Ο executive chef Κυριάκος Μελάς γράφει για τα δικά του Κύθηρα
Όταν ήµουν µικρός, από τη θέα του εξοχικού µου στη Μάνη, αντίκριζα τα ωραία Κύθηρα. Ένα typical virgin island που σήµερα έχω στήσει εκεί το θερινό µου, δεύτερο σπίτι. Εδώ είναι που αναγεννώ τις δηµιουργικές µου δυνάµεις. Το πρώτο πράγµα που µε καλωσορίζει στο νησί είναι τα χρυσαφένια άνθη της σέµπρε βίβα – το µαγικό ντόπιο λουλούδι που σηµαίνει ζωντανό για πάντα και που θα βρεις να πωλούν σε κάθε γωνιά του νησιού οι γλυκές κυρίες. Βαδίζοντας στην τραχιά και αυστηρή γη του νησιού, αντιλαµβάνοµαι τα πυκνά σε γεύσεις γαστρονοµικά της δώρα στην πρωτόλεια µορφή τους. Τις πολύτιµες νιφάδες αλατιού –αυτό το διάσηµο αλάτι των Κυθήρων– που ακόµα συλλέγουν ευλαβικά οι αλυκάριοι τεχνίτες µέσα από τους βράχους που αγκαλιάζουν τα θαλασσινά κύµατα.
Το ελαιόλαδο του νησιού, που εδώ είναι βάλσαµο και έχει την τιµητική του, κι εγώ πρέπει οπωσδήποτε να φτάσω στα Φράτσια για να το δοκιµάσω στα καλούδια που φτιάχνουν τα εκπληκτικά χέρια των ντόπιων µαγείρων – τύφλα να έχουν οι σεφ!
Εκεί στην άκρη του χωριού, σαν ένα ακόµα ραντεβού µε την ιστορία, θα µε περιµένει η κυρία Θεανώ, κάθε µα κάθε χρονιά, να µε φιλέψει µε τους φρεσκοψηµένους της ροζέδες, το γλυκό-σύµβολο των Κυθήρων.
Το ξακουστό over top θυµαρίσιο µέλι του νησιού, απλωµένο µε ντόπιο τρυφερό βούτυρο πάνω σε φρεσκοψηµένο παξιµάδι από τον ξυλόφουρνο, είναι το αγαπηµένο µου καλωσόρισµα. Το φρέσκο ψαράκι που πάντα και παντού βρίσκεις και τα λαχταριστά θαλασσινά µε συνοδεία ντόπιου κρασιού, όλα τους είναι µια εµπειρία, απλή και µαζί «αρχοντική».
Αγαπηµένη βόλτα είναι αυτή στο Μεσαιωνικό Κάστρο, το φίνο αρχιτεκτόνηµα των Βενετσιάνων, µε τη θέα του Αιγαίου, του Ιονίου και του Κρητικού πελάγους να σµίγουν αρµονικά. Νερόµυλοι, καταρράκτες και πέτρινα γεφύρια γεµάτα κρυµµένα µυστικά. Η βόλτα στο Καψάλι, το πιο όµορφο χωριό του νησιού, µε τον διπλό κόλπο, είναι ασυζητητί στα must. Πάνω από το Καψάλι, ο βράχος που υψώνεται µε λαξευµένο πάνω του το µοναστήρι του Αγίου Ιωάννη, είναι µια µυσταγωγική εµπειρία όπου η αρχιτεκτονική και το θρησκευτικό αίσθηµα συνταιριάζονται αρµονικά.
Λίγο παρακάτω αποκαλύπτεται ένα από τα εντυπωσιακότερα µέρη της Ελλάδας, η βραχονησίδα Χύτρα. Όνοµα και πράγµα! Στα απόκρηµνα βράχια της θαυµάζω τις εντυπωσιακές φωλιές των µαυροπετριτών, ένα σπάνιο είδος γερακιού. Καµιά φορά είµαι τυχερός και το θαυµάζω να πετάει µε 250 χλµ. την ώρα!
Εκεί ο καπετάν Σπύρος, θεµατοφύλακας του θαλάσσιου τουρισµού του νησιού –και πλέον φίλος καλός– µε το «Glass Bottom» σκάφος του θα µου προσφέρει κάθε φορά µια αξέχαστη εµπειρία κρουαζιέρας αλλά και κατάδυσης, συστήνοντάς µου µε τη δεξιοτεχνία του και το µεράκι του τα κρυµµένα κάλλη του βυθού. Στη διαδροµή µε το σκάφος δεν χάνω ποτέ την ευκαιρία για αναζωογονητικές βουτιές στον εκπληκτικό ορµίσκο της Κυριακουλούς και στο Σπαραγαρίο. Ονειρικά κρυστάλλινα νερά, λευκά βότσαλα, διαδροµές, περάσµατα σπηλιές, τα λόγια δεν χωρούν εδώ. Κάτι ήξερε η Αφροδίτη… Το καταπληκτικό ηλιοβασίλεµα απολαµβάνω σε ένα εξαιρετικά ειδυλλιακό µέρος, στην αυλίτσα του Αγίου Νικολάου του Κρασά, πάνω στα απόκρηµνα βράχια της δυτικής πλευράς του νησιού. Θεέ µου, πόση γαλήνη…
Σαν ένα µικρό φως στη λάµψη της µεγάλης καλοκαιρινής Ελλάδας, τα Κύθηρα ακονίζουν τη δηµιουργικότητά µου και µου θυµίζουν ότι το αυθεντικό τελικά είναι και το αληθινό. Σέµπρε βίβα, Κύθηρα!
* Ο Κυριάκος Μελάς είναι executive chef / σύµβουλος γαστρονοµίας.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
13°
