Ταξιδια

Η Σίκινος της Νίκης Κουτσιανά (APIVITA)

Η Χώρα του νησιού, σκαρφαλωμένη ψηλά, οχυρωμένη από την εποχή των πειρατών, είναι από τις πιο γραφικές.

H Σίκινος της Νίκης Κουτσιανά — Χρόνια πριν στη Σίκινο

ΤΕΥΧΟΣ Summer Guide 2011
27.07.2011, 14:45
A.V. Guest
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

Κινηματογραφος Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας

Λένα Ιωαννίδου

Τεχνολογια - Επιστημη «Πες μου ΑΙ, μ’ αγαπάς;» «Ναι, σ’ αγαπώ, είσαι τέλειος…»

Λουκάς Βελιδάκης

Ελλαδα Σεισμοί στη Σαντορίνη: Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν

Μαρία Μαυρικάκη

Σίκινος: H Νίκη Κουτσιανά γράφει για το αγαπημένο της νησί στην Athens Voice

Η πρώτη μου γνωριμία με τη Σίκινο ήταν πριν 30 χρόνια. Νησί μικρό, απότομο, όλο πέτρα, γαλάζιο και φως του Αιγαίου, ήταν ο λόγος που ερωτεύτηκα τις Κυκλάδες, που είναι για μένα το ομορφότερο μέρος στον κόσμο.

Τα χρόνια εκείνα, όταν το νησί δεν είχε ακόμα λιμάνι και το πλοίο δεν μπορούσε να πλησιάσει, μας κατέβαζαν με ανεμόσκαλα και ερχόντουσαν φίλοι με βάρκες να μας πάρουν και να μας βγάλουν στη στεριά.

Το σπίτι του κουμπάρου μου του Πέτρου, στο Κάτεργο, κάθε άλλο παρά κάτεργο δεν ήταν – μάλλον ήταν ο παράδεισός μου! Ο αιγαιοπελαγίτικος αέρας, το φως και η μαγεία του νησιού γεμίζουν την ψυχή σου. Θυμάμαι αξέχαστες βαρκάδες, να ψαρεύουμε αθερίνα και να βουτάμε από τη βάρκα στα γαλανά νερά. Μπάνιο στον Αϊ-Γιώργη και στο Μάλτα, μέρες ξένοιαστες και μαγικές καλοκαιρινές βραδιές. Εκεί έζησαν τα παιδιά μας τη μοναδική εμπειρία να τρυγήσουν τα μελίσσια που είχε ο Πέτρος, να βγάλουν εκλεκτό θυμαρίσιο σικινιώτικο μέλι, από τα καλύτερα μέλια που υπάρχουν.

Τα ταβερνάκια του νησιού λίγα και εκλεκτά, ο Γαρμπής με τα ολόφρεσκα ψάρια του, η κυρία Φλώρα με τις νοστιμιές της και ο Χαλκιάς με τις ωραιότερες πατάτες τηγανητές. Οι λιγοστοί κάτοικοι είναι τόσο ζεστοί και φιλόξενοι, που σε κάνουν να νιώθεις μια βαθιά γαλήνη. Κάθε καλοκαίρι οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια πρόσωπα, μαρτυρούν ότι το νησί δεν είναι για όλους, είναι γι’ αυτούς που μπορούν να νιώσουν τη μαγεία του. Αυτό έχει τον τρόπο του να σε ηρεμεί, ειδικά εμάς τους ανθρώπους της πόλης και της δουλειάς, που το μάτι μας είναι κουρασμένο από εναλλαγές τοπίων και ανθρώπων.

Η Χώρα του νησιού, σκαρφαλωμένη ψηλά, οχυρωμένη από την εποχή των πειρατών, είναι από τις πιο γραφικές. Τα απογεύματα βόλτες στα στενά λευκά σοκάκια, καφές και γλυκό του κουταλιού στην πλατεία και θέα ένα από τα ομορφότερα ηλιοβασιλέματα των Κυκλάδων.

Η Σίκινος είναι ένα νησί που είναι για λιγοστούς και καλούς. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν το αγαπημένο νησί του Ελύτη. Είναι νησί που σου υπόσχεται ότι, αν έχεις χρόνο να του αφιερώσεις, δεν θα το ξεχάσεις ποτέ!