Για τη Λήμνο, το νησί του Ηφαίστου, γράφει ο κ. Κουρούμπαλης

Λήμνος:

Το χιόνι μιλάει στη θάλασσα

- Λίγο ακόμα και θα γίνεις δικιά μου.

- Είμαι πολύ μεγάλη για σένα.

- Ο όγκος δεν μου στάθηκε ποτέ εμπόδιο.

- Στην ηλικία αναφερόμουνα.

- Έχω ήδη πιάσει τα βουνά σου, Σαρδές, Δάφνη, Άγιος Δημήτριος – είναι κάτασπρα και κατεβαίνω.

- Το πολύ-πολύ να με κάνεις ν’ αχνίσω κάπως· διασκεδαστικό…

- Το κάστρο της Μύρινας το κατέκτησα, ο Μούδρος ελάχιστα μου αντιστέκεται.

- Ένας δυο πίδακες ατμού εδώ κι εκεί στους κόλπους μου.

- Μέχρι και τις αμμοθίνες σκέπασα. Έχεις δει ποτέ εσύ έρημο χιονισμένη; Νικάω.

- Βρε μικρούλη, μόνο για γη κοκορεύεσαι.

- Έρχεται κι η σειρά σου. Είμαι ατελείωτο!

- Δεν γίνεται αυτό.

- Γιατί;

- Γιατί τότε εγώ θα είχα στερέψει.

Ένας δρόμος ανταγωνίζεται ένα ποτάμι

- Εσύ το καλοκαίρι εξαφανίζεσαι.

- Επειδή δεν με φτάνεις εσύ; Πρέπει απλώς να χρησιμοποιήσουν τα πόδια τους.

- Εγώ είμαι ευθύς, μακρύς – αμερικάνικος.

- Κι εγώ δροσερό, καθαρό – βορειοανατολικό.

- Εγώ διασχίζω όλο το νησί.

- Κι εγώ το διαπερνώ.

- Ανεβαίνω στα κίτρινα βουνά.

- Κατεβαίνω τις πράσινες κοιλάδες.

- Είμαι μοναδικός, δεν έχω διαγραμμίσεις.

- Είμαι γάργαρο, δεν έχει κανείς τολμήσει να με εμφιαλώσει και να με πουλήσει.

- Εγώ τους πάω στις παραλίες.

- Στις παραλίες που πάω εγώ έρχονται μόνο εκλεκτοί.

- Εγώ είμαι δρόμος! Τους οδηγώ.

- Κι εγώ είμαι ποτάμι! Δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα.

Ο Δ. κι η Φ. περπατούν ανάμεσα στις περίεργες πέτρες

- Τι περίεργες πέτρες είναι αυτές! Πώς έγιναν;

- Από λάβα.

- Πώς, δηλαδή;

- Κύλησε η λάβα από το βουνό – για την ακρίβεια ανάβλυσε μέσα από τη γη φωτιά σε υγρή μορφή και κατευθύνθηκε προς τη θάλασσα.

- Για να την εξατμίσει;

- Δεν ξέρω τι είχε στο μυαλό της.

- Μόνο στη στεριά φαίνεται αυτό.

- Ναι, η θάλασσα δεν κρατάει αποτυπώματα.

(Σιωπή)

- Μπορώ να φανταστώ πώς ήταν.

- Ποιο;

- Η λάβα που φτιάχνει αγάλματα με τη γη.

- Πώς;

- Όπως όταν ξαπλώνεις πολλή ώρα επάνω μου.

(Τη φιλάει)

*Ο Κουρούμπαλης, σ’ ένα παιχνίδι ημι/ανωνυμίας, δεν θέλησε να μπει το μικρό του όνομα και η ιδιότητά του