Η Γαύδος της Irene

Το καλοκαίρι του ’12 πέρασα τις καλοκαιρινές μου διακοπές στη Γαύδο παρέα με μια πολύ καλή μου φίλη. Το ταξίδι ήταν πολύωρο, η αλήθεια είναι πως αυτό δεν μας πτόησε. Θέλαμε πολύ να επισκεφθούμε το νησί με τα πανέμορφα νερά και να δούμε από κοντά τη σπηλιά για την οποία η ιστορία λέει πως ήταν η κατοικία της Καλυψούς. Αθήνα - Χανιά, έπειτα Σφακιά και από εκεί με ένα μικρό ferry στη Γαύδο.

Φτάνοντας, ήταν ξεκάθαρο πως δεν υπήρχε οδικό δίκτυο, μόνο κάποια μικρά μηχανάκια που κουβαλούσαν προμήθειες. Με το μοναδικο πούλμαν που υπάρχει στο νησί για τις ανάγκες των ταξιδιωτών κατευθυνθήκαμε στο Σαρακίνικο, το «κέντρο» του νησιού. Τότε δεν υπήρχε μεγάλη ποικιλία σε καταλύματα και σαν αρχάριες στο camping, νοικιάσαμε ένα μικρό σπιτάκι στη «Νυχτερίδα». Παρέα μας είχαμε έναν μεγάλο καφετί λαγό που εμφανιζόταν δίπλα στον κήπο του σπιτιού μας, κάθε πρωί την ώρα του καφέ.

Στην παραλία του Σαρακήνικου, το τοπίο μαγευτικό, σαν ξεχασμένο από τον χρόνο. Το χρώμα του νερού γαλαζοπράσινο, η άμμος σχεδόν λευκή ενώ πάνω της υπήρχαν διάσπαρτα μικρά ξύλινα μπαούλα που μέσα είχαν κλαδιά κέδρων και άδεια μπουκάλια από ποτά. Οι ταξιδιώτες πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για πολλή ζέστη και πολλή πεζοπορία. Δεν υπήρχαν πολλές επιλογές για φαγητό όμως η «Γοργόνα», μια ταβέρνα δίπλα στη θάλασσα μας αντάμειψε με το παραπάνω. Σπιτική ρακή και τυρόπιτα με μέλι και σουσάμι.

Αυτό που κάποιος αξίζει να επισκεφθεί στο νησί είναι ο Φάρος. Φτιαγμένος το 1880, μέσα του φυλάει ιστορικά έγγραφα ναυτικών αλλά και… αχλάδι. το πιο νόστιμο γλυκό του κουταλιού. Όταν η ξενάγηση τελειώσει όλοι μένουν στο πίσω μέρος του φάρου για να παρακολουθήσουν το πανέμορφο μελαγχολικό ηλιοβασίλεμα. Τα απογεύματα, όταν συνήθως έχει μετριάσει η ζέστη, εξερευνούσαμε τις μικρές «καβάτζες» που είχαν φτιάξει οι καμπίστες του νησιού αλλά και τις μικρές παράγκες, φτιαγμένες από κλαδιά, παρεό και πολύχρωμα υφάσματα. 

Γυρνώντας ολόκληρο το νησί με τα πόδια τις υπόλοιπες μέρες, επισκέφθηκα την υπέροχη παραλία του Άη-Γιάννη και της Τρυπητής, εκεί όπου υπάρχει η μεγάλη ξύλινη καρέκλα. Η πιο δυνατή ανάμνηση από τη Γαύδο ήταν αυτό που ένιωσα όταν ανέβηκα εκεί πάνω. Νιώθεις κυρίαρχος του κόσμου. Το Λιβικό πέλαγος στα πόδια σου και γύρω γύρω δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης!

* H Irene είναι τραγουδίστρια. Το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει το πρώτο της album. 

Βρείτε τον καλοκαιρινό οδηγό της Γαύδου εδώ