Η Αμοργός του Μηνά Βιντιάδη

Την Αμοργό την αγάπησα και τη γνώρισα από έναν άνθρωπο που δεν είναι... Αμοργιανός. Ο Μπάμπης, από τη Μικρά Ασία καταγόμενος, πριν από τριάντα χρόνια πήγαινε στην αγαπημένη του Αστυπάλαια, έπιασε φουρτούνα, το καράβι έδεσε στην Αμοργό, ο Μπάμπης έμεινε αναγκαστικά εκεί, γνώρισε τη Σοφία, ερωτεύτηκαν, παντρεύτηκαν κι από τότε περνάνε τον μισό χρόνο στο όμορφο σπίτι τους στο Θολάρι, έξω από την Αιγειάλη.

«Έχει σκάρους η Αμοργός, Μπάμπη;» ρώτησα τον «ερωτικό μετανάστη» φίλο μου, πρώτη φορά που αποφάσισα να τους επισκεφτώ. Είναι ένα παιχνίδι που κάνω πάντα, όταν ως φανατικός Κασιώτης αποφασίζω να «προδώσω» το νησί μου για ένα άλλο. «Έχει πολλούς και θα στους μαγειρέψω όπως θέλεις», τον πρόλαβε η Σοφία, που αν και φιλόλογος τα πάει καλά και με τις γευστικές δημιουργίες.

Έτσι και το τελευταίο οχυρό των διλημμάτων μου έπεσε και ξεκίνησα για το νοτιότερο Κυκλαδονήσι να κάνω κι εγώ μια βουτιά στην παραλία της Αγίας Άννας, που έκανε διάσημη ο Λυκ Μπεσόν με το «Απέραντο Γαλάζιο», την εμβληματική ταινία του. Είχα ως βάση μου την Αιγιάλη, ένα χωριό που εκτείνεται κατά μήκος της παραλίας, ενώ είναι και το ένα από τα δύο λιμάνια του νησιού. Για ξενοδοχεία, σίγουρα φέτος θα βρείτε πολλά φθηνά και βολικά.
Να μερικές προτάσεις μου για τη διαμονή σου στην Αμοργό...

Για μπάνιο
Από τον Άγιο Παύλο φεύγει και το καραβάκι για τη Νικουριά, το απέναντι νησάκι. Εκεί υπάρχουν τρεις παραλίες. Όμορφες παραλίες είναι η Μούρου, στη νότια πλευρά του νησιού, το Μαλτέζι και η παραλία του Λεβρωσού, που βρίσκεται δίπλα από εκείνη της Αιγιάλης.

Για βόλτα
Το Μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας είναι σφηνωμένο μέσα σε απότομα βράχια και μπορείς να το δεις μόνο από τη θάλασσα. Για να φτάσεις εκεί πρέπει να ανέβεις 300 απότομα σκαλιά, θα σε κεράσουν γλυκό και νερό να ξεδιψάσεις, αλλά εσύ πίεσε να σου δείξουν εκείνα που δεν δείχνουν. Τους κρυμμένους θησαυρούς της Μονής.

Η Χώρα. Οι Αμοργιανοί ισχυρίζονται ότι είναι η πιο όμορφη χώρα των Κυκλάδων. Καθένας για την πατρίδα του τα ίδια λέει, αλλά, ναι, είναι ένα πανέμορφο και γραφικό χωριό που αξίζει να περπατήσετε σούρουπο. Δεν γνωρίζω τι έχει ανοίξει εφέτος. Πάντως, το Γιασεμί που έχει πολύ ωραίο πρωινό, το Τρίπορτο και το Botilia με τα μπαλκονάκια του και την ωραία θέα. Το μοναστήρι του Σταυρού. Υπέροχο ηλιοβασίλεμα, ωραία βόλτα, βλέπεις όλο το νησί.

Για φαγητό
Στα Θολάρια, λίγο μετά την Αιγιάλη. Εκεί θα βρεις το Πανόραμα με νόστιμα πιάτα. Στην Κάτω Μεριά συνήθως τρώμε στο Γεωργαλίνι ή στο Κάστρο. Εκτός από τα ψάρια, ξεχωριστά φαγητά είναι το ντόπιο κατσικάκι (ελεύθερης βοσκής) και η φάβα Αμοργού (αν πετύχεις ταβέρνα που σερβίρει ντόπια).