Η επιχειρηματίας Αγάπη Πολίτη μιλάει για την δική της Σύμη
Καλεσμένοι σ’ ένα γάμο πριν από 20 χρόνια, ταξιδέψαμε μέχρι τα παράλια της Τουρκίας. Σ’ αυτό το ταξίδι των δέκα ημερών θυμάμαι να έχω πέσει στη θάλασσα μία και μοναδική φορά. Όπου κι αν βρεθήκαμε τα νερά ήταν μαύρα ή πράσινα θολά. Μια δυο παραλίες μόνο είχαν κάπως καθαρότερα νερά. Δεν άντεξα. Γυρίζω στους συνταξιδιώτες μου και λέω: «Παιδιά μέχρις εδώ, πήγαμε στον γάμο, τελειώσαμε, δεν θέλω άλλη εξερεύνηση της Τουρκίας. Πάμε απέναντι, στην Ελλάδα, στο σίγουρο προϊόν!» Απέναντι ακριβώς ήταν η Σύμη. Τότε ξεκίνησε ο έρωτας μου για το νησί.
H Αγάπη Πολίτη στην Σύμη
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη σκηνή μόλις φτάσαμε στην παραλία του Αγίου Γεωργίου με τα υπέροχα κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά και τα άσπρα τεράστια βότσαλα. Γονάτισα και τα φίλησα, στην κυριολεξία όμως. Έκανα τον σταυρό μου και είπα: «Θεέ μου σε ευχαριστώ που γεννήθηκα σε αυτή την υπέροχη χώρα». Στη συνέχεια, μπήκαμε στο λιμάνι της Σύμης. Εκεί ήταν η αποκορύφωση. Μόλις ανοίγαμε την πόρτα σε ένα παραμύθι. Γιατί το λιμάνι (ο Γυαλός) της Σύμης μοιάζει να έχει βγει από σκηνικό θεάτρου. Είναι χτισμένο αμφιθεατρικά. Το πάνω μέρος του Γυαλού είναι μίγμα αιγαιοπελαγίτικης και φρουριακής αρχιτεκτονικής με ενετικά στοιχεία. Θα μπορούσα ώρες να μιλάω για τα σπίτια της Σύμης και την αρχιτεκτονική αισθητική τους. Έχοντας μία ιδιαίτερη αγάπη στην αρχιτεκτονική και ιδιαίτερα του Ρωμαϊκού και Αθηναϊκού Νεοκλασικισμού, η Σύμη έγινε ένα από τα πιο αγαπημένα μου νησιά.
H Αγάπη Πολίτη στην Σύμη
Σε γενικές γραμμές αυτό το νησί δεν αλλάζει. Όπως ήταν πριν 20 χρόνια είναι και σήμερα, και αυτό γιατί ευτυχώς ολόκληρο το νησί ανακηρύχθηκε νωρίς ως αρχαιολογικός χώρος. Οι παραλίες της είναι λίγες και καλές. Το γοητευτικό όμως είναι ότι στις πιο ωραίες παραλίες πρέπει να πας με τα καραβάκια που φεύγουν από το Γυαλό κάθε 1 ώρα ή με βαρκάκι από το Πέδι. Να ένα από τα πράγματα που λατρεύω στη Σύμη. Κάθε μέρα είναι ένα ταξίδι. Παίρνεις μια βαρκούλα και ταξιδεύεις σε μια άλλη παραλία. Οι παραλίες της είναι από 5 λεπτά ταξίδι μέχρι και την πιο μακρινή 25 λεπτά. Η θάλασσα είναι σχεδόν πάντα ήρεμη, οπότε η διαδρομή είναι ευχάριστη. Στις περισσότερες παραλίες έχει ταβερνάκια με πολύ ωραίο παραδοσιακό φαγητό. Το γαριδάκι της Σύμης δεν λείπει από καμία.
Σε αυτόν, λοιπόν, τον ευλογημένο τόπο έχεις πολλά να κάνεις. Από το να ανέβεις 1.000 σκαλοπάτια για να πας στην Παναγία του Κάστρου μέχρι να βρεθείς στην άλλη πλευρά του νησιού, στον Πανορμήτη. Για ποτάκι, πάντα στο Tsati πάνω στην παραλία με όμορφη ψαγμένη μουσική και υπέροχα, με ιδιαίτερη έμπνευση cocktails από τον Μιχάλη. Για φαγητό, must είναι να περάσεις από το Μάνο, τον Παντελή και τα τελευταία 3 χρόνια το υπέροχο Πέταλο, που είναι στην άκρη της πόλης. Όλα είναι πάνω στη θάλασσα και με διαφορετική ατμόσφαιρα. Γιώργος & Μαρία πάνω στο χωριό, μια παραδοσιακή ταβέρνα που είναι ανοιχτή και τον χειμώνα με ωραία ρεμπέτικα κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Δεν ξεχνάμε και το Τολό για εξαιρετικό κατσικάκι. Εξίσου υπέροχο μαγειρευτό φαγητό έχει η ταβέρνα στη παραλία της Μαραθούντας. Ευτυχώς, δηλαδή, γιατί εκεί παραθερίζουν μερικές κατσικούλες που μπορεί να σου φάνε το κολατσιό. Συνέβη κάποτε και στη δική μας παρέα γι’ αυτό το αναφέρω. Είχαμε πάει για μπάνιο και γυρίζοντας από τη θάλασσα οι κατσίκες είχαν τσακίσει το φαΐ που είχαμε αφήσει στις ξαπλώστρες!
Αν βρεθείς στο νησί Δεκαπενταύγουστο, θα περάσεις όνειρο γιατί ολόκληρο γιορτάζει και τιμά την Παναγιά του. Οι γυναίκες στα σπίτια μαγειρεύουν και πηγαίνουν φαγητά στο πανηγύρι που κάνει η κάθε εκκλησία. Η ατμόσφαιρα είναι κατανυκτική στον Εσπερινό της Παναγίας. Μοιράζονται τα τροπάρια και όλοι μαζί μετά ψέλνουμε κάτω από το φως των κεριών και μόνο.
Η Σύμη έχει αρκετή ζέστη τον Αύγουστο και πολλή υγρασία τον χειμώνα. Έτσι εξηγείται γιατί οι ντόπιοι βάφουν τα σπίτια τους ανελλιπώς κάθε χρόνο. Έτσι εξηγείται γιατί τα χρώματά τους είναι πάντα τόσο ζωντανά και μοιάζει σαν ένας πολύχρωμος καλοζωγραφισμένος πίνακας. Η χαρά του κάθε φωτογράφου και instagrammer.
Για μένα η Σύμη είναι μνήμες. Είναι η αρχιτεκτονική της και η πανέμορφη εικόνα που καλοσωρίζει τους επισκέπτες της. Είναι τα καϊκάκια που σε πάνε στις παραλίες. Είναι οι υπέροχες εκκλησίες και τα πανηγύρια τους. Αλλά κυρίως για μένα η Σύμη είναι οι άνθρωποί της, αυτούς που συναντώ κάθε χρόνο και είναι πάντα εκεί για να με υποδεχτούν με αγάπη, ανοιχτές αγκαλιές και καλοσύνη.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
12°
