H Πάτρα είναι ιδανικός προορισμός για long weekend

Σ' έναν τοίχο στην οδό Θεμιστοκλέους στην Πάτρα έχουν γράψει με σπρέι: Η μόνη μας πατρίδα είναι τα παιδικά μας χρόνια. Μεγάλωσα στην Πάτρα, εκεί, στην οδό Θεμιστοκλέους γεννήθηκε ο πατέρας μου. Είναι η μόνη πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια; Ναι, με την έννοια ότι θέλεις να επιστρέψεις, να αναζητήσεις εξηγήσεις, να θυμηθείς όσα παλιότερα ήθελες να ξεχάσεις, να βρεις όσα έχασες.

Ο Moreas ήταν ένα θρυλικό ξενοδοχείο της Πάτρας. Όχι για τα λαμπερά του πάρτι και τους υψηλούς του καλεσμένους. Έγινε θρύλος κυρίως για την απουσία του ρόλου του: λειτούργησε το 1974 και για λίγα χρόνια κι έγινε ένα φάντασμα ψηλό μπροστά στην όμορφη παραλία της Πάτρας. Για πολλά χρόνια έχασκε χωρίς πελάτες. Φανταζόμουν από μικρό παιδί ηρωικές μάχες από τις «πολεμίστρες» που είχε στον τελευταίο του όροφο. Από τα αγαπημένα μας βραχάκια που αράζαμε καλοκαίρια και χειμώνες με τον κολλητό μου φίλο Ανδρέα, παρατηρούσα τα άδεια μπαλκόνια. Πώς λέγεται ένα ξενοδοχείο που δεν φιλοξενεί πια κόσμο;

Τον Μάιο του 2019 κι έπειτα από πολλά χρόνια αναμονής, το ξενοδοχείο άλλαξε. Το πρώτο Moxy της Ελλάδας, του νεανικού brand του κολοσσού Marriott, άνοιξε. Η Διονυσία Μιχαλιτσάνου, που εκ μέρους του ξενοδοχείου με ξενάγησε στους επτά ορόφους και τα 117 δωμάτια, θυμάται την υποδοχή των γειτόνων. Όταν ένα τόσο μεγάλο κτίριο γεμίζει φως, γεμίζει φως και η γειτονιά.

Είναι πραγματικά παράξενη η αίσθηση να μείνεις σε ξενοδοχείο στην πόλη που μεγάλωσες, στην πόλη που είναι οι γονείς σου. Βγαίνοντας να τρέξω μέχρι την πλαζ και πίσω, είχα δει (και είχα κάνει ότι δεν είχα δει) αρκετούς παλιούς γνωστούς. «Σε είδα να τρέχεις;», θα μου πει στο τηλέφωνο η Αγγελική Τουμπανάκη, που επέστρεψε κι εκείνη για δυο μέρες στην Πάτρα. Στο Strava καταγράφω την επίδοσή μου: 7 χιλιόμετρα με μηδενικό elevation gain. Η Πάτρα είναι ιδανική για τρέξιμο, ποδήλατο, πατίνι. Στον κόλπο της πλαζ, σέρφερ απολαμβάνουν την «κατεβασιά» τους παράλληλα με τη γέφυρα. Δυο γωνιές πιο μακριά από το Moxy μένει η φίλη μου η Ελιάνα, που μπορεί να μην πρόλαβα αυτή την φορά να τη δω, την επόμενη σίγουρα θα κάνουμε γιόγκα στο ηλιοβασίλεμα. Ναι, η Πάτρα έχει τα πιο ωραία ηλιοβασιλέματα, καίει την πόλη καθώς ο ήλιος βυθίζεται και χάνεται.

Στο άνετο και πολύχρωμο λόμπι του Moxy αράζουν φοιτητές που διαβάζουν, πίνουν καφέ και τρώνε τα σνακ του ξενοδοχείου. Δίπλα τους, το κοινό που δίνει ζωή στα ξενοδοχεία της πόλης: συγγενείς για γάμους, δικηγόροι και γιατροί, επισκέπτες φοιτητές που ήρθαν για να δώσουν ένα μάθημα στα Πανεπιστήμια της πόλης. Η πληρότητα του ξενοδοχείου άγγιξε το 90% τον Ιανουάριο θα μου πουν. Σε μια πόλη που δυσκολεύεται, είναι παρήγορο κι ελπιδοφόρο ότι υπάρχουν επισκέπτες. Διότι η Πάτρα, στέκεται ιδανικά ως προορισμός για long weekend.

Είναι επιβεβλημένη μια επίσκεψη στην Achaia Clauss, την ιστορία της οποίας θα σας διηγηθώ σύντομα. Μπορείτε να επιλέξετε μια από τις πολλές παραστάσεις που παίζονται: τις «Εκκλησιάζουσες» του ΔΗΠΕΘΕ στο θέατρο Απόλλων, τους «Κάτω από τα Αστέρια» στο θέατρο Act ή στον φορέα «Όροφως». Μπορείς να φας φρέσκο ψάρι και λαχταριστά καλαμαράκια πάνω στο κύμα. Να δοκιμάσεις μπαμπάτσικες σφολιάτες από τον Λοτσάρη. Να σουλατσάρεις στη Ρήγα Φεραίου, να φας, να ψωνίσεις. Να αναζητήσεις την ιστορία σε μια πόλη που δεν πολυθέλει να θυμάται.

Η Πάτρα διατηρούσε για πολλά χρόνια μια ιδιότυπη σχέση με τη θάλασσα καθώς ζούσε με την πλάτη στραμμένη προς εκείνη. Οι παραλίες ήταν αποκλεισμένες από την αστική ζωή, όχι επειδή οι θάλασσες δεν ήταν καθαρές, αλλά επειδή οι ακτές ήταν περιφραγμένες κι εγκαταλελειμμένες. Από τα γυάλινα μπαλκόνια σε κάθε όροφο του ξενοδοχείου, απολαμβάνεις τη θάλασσα. Ήρεμη, άγρια, μακρινή και τόσο προσιτή. Από την ταράτσα του, απολαμβάνεις την απρόσκοπτη θέα 360: εκεί κι ο χιονισμένος Παναχαϊκός, η Κεφαλονιά και η Παλιοβούνα. Η Ιταλία που δεν φαίνεται αλλά πάντα επηρέαζε τους Πατρινούς.

Αυτή είναι η γοητεία της Πάτρας: σκι του βουνού και θαλάσσιο σκι μαζί. Βουνό και θάλασσα εύκολα και γρήγορα. Το Moxy, μια επένδυση όπως κι αυτή, ξεκλειδώνει την εσωστρέφεια. Οι κοινόχρηστοι χώροι του ευνοούν τη συναναστροφή: να ρίξεις μια βουτιά στην πισινάρα τους θερινούς μήνες και να πιεις cocktails. Να φας στο εστιατόριο του ισογείου και να γνωρίσεις κόσμο. Μπορεί να γίνει τόπος συνάντησης για τους millennial globetrotters και όχι μόνο: για εκείνους που μπορούν να δουλέψουν από παντού και να παρτάρουν παντού. Εδώ δεν χωράει αμφισβήτηση: Η Πάτρα μπορεί να μην ξέρει πολλά, σίγουρα όμως ξέρει να παρτάρει.

Χρήσιμες διευθύνσεις
www.dipethepatras.gr
www.act-theater.gr
www.facebook.com/theatro.orofws