Γρηγόρη Χατζηιωαννίδη, πώς διατηρείτε τη Νίσυρο καθαρή;
Ο ΝΙΣΥΡΙΟ, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, μια ομάδα 10 εθελοντών και οι κάτοικοι της Νισύρου αλλάζουν τη νοοτροπία σε σχέση με το περιβάλλον και τα σκουπίδια.
Νίσυρος: Συνέντευξη με τον καλλιτέχνη Γρηγόρη Χατζηιωαννίδη, ιδρυτή του Sterna Art Project και συνιδρυτή και Δημιουργικό διευθυντή του ΝΙΣΥΡΙΟ.
Αφού έφτιαξαν 15 μεγάλες τσάντες από ανακυκλωμένα & ανακυκλώσιμα δίχτυα, καθάρισαν τις παραλίες των Λουτρών Πάλων και Μανδρακίου. 24 μεγάλες τσάντες με πλαστικά σκουπίδια αλλοιωμένα από τον ήλιο και την θάλασσα συγκεντρώθηκαν και θα σταλούν σε κέντρο επεξεργασίας με την βοήθεια του Δήμου Νισύρου. Συνέχισαν με το πρώτο εργαστήριο επεξεργασίας πλαστικού στο λιμάνι, όπου ο κόσμος ενημερώθηκε και έλαβε μέρος στη διαδικασία με τα δυο Precious Plastic μηχανήματα που είχαν διαθέσιμα. Επίσης πραγματοποίησαν τέσσερα εργαστήρια με τους μαθητές του Λυκείου στον Ξενώνα, δίνοντας τους την ευκαιρία να εξοικειωθούν με τα μηχανήματα και την διαδικασία επεξεργασίας πλαστικού. Επιπρόσθετα, ένα Ηλεκτρονικό Εργαστήριο για τον Σχεδιασμό Αντικειμένου ολοκληρώθηκε σε τέσσερις συναντήσεις με εισηγητή τον Κώστα Μπίσα. Και αυτή είναι μόνο η αρχή της προσπάθειας. Ζητήσαμε από τον καλλιτέχνη Γρηγόρη Χατζηιωαννίδη, ιδρυτή του Sterna Art Project και συνιδρυτή και Δημιουργικό διευθυντή του ΝΙΣΥΡΙΟ να μας πει περισσότερα.
Ο Γρηγόρης Χατζηιωαννίδης
Ο ΝΙΣΥΡΙΟ ξεκίνησε ύστερα από χρόνια σκέψης και συζήτησης με ντόπιους και κατοίκους του νησιού σχετικά με την ανακύκλωση του πλαστικού σκουπιδιού και την προστασία του περιβάλλοντος στο σύνολό του. Μάλλον η φροντίδα ή η ανάγκη για φροντίδα του τόπου που κάποιοι είμαστε στενά συνδεδεμένοι οδήγησε στη δημιουργία του μη κερδοσκοπικού οργανισμού από μια ομάδα 10 εθελοντών με διαφορετικά επαγγελματικά προφίλ (νομικός, αρχιτέκτονες, λογιστής, καλλιτέχνες, σχεδιαστές) για να συντονίσει τελικά όλες αυτές τις σκέψεις και τις συζητήσεις. Ο ΝΙΣΥΡΙΟ έχει ως στόχο να επικοινωνήσει την ανάγκη αλλά και να αναπτύξει μαζί με τους κατοίκους τρόπους και μεθοδολογίες για την διαχείριση του πλαστικού σκουπιδιού. Η Νίσυρος δεν έχει πηγές πόσιμου νερού όποτε όλοι (κάτοικοι και επισκέπτες) καταναλώνουμε εμφιαλωμένο. Ο όγκος πλαστικού κάθε χρόνο είναι αρκετός και αν προσθέσουμε σε αυτόν το οικιακό πλαστικό και το πλαστικό μιας χρήσης φτάνουμε κάποιους τόνους πλαστικού σκουπιδιού σε ένα νησί 42χλμ. Με την συνεργασία του δήμου Νισύρου και συμπληρωματικά, σκοπός μας είναι να δούμε το πλαστικό (ή μέρος αυτού που καταναλώνεται στο νησί) ως πηγή πρώτης ύλης.
Το πρόβλημα της ανακύκλωσης δεν είναι Νισύρικο ωστόσο, αλλά ελληνικό στο σύνολό του. Ας ξεκινήσουμε από τα πολύ βασικά: η έλλειψη ουσιαστικής ενημέρωσης συνεχίζει να υφίσταται. Νομίζω πολλοί έχουμε σκεφτεί «και γιατί να ξεχωρίζω τα σκουπίδια μου αφού ανακύκλωση δεν γίνεται...» ή «οι κάδοι της ανακύκλωσης είναι μονίμως λερωμένοι με άλλα σκουπίδια» κ.τ.λ. Το θέμα μάλλον έχει γίνει σοβαρό και το βλέπουμε ολοένα και περισσότερο από το περιβάλλον που αντιδρά στο ανθρώπινο αποτύπωμα. Κλιματική αλλαγή. Πολύ χοτ θέμα τον τελευταίο καιρό. Και άλλα πολλά. Στην μικρή κοινωνία της Νισύρου ίσως υπάρχουν κάποιες βάσεις για να αλλάξει η νοοτροπία σε σχέση με το περιβάλλον και τα σκουπίδια. Μιλάμε για μια κοινωνία μόλις 900 κατοίκων. Τα νέα μεταδίδονται γρήγορα θα λέγαμε.
Στόχος μας είναι λοιπόν μέσα από κοινωνικές και πολιτιστικές διαδικασίες να αναπτύξουμε έναν μηχανισμό όπου μέρος του πλαστικού σκουπιδιού θα παραμένει στον τόπο και θα επαναχρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για τη δημιουργία νέων χρηστικών αντικειμένων, έργων τέχνης, δομικών υλικών κ.τ.λ. Έχουμε στην ομάδα ήδη δυο μηχανήματα επεξεργασίας πλαστικού Precious Plastic και έναν 3D Printer.
Ξεκινήσαμε μέσω του προγράμματος START - Create culture change (ένα πρόγραμμα του Robert Bosch Stiftung στο οποίο είμαι υπότροφος) να διοργανώνουμε εργαστήρια ενημέρωσης και επεξεργασίας πλαστικού, συναντήσεις, καθαρισμούς παραλιών, σεμινάρια κ.τ.λ. με όλους του κατοίκους ανεξαρτήτως ηλικίας. Σημαντική ομολογώ είναι η διάθεση ιδιαίτερα των νεότερων που κάτι έχουν πάρει χαμπάρι, ως φαίνεται, και είναι αρκετά ανοιχτοί.
Άλλωστε η Νίσυρος έχει τόσο φυσικό πλούτο και ομορφιά λόγω του ηφαιστείου που προσδίδει ένα ιδιαίτερο γεωλογικό ενδιαφέρον, λόγω της παράδοσης και της σχετικά ήπιας (μέχρι στιγμής) ανάπτυξης όπου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει την τοπική κουζίνα, έθιμα μέχρι σύγχρονη τέχνη, χαλαρότητα και αυθεντικότητα κ.τ.λ. Νομίζω ότι αυτό μπορεί να είναι ένα καινούργιο χαρακτηριστικό, ένα περιβάλλον καθαρότερο δηλαδή, που θα «χτίσει» ίσως ένα νέο προφίλ για το νησί. Αυτό που οι ίδιοι οι κάτοικοί του θέλουν να προβάλλουν προς τα έξω σε συνδυασμό με τον περιπατητικό τουρισμό, τις καθαρές θάλασσες και τον Στέφανο βεβαίως βεβαίως (ο μεγάλος κρατήρας).
Ο ΝΙΣΥΡΙΟ πήρε το όνομα του από το αρχαίο νόμισμα της Νισύρου. Με κάποιο τρόπο, το νόμισμα θα ξαναζωντανέψει για να δημιουργήσει μια νέα κυκλική οικονομία όπου το σκουπίδι μετατρέπεται σε πηγή πρώτης ύλης για την δημιουργία νέων αντικειμένων. Αυτή την φορά όμως το νόμισμα θα είναι από πλαστικό!
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
18°
