Έχει παραλίες στις οποίες μπορείς να είσαι με ένα mojito και να χοροπηδάς συνέχεια και έχει και παραλίες όπου μπορείς να λιώσεις πάνω στην άμμο, είτε με mojito είτε χωρίς.
Πάρος: O Άκης Σακελλαρίου γράφει για το αγαπημένο του νησί στην Athens Voice
Η Πάρος είναι αυτό που λέμε η χρυσή τομή όλων των νησιών των Κυκλάδων. Έχει κάτι από Σίφνο, κάτι από Μύκονο, κάτι από Ανάφη, κάτι από Δήλο κ.λπ.
Η γεωγραφική της θέση είναι στη μέση των Κυκλάδων και έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί κανείς με πολύ μικρά ταξίδια να βρίσκεται σε οποιοδήποτε άλλο νησί. Για παράδειγμα, στην Αντίπαρο ή στο Δεσποτικό, όπου μπορείς να πέσεις πάνω στον Tom Hanks και να τον δεις με ένα τσεμπέρι στο κεφάλι να βοηθάει σε κάποιες ανασκαφές!
Έχει παραλίες στις οποίες μπορείς να είσαι με ένα mojito και να χοροπηδάς συνέχεια και έχει και παραλίες όπου μπορείς να λιώσεις πάνω στην άμμο, είτε με mojito είτε χωρίς.
Πιο ωραία εποχή να πάει κανείς στην Πάρο είναι το Πάσχα. Η καθαρή ατμόσφαιρα δίνει μια ένταση στα χρώματα. Απαραίτητη επίσκεψη στην αναπαράσταση των Παθών του Χριστού στη Μάρπησσα. Εν ολίγοις, ένα επαρχιακό νησί σαν την Πάρο με μια αναβαθμισμένη ποιότητα ζωής μπορεί να δώσει μια εναλλακτική λύση στην κρίση των μεγάλων αστικών κέντρων.
Περά από τα πανέμορφα ελληνικά εκκλησάκια, έχει την εκκλησία της Εκατονταπυλιανής, από τις πιο όμορφες μεγάλες εκκλησίες της Ορθοδοξίας, κατά τη γνώμη μου. Αγαπημένη στιγμή της νύχτας είναι όταν μέσα στα στενά της Νάουσας, ανάμεσα στα μπαράκια και στα εστιατόρια και στα λαμπερά ρουχάδικα, μπορεί να χωθεί κάποιος σε μια εκκλησούλα, που βρίσκεται ανάμεσά τους για περισυλλογή και απενοχοποίηση!
Λατρεύω το θερινό σινεμά του φίλου μου του Μάκη, που έχει αυτό το άρωμα της δεκαετίας του ’60 και του ’70.
Must γι’ αυτόν που επισκέπτεται την Πάρο είναι να επισκεφτεί τα αρχαία λατομεία και να μην παραλείψει να πάρει μαζί του ένα φούτερ, γιατί η θερμοκρασία πέφτει περίπου στους 15 βαθμούς.
Οι άνθρωποι, είτε είναι ντόπιοι είτε είναι ξένοι, αντιμετωπίζουν την κρίση αισιόδοξα – και πώς θα μπορούσαν να μην την αντιμετωπίσουν αισιόδοξα μέσα σε ένα τόσο εκτυφλωτικό φως;
Ένα αρνητικό (γιατί δεν μπορεί να είναι όλα θετικά), το οποίο ισχύει γενικά και για όλα τα νησιά –και ελπίζω λόγω της κρίσης να το προσέξουνε– είναι ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη για πεζοπορία και ποδήλατα.
Δυστυχώς, φέτος δεν θα μπορέσω να την απολαύσω όσο θα ήθελα, λόγω της περιοδείας της παράστασης «Ολόκληρος ο Σαίξπηρ σε μια ώρα».
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
18°
