Ήπειρος: Ένα τριήμερο στις ομορφιές της Ηπείρου και στο ξενοδοχείο Grand Forest
Έχω την αίσθηση πως αν δεν έχεις καταγωγή από «επάνω» -Μακεδονία, Ήπειρο, Θράκη-, αν δεν έχεις κάνει στρατιώτης ή δεν σπούδασες σε περιφερειακό πανεπιστήμιο του Βορρά και ζεις μια ζωή στην Αθήνα, εύκολα πιστεύεις πως η πατρίδα μας είναι ελιά-κυπαρισσάκι-ακρογιάλι- χταπόδι απλωμένο στο σκοινί της νησιώτικης ταβέρνας. Φυσικά και κρίνω από προσωπική εμπειρία, εγώ είμαι άλλωστε που καυχιέμαι δηλώνοντας «Νότια», τις διακοπές μου τις περνάω στις Κυκλάδες (παλιότερα και πολύ Κρήτη), τα τριήμερα των αργιών της χρονιάς όλο και κάτι κανονίζω στην κοντινή μου Πελοπόννησο, κι αυτή πόσο θερμός Νότος είναι…
Όμως, η πατρίδα φίλοι μου έχει και Βορρά, τον Βορρά που δύσκολα θα σκεφτεί ο Έλληνας όταν έρθει η ώρα να διαλέξει τόπο διακοπών. Μεγάλη εισαγωγή για να σας πω απλά πως λίγο καιρό πριν πήγα Ήπειρο, γύρισα ενθουσιασμένη και ως εκ τούτου αποφασισμένη να το ψάξω λίγο παραπάνω το ζήτημα. Τελικός προορισμός ήταν το ξενοδοχείο Grand Forest Metsovo για το οποίο πολλά και ωραία και ενθουσιώδη είχα ακούσει. Προς τα «πάνω», και με προορισμό την Ήπειρο, θα πας με αεροπλάνο στα Γιάννενα, πόλη πανέμορφη, με μεγάλο παρελθόν και ιστορία αλλά και με γοητευτικό σύγχρονο πρόσωπο. Δεν είναι μόνο η πρωτεύουσα της Ηπείρου που θα σε γοητεύσει αλλά και όλες οι γύρω περιοχές που ακούνε σε ονόματα όπως Βάλια Κάλντα, Ζαγόρια, Μέτσοβο, Τζουμέρκα και άλλα ωραία βόρεια ελληνικά για τα οποία οι ξένοι παραμιλάνε και τα ξέρουν απέξω κι ανακατωτά. Εμείς πάλι με την παρέα μου πήγαμε οδικώς, μέσα από μια διαδρομή που κράτησε γύρω στις 5 ευχάριστες ώρες και μας «πέρασε» από την καινούργια, επιτέλους φτιαγμένη και ασφαλή Εθνική οδό Αθήνας- Πατρών, την εντυπωσιακή γέφυρα του Ρίου- Αντίρριου, το Αγρίνιο, την Άρτα, την Αμφιλοχία, και άλλα πολλά. Ώρα προχωρημένη φτάσαμε στο τέρμα της διαδρομής στο Grand Forest Metsovo.
Το «μικρό» 5άστερο ξενοδοχείο απλώνεται στην κορφή ενός ιδιωτικού βουνού μέσα στην άγρια περιοχή της Πίνδου, στους πρόποδες του Εθνικού Δρυμού που από το 1966 συγκαταλέγεται στις σημαντικές για τη διατήρηση της ορεινής βιοποικιλότητας προστατευόμενες περιοχές. Το lobby του ξενοδοχείου, ύστερα από την ανηφορική, μέσα στη νύχτα διαδρομή, μας ζέστανε με την θερμή υποδοχή των ανθρώπων του και κυρίως μας εντυπωσίασε! Με τα μεγέθη του - άπλετος τεράστιος χώρος με ένα σούπερ μπαρ στην μια του άκρη και ένα, επίσης τεράστιο, μοντέρνο τζάκι στο κέντρο του να τριζοβολάει. Με την υπέρκομψη αισθητική του, - αδρές αρχιτεκτονικές γραμμές, έπιπλα εξαιρετικού ντιζάιν, κάποια κομμάτια από ηπειρώτικες φορεσιές τοποθετημένα μέσα σε προθήκες σαν έργα τέχνης. Με την απίστευτη θέα του μέσα από τις μεγάλες τζαμαρίες στο αλπικό τοπίο αλλά και στα φωτάκια του Μετσόβου, του γραφικού χωριού που απλώνεται ακριβώς μπροστά στα μάτια μας! Εκεί, στο The Lobby που παίζει και τον ρόλο του all day και του πιο «casual» ρεστό του ξενοδοχείου σερβίροντας καφέ, ποτό, σνακς, comfort πιάτα, ποτά και κοκτέιλ, πήραμε την πρώτη Grand Forest γεύση …τσακίζοντας –οι κουρασμένοι ταξιδιώτες- κάτι υπέροχα hot dogs με λουκάνικο από αγριογούρουνο, spicy mayo κόκκινο λάχανο και χειροποίητες πίκλες κρεμμυδιού.
Την άλλη μέρα, καθισμένη, στο ευρύχωρο μπαλκόνι μου ήταν που κατάλαβα και με το παραπάνω την ομορφιά και το μεγαλείο του τοπίου που βρισκόμουν… Μπροστά μου το «πρωινό» Μέτσοβο με τα σπιτάκια και τις καμινάδες τους να αχνίζουν και παντού γύρω μου το υπέροχο, κατάφυτο από μαύρη πεύκη και οξιές και έλατα βουνό. Είμαστε στα 1350 μέτρα και η θέα είναι καταπληκτική!
Το Grand Forest αποτελείται από 8 κλιμακωτά πάνω στην πλαγιά κτίρια, όλα με πέτρινες στέγες και προσόψεις που υποστηρίζονται από μεγάλα ξύλινα δοκάρια. Έχει βραβευθεί τις τελευταίες 3 συνεχόμενες χρονιές σαν το κορυφαίο Landmark Hotel της Ευρώπης αλλά και του κόσμου όλου από τα World Travel Awards -γνωστά ως «τα Όσκαρ της τουριστικής βιομηχανίας»- , και είναι το πρώτο ελληνικό ξενοδοχείο που συμπεριλήφθηκε στη συλλογή των Small Luxury Hotels of the World “Considerate Hotels” - μία αυστηρά επιλεγμένη ελίτ sustainable πολυτελών ξενοδοχείων παγκοσμίως. Διαθέτει 62 σουίτες, κάποιες με δικό τους τζάκι, όλες με μπαλκόνι και θέα, διακοσμημένες έτσι ώστε να αναδεικνύουν το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο βρίσκονται, βεβαίως προσφέρουν και όλες τις ανέσεις. Το ατμοσφαιρικό σαλέ-ξενοδοχείο διαθέτει ακόμη εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα «ντυμένη» με τζαμαρίες για να έχεις θέα στα βουνά και στα χιόνια, εξωτερική πισίνα, χαμάμ, τζακούζι, σάουνα και σαλόνι ομορφιάς για χαλαρωτικό μασάζ και λοιπές υπηρεσίες.
Ο ταξιδιώτης που θα φτάσει μέχρι εδώ μπορεί να χαρεί μια σειρά από δραστηριότητες (το ξενοδοχείο προσφέρει αλλά και κανονίζει τα πάντα), όπως σκι (και τα 3 χιονοδρομικά κέντρα της περιοχής βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής), πεζοπορία στο χιόνι, ράφτινγκ στον Άραχθο, πτήσεις με αλεξίπτωτο πλαγιάς (και να δει από ψηλά τη λίμνη των Ιωαννίνων), να κάνει καγιάκ, snowmobiling, ιππασία, ποδηλασία βουνού, γευσιγνωσίες των εξαιρετικών κρασιών της περιοχής. Να επιδοθεί σε καταπληκτικό κυνήγι άγριας τρούφας με την… Ιντιάνα Τζόουνς της Ηπείρου, την Κατερίνα Νόλα που έχει γυρίσει κάθε πιθαμή της περιοχής και είναι διάσημη τρουφοκυνηγός κι έπειτα να γευματίσει με τους καρπούς του κυνηγιού στο υπέροχο cabin in wood που έχει φτιάξει το ξενοδοχείο μέσα σε απίθανη εξοχή. Να κανονίσει κοντινές στο ξενοδοχείο εκδρομές και να θαυμάσει φαράγγια, εκκλησίες, μοναστήρια και μουσεία σαν αυτό το μικρό υπέροχο μουσείο του Fred Boissonas, του Γαλλοελβετού φωτογράφου του ελλαδικού χώρου που ανακαλύψαμε εμείς στο γραφικό χωριό Μονοδέντρι.
Μπορεί ακόμα να ξοδέψει τις ώρες και τις μέρες του στις ομορφιές εντός του ξενοδοχείου χαλαρώνοντας με την ζεστή φιλοξενία του προσωπικού (όλοι τους προέρχονται από την τοπική κοινότητα, νοιάζονται πολύ για τον τόπο τους και είναι κάτι παραπάνω από πρόθυμοι να σου μιλήσουν γι αυτόν). Να ξεκινήσει με το καταπληκτικό πρωινό που σερβίρεται στο 1350, το «καλό» εστιατόριο του Grand Forest και προσφέρει όλα τα «διεθνή» ενώ τιμάει τον τόπο του προσφέροντας και ατέλειωτη γκάμα από ντόπιες πίτες, τυριά, μαρμελάδες, βούτυρα και γλυκά. Να συμμετέχει σε ένα διαφορετικό «workshop» με την Όπο (Καλλιόπη) και την Κούλα, τις 2 λεβεντογιαγιάδες Μετσοβίτισσες που ήρθαν ένα πρωινό στο ξενοδοχείο και μέσα στο ατμοσφαιρικό σαλόνι Pines μας έμαθαν να ανοίγουμε φύλλο και να φτιάχνουμε χυλοπίτες μιλώντας μας ταυτόχρονα για τη ζωή τους στην άγρια φύση αλλά και το πανέμορφο χωριό τους. Να γευτεί την υψηλή γαστρονομία του Grand Forest που από φέτος φέρει την υπογραφή και το consulting του εξαιρετικού Γκίκα Ξενάκη. Ο οποίος συνθέτει το μενού και μαζί με τον νεαρό ταλαντούχο (και Μετσοβίτη φυσικά) executive chef Βασίλη Γιαννούλη τιμούν την τοπική κουζίνα και τις θαυμάσιες ντόπιες πρώτες ύλες αποφεύγοντας τους εντυπωσιασμούς και στοχεύοντας στην ανάδειξη της πλούσιας γεύσης της περιοχής.
Το τελευταίο βράδυ δειπνήσαμε στο 1350 με ένα μενού καταπληκτικό, που μας χάρισε θαλπωρή και μεγάλη νοστιμιά και αποτέλεσε το ιδανικό «κλείσιμο» ενός αλλιώτικου και γεμάτου ομορφιές τριήμερου. Το πρωί μέσα σε τρελή χιονοθύελλα αποχαιρετήσαμε το ατμοσφαιρικό σαλέ και το βουκολικό τοπίο του με τη σιγουριά πως κάποια στιγμή θα ξαναβρεθούμε στη ζεστή αγκαλιά του. Το Grand Forest εξάλλου είναι από τις εμπειρίες που θυμάσαι και αποζητάς για πάντα…
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
14°
