15 ελεύθερες παραλίες κοντά στην Αθήνα

Αν για σας κολύμπι σημαίνει οργανωμένη παραλία, εισιτήριο εισόδου, δυνατή μουσική, ενοικιαζόμενη ξαπλώστρα, ακριβά κοκτέιλ και τα συναφή, τότε το παρακάτω κομμάτι δεν σας ενδιαφέρει. Αν όμως κουβαλάτε μια πετσέτα (άντε, και μια ομπρέλα) ψάχνοντας για ανοργάνωτη παραλία με μηδέν κόστος, (σχετική) απουσία θορύβων, φυσική σκιά και τα συναφή, τότε σας προτείνουμε κάποια από τις εξής:

1. ΚΑΠΕ (=Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας). Σαρωνικός, λίγο πριν τα Λεγρενά με κατεύθυνση προς Σούνιο. Στρίβεις στη σχετική ταμπέλα δεξιά (προς θάλασσα), κάνεις λίγο χωματόδρομο και σταματάς σε μια καντίνα, πάνω σε λόφο, ανάμεσα σε ελιές και άλλα φυτά. Ακολουθούν καλοχτισμένα σκαλιά, που σε φέρνουν σε μικρή, όμορφη και καθαρή παραλία.

2. Πόρτο Γερμενό. Πηγαίνεις είτε από Μέγαρα καβαλώντας τα βουνό, είτε παραλιακά από Λουτράκι, Μαυρονέρι κλπ, είτε από την παλιά εθνική της Θήβας, στρίβοντας αριστερά (δυτικά) προς Βίλια. Όλοι ασφαλτόδρομοι. Τεράστιος φυσικός κόλπος που «χωνεύει» όλους τους πιθανούς επισκέπτες, πολλές ταβέρνες, ψιλό βότσαλο, στο βάθος τα Καλάνησα (Αλκυονίδες νήσο), υπέροχη θάλασσα του Βόρειου Κορινθιακού, κι από πάνω ο Κιθαιρώνας, η ομορφότερη δύση της Αττικής (οριακά Βοιωτία) και το καλύτερα σωζόμενο αρχαίο κάστρο της Ελλάδας. Προτιμήστε νυχτερινό μπάνιο σε ασέληνη νύχτα. Μια ώρα από την Αθήνα, μα δεν παίζεται. 

3. Σπαθί. Στη Τζια. Καράβι από Λαύριο, με το αυτοκίνητό σας ή με ταξί. Χωματόδρομος, 20΄ από το λιμάνι. Τεράστια παραλία, μια μεγάλη καλόγουστη καντίνα που πιάνει το μισό κόλπο με ομπρέλες – ξαπλώστρες, ο άλλος μισός ελεύθερος. Ποτέ πολύς κόσμος. Λίγα αλλά ψηλά αρμυρίκια, παγκάκια από τοπικούς σχιστόλθους.

4. Άι Νικόλας Αναβύσσου. Στην ωραιότερη, μαζί με το Καβούρι, χερσόνησο του Σαρωνικού, σχεδόν νησί. Πολλές υπο-παραλίες, κάπου θα βρεις να χωθείς. Ψιλοσκιές και καντίνες. Μπόνους και ταυτόχρονα άσκηση παρατηρητικότητας: το παλιό γερμανικό πολυβολείο. Προσοχή μη μπερδευτείς με τον άλλο Αη Νικόλα, στο Λαγονήσι.

5. Άγιος Πέτρος. Παραλιακή, λίγο πριν φτάσεις Σούνιο, από τη μεριά του Σαρωνικού, θα βρεις μια ταμπελίτσα που γράφει το σχετικό όνομα. Στρίβεις προς τη θάλασσα και, ανάμεσα από μάντρες και χωματόδρομους, βγαίνεις στην ακτή. Υπέροχη θέα αριστερά προς το ναό του Ποσειδώνα. Νότιος προσανατολισμός, ούτε καν καντίνα, ελάχιστες σκιές.

6. Κανάκια. Στη Σαλαμίνα, με υπέροχη δύση. Καράβι από Πέραμα, ασφαλτόδρομος μέσα από πευκοδάσος, με το αυτοκίνητό σου ή με ταξί. Εξαίρετη ταβέρνα «Μελτέμι», πολλά αρμυρίκια και πεύκα.

7. Κακιά Θάλασσα. Από τη λεωφόρο Λαυρίου ανατολικά (αριστερά για όσους έχουν το Μαρκόπουλο πίσω τους και το Λαύριο μπροστά τους) προς Ευβοϊκό. Στη διασταύρωση με Δασκαλιό, πας αριστερά. Ασφαλτόδρομος παντού. Όμορφη μικρή παραλία, με πολλές ταβέρνες. Κολυμπήστε οπωσδήποτε μέχρι το νησάκι που κλείνει εν μέρει τη (βορινή) είσοδο του κόλπου και πηγαίντε προς τη μεριά του πελάγου, που δε φαίνεται από την ακτή: εκεί το δώρο σας, μια φυσική θαλασσινή «πισίνα». Άμα φυσάει Βοριάς, ωστόσο, να πάτε αλλού.

8. Δασκαλιό. Από τη λεωφόρο Λαυρίου ανατολικά (αριστερά για όσους έχουν το Μαρκόπουλο πίσω τους και το Λαύριο μπροστά τους) προς Ευβοϊκό. Στη διασταύρωση με Κακιά Θάλασσα, πας δεξιά. Ασφαλτόδρομος παντού. Δυο μεγάλοι κόλποι να επιλέξετε χώρο για κολύμπι. Στον αριστερό (δηλαδή το βορειότερο), δυο ταβέρνες πάνω στο κύμα, ένα νησάκι (Da scalio = στη σκάλα, εκεί που δένουνε τα καράβια), πολλά αρμυρίκια και ψευδαίσθηση νησιού.

9. Μακρόνησος. Δεν υπάρχει συγκοινωνία, κι σχεδόν ούτε μόνιμοι κάτοικοι, υπάρχει όμως καλό λιμάνι στη μέση του νησιού, απέναντι από το Λαύριο. Χρειάζεσαι είτε ιδιωτικό σκάφος, είτε συμφωνία με κάποιον καϊξή από το Λαύριο, επομένως συμφέρει μεγάλη παρέα, ώστε να μοιράσετε το κόστος.  Όλη η δυτική πλευρά προς την Αττική (το  νοτιοδυτικό μισό) έχει κολπίσκους για μπάνιο και αρκετό πράσινο. Επίσης προσφέρεται για ψάρεμα. Από την εποχή που ήταν τόπος «πειθαρχημένης διαβίωσης» και εξορίας, υπάρχουν πολλά ερείπια και μερικά αναστηλωμένα κτίσματα, ενώ έχει δημιουργηθεί και το σχετικό μνημείο.   

10. Παραλία Βαρνάβα. Από Εθνική οδό – Καπαντρίτι – Βαρνάβα, ασφαλτόδρομος. Μια ώρα από Αθήνα, αλλά αξίζει. Σχεδόν παρθένος τόπος, ενώ η ταβέρνα «Ξύλινο – Μπαρμπαθανάσης» βγάζει τραπέζια πάνω –μα πάνω- στο κύμα. Και κάτω από αρμυρίκα, επίσης. Η παραλία βλέπει την Ανατολή.   

11. Πόρτες. Στην Αίγινα. Καράβι από Πειραιά. 25΄από το λιμάνι, με το αυτοκίνητό σας ή με ταξί, ασφαλτόδρομος. Πολλές υπο-παραλίες, τόπος σχεδόν παρθένος. Φαγητό: «Θανάσης» (πάνω στο κύμα), «Σοφία» (λίγο πιο μέσα, αλλά μεγαλύτερη ποικιλία και καλύτερη ποιότητα). Με ανατολικό προσανατολισμό, βλέπει την Αθήνα. Πολλά πεύκα και σκίνα, λίγα αρμυρίκια.

12. Βοτσαλάκια. Στα ριζά της Καστέλας, στον Πειραιά, στάση «Παρασκευά» ή «Βοτσαλάκια». Πολλές ξαπλώστρες (φτηνές πάντως) και δυο μπαρ με μουσικές, αλλά στις  δυο άκρες του κολπίσκου αρκετή ησυχία- καλύτερη η αριστερή, όπως κοιτάς τη θάλασσα. Να προτιμήσεις να πας γι΄ απογευματινό μπάνιο, συνδυάζοντάς το με προβολή του ομώνυμου καλοκαιρινού σινεμά, που λειτουργεί 15 μέτρα από την ακτή. 

13. Μαρκοπουλιώτικα. Στον επίσης τεράστιο κόλπο του Πόρτο Ράφτη, πηγαίνεις στο παλιό λιμάνι και ρωτάς (δεν υπήρχε, μέχρι τελευταία τουλάχιστον, τα ταμπέλα) πού είναι τα Μαρκοπουλιώτικα. Καλά κρυμμένο μυστικό, σχεδόν ιδιωτική (βραχώδης) παραλία, κανένα μαγαζί (αλλά άπειρα στα πέριξ), καμιά σκιά, καμιά άνεση- αλλά σα να μην είσαι στο Πόρτο Ράφτη, ούτε στην Αττική.

14. Σέσι. Μικρό και μεγάλο. Δίδυμες παραλίες του Γραμματικού, ασφαλτόδρομος με διασταύρωση στο δρόμο Μαραθώνας – Λίμνη. Το μεγάλο με τρομερές ψαροταβέρνες (του Κόλλια και της Ρωξάνης), το μικρό με καντίνα. Φρέσκο ψάρι, σχετικά λίγος κόσμος, όχι σπουδαίες παραλίες, αλλά σπουδαίες καθαρές  θάλασσες, με ανατολικό προσανατολισμό (απέναντι η Εύβοια) και αρκετή σκιά.

15. Λιοτρίβι. Στην Εύβοια. Καράβι από Ωρωπό, 5΄ από την Ερέτρια, στο δρόμο προς Βάθια (ή Αμάρυνθο), δηλαδή με τη θάλασσα δεξιά σας, όπου κι το παλιό Λιοτρίβι (= ελαιοτριβείο). Πολλές ημι-παραλίες και από τις δυο μεριές του. Δυτικός προσανατολισμός, αρκετές σκιές.  Επίσης σουπιές, για όσους ξέρουν να τις ψαρεύουν. Για φαγητό στη «Σκοτεινή» του Καρακατσάνη, Άνω Βάθια.