Τα πιο ωραία ταξίδια δεν έγιναν ακόμα

Ωραία δειλινά. Μαγευτικά πρωινά. Ακρογιαλιές σαν δαντέλες. Χωρίς τα τάκα-τούκα από τις ρακέτες και τα σπαρμένα κουβαδάκια. Γλυκιά ησυχία. Σούρουπο σε πόλεις ιστορικές, ζεστές και υγρές. Μεσάνυχτα στο Παρίσι. Πρόγευμα στο Τίφανις. Με χαμόγελα και πόζες στο μπαλκόνι με πρωινό που σερβίρεται στο καθένα ξεχωριστά διαφημίζουν οι influencers, όπως η Κιάρα Φεράνι, την Κοστιέρα Αμαλφιτάνα. Προηγήθηκε το Κόμο και η Στρέζα.

Σκέψεις για διακοπές; Μεγάλο σουξέ γνωρίζουν οι κοντινοί προορισμοί, έτσι διαβάζω και έτσι μου λένε γνωστοί και φίλοι.

Το ιδανικό, μάλλον ονειρικό, θα ήταν ένα καθαρό, κάτασπρο σπίτι, με το ένα σκαλοπάτι του μέσα στην θάλασσα. Με παχιά σκιά να απλώνεται σαν δροσερή πασμίνα και το γαλάζιο πιο βαθύ παρά ποτέ. Με ένα αεράκι, φευγαλέο, σπιρτόζικο να σκανδαλίζει με τη δροσιά του τον καύσωνα του μεσημεριού και να φουσκώνει τα τουλπάνια. Να μυρίζει γεμιστά και φρεσκοψημένο ψωμί. Να δαγκώνεις το κουτάλι με τη βανίλια υποβρύχιο για να ξαλμυρίσεις το σώμα σου.

Αρκετά ξενοδοχεία, έτσι για αλλαγή, προετοιμάζονται να λειτουργήσουν με Έλληνες πελάτες. Το φετινό καλοκαίρι είναι αλλιώτικο. Οι σκέψεις για διακοπές δεν είναι ίδιες με τις περσινές. Δεν έχουν αυθορμητισμό και ελευθερία επιλογών.

Το απρόβλεπτο και το πρωτόγνωρο, ακάλεστα και τα δύο, έφεραν τα πάνω-κάτω.

Φέτος θα ήθελα και Σαντορίνη και Αντίπαρο και Νάξο και Μύκονο. Και Κύπρο. Φέτος θα ήθελα και Αμάλφι και Ποζιτάνο. Και Μιλάνο και Ρώμη. Και Παρίσι και Νέα Υόρκη. Και Τρόμσο και Τουρκού. Η λίστα που φτιάχνω στο μυαλό μου είναι σαν απόδειξη από σούπερ μάρκετ στο μεγάλο στοκάρισμα της καραντίνας. Την Ισπανία πού την πας. Δεν θα ξαναπάς; Ταξίδια, μεγάλη επένδυση στις αναμνήσεις.

Είναι η πρώτη φορά φέτος που όλα περνούν από το κόσκινο του «ήσυχα» με αρκετή υπομονή. Υπομονή, όλα θα περάσουν ή θα αλλάξουν. Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Αλλά είναι γλυκιά. Πολύ γλυκιά. Τα πιο μεγάλα ταξίδια, τα πιο ωραία ταξίδια, δεν έγιναν ακόμα.