM, Ανδρέας Στάιος, γράφει για τη δική του Τήνο.
Τι µπορεί να πει κανείς για την Τήνο; Κάτι που δεν έχει ειπωθεί και θα µπορούσε να αποτελέσει ένα µυστικό του νησιού; Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω. Για εµάς που ξέρουµε και περπατάµε αυτό το νησί πολλά χρόνια και το έχουµε δει να αλλάζει δεν υπάρχουν πια µυστικά. Εµφανίζονται κάθε χρόνο νέα σηµεία σε διαφορετικά χωριά που γύρω από αυτά το νησί σού δίνει την αίσθηση ότι µεγαλώνει δίνοντας όλο και περισσότερο χώρο στην τουριστική ανάπτυξη του νησιού. Τα µέρη αυτά δεν είναι καινούργια. Το τουριστικό κύµα τα µεταλλάσσει από κλασικά νησιώτικα µέρη σε όµορφα, καλόγουστα τουριστικά spots. Τα χρόνια της αθωότητας του νησιού ανήκουν πια στο παρελθόν.
Το νησί λοιπόν πρέπει να το ανακαλύψεις. Να κουραστείς µε τις µακρινές αποστάσεις του και, φυσικά, να ταλαιπωρηθείς µε τον αέρα που ειδικά τον Αύγουστο κυριαρχεί. Δεν ακούγεται πολύ δελεαστικό, αλλά όλα αλλάζουν όταν πατήσεις το πόδι σου στο νησί. Με τη Χώρα του, που δεν είναι και η πιο όµορφη των Κυκλάδων, λίγα λεπτά µετά ή λατρεύεις αυτό το νησί ή θες να φύγεις µε το πρώτο πλοίο. Η πορεία βέβαια όλων αυτών των χρόνων µάλλον αποδεικνύει ότι η µεγάλη πλειονότητα λατρεύει αυτό το νησί.
Τι µπορείς να κάνεις; Αρχικά να δεις πολύ όµορφα ορεινά χωριά. Χωριά που µπορείς να εξαφανιστείς και να περπατάς µε τις ώρες όπως η Καρδιανή, τα Υστέρνια και, φυσικά, ο Πύργος. Μπορείς να πας επίσης στην Κώµη µε τις µαρµάρινες λεπτοµέρειες στις προσόψεις των σπιτιών, τον Κτικάδο µε την όµορφη θέα, τον Βώλακα, όπου θα δεις το εντυπωσιακό φαινόµενο των διάσπαρτων βράχων, καθώς και στο Τριπόταµο µε τα γραφικά δροµάκια και την παραδοσιακή ιδιαίτερη κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική.
Έχει επίσης µουσεία και άλλα αξιοθέατα. Οι Ουρσουλίνες, το Μουσείο Τσόκλη στον Κάµπο, το Μουσείο Μαρµαροτεχνίας, καθώς και το Μουσείο του Γιαννούλη Χαλεπά στον Πύργο. Η Τήνος είναι η πατρίδα του ελληνικού µαρµάρου και φροντίζει να σ’ το δείχνει παντού. Σε δροµάκια, σπίτια, ακόµα και στάσεις λεωφορείων σπάνιας τεχνοτροπίας διάσπαρτες στο νησί. Έχει και περιστερώνες φυτεµένους πάνω στον δρόµο – άλλους σε καλή, άλλους σε κακή κατάσταση, αλλά σίγουρα θα σου τραβήξουν το µάτι.
Υπάρχουν αρκετές παραδοσιακές παραλίες πολύ γνωστές και φωτογραφηµένες, όπως η Κολυµπήθρα (τόσο η µεγάλη µε αρκετό αέρα και, φυσικά, δραστηριότητες όσο και η µικρή, που είναι πιο οικογενειακή), τα Κιόνια και οι Άγιος Γιάννης και Άγιος Φωκάς. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναδειχθεί και άλλες παραλίες, όπως η Απηγανιά, µε το ιδιαίτερα απαιτητικό προφίλ της αλλά τα υπέροχα νερά, τα κοσµοπολίτικα Καλύβια, ο Άγιος Ρωµανός µε δέντρα για σκιά και ξεκούραση και, βεβαίως, η Ρόχαρη µε το εναλλακτικό της στιλ.
Εδώ θα βρεις γεύσεις για όλα τα γούστα. Από τα πασίγνωστα και φηµισµένα «Θαλλασσάκι» (στα Υστέρνια) και «Μαραθιά» (στον Άγιο Φωκά) έως τα πιο ιδιαίτερα « Ήταν ένα µικρό καράβι» στην πιο όµορφη αυλή της χώρας και το «Σαν το αλάτι» πάνω στο κύµα µε την απεριόριστη θέα. Μην παραλείψεις όµως να σταµατήσεις και στα µικρά, ήσυχα ταβερνάκια ή ακόµα και καφενεία χωριών που κρύβουν θησαυρούς.
Η Τήνος δεν είναι αυτό που βλέπεις στην αρχή, φτάνοντας. Είναι κάτι πολύ πιο όµορφο που θα σε δυσκολέψει πολύ να την ανακαλύψεις, αλλά, αν επιµείνεις, είναι σίγουρο ότι θα σε ανταµείψει…
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
12°
