Η δημοσιογράφος Ανθή Σαλαγκούδη μιλάει για τη δική της Ύδρα.
Αυτό που αγαπώ κυρίως στην Ύδρα είναι ότι μπορείς να τη γυρίσεις με τα πόδια χωρίς να χρειάζεσαι αυτοκίνητο. Έτσι κι αλλιώς τα οχήματα απαγορεύονται στο νησί πλην ορισμένων του δήμου. Και οι μετακινήσεις γίνονται με γαϊδουράκια ή με καραβάκια από το λιμάνι για να πας σε κάποια από τις παραλίες του νησιού. Αυτό είναι το μόνο στοιχείο που δεν με γοητεύει ιδιαίτερα στην Ύδρα, οι παραλίες της. Κάθε φορά όμως που αντικρίζω το γραφικό της λιμανάκι και τα πέτρινα αρχοντικά της που εκτείνονται περιμετρικά γύρω γύρω από αυτό, ξεχνάω όλα τα υπόλοιπα.
Γενικά ο χαρακτηρισμός αρχόντισσα του Σαρωνικού, νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα σε αυτό το νησί με την αρτιστίκ αύρα και τα ιστορικά κτίρια. Την αύρα αυτή θα τη νιώσεις και όταν από το λιμάνι καταλήξεις επάνω στα Κανόνια και στον ανεμόμυλο, γνωστό και ως μύλο της Σοφία Λόρεν, αφού εκεί γυρίστηκε η ταινία «Το παιδί και το δελφίνι». Περιττό να πω βέβαια ότι θεωρώ τη Λόρεν μία από τις ωραιότερες γυναίκες όλων των εποχών και ειδικά σε αυτή την ταινία νομίζω ότι ήταν η υπέρτατη έκφραση του γυναικείου κάλλους.
Στο αριστερό κομμάτι τώρα του νησιού, η πιο μαγική ώρα είναι αυτή του ηλιοβασιλέματος. Μπορώ να κάθομαι με τις ώρες σε ένα από τα πολλά μαγαζιά της Υδρονέτας από νωρίς το απόγευμα μέχρι το βράδυ και να χαζεύω τα χρώματα που αλλάζει η θάλασσα και ο ουρανός όταν δύει ο ήλιος. Την ίδια όμως μαγεία με τα χρώματα του νησιού νιώθει κάποιος, όταν περιηγείται στα στενάκια με τις ολάνθιστες αυλές και τις μικρές, καλά κρυμμένες πλατείες της.
Ένα ακόμη γοητευτικό στοιχείο της Ύδρας είναι τα επιβλητικά κτίρια που χτίστηκαν το 18ο αιώνα από Βενετσιάνους αρχιτέκτονες και αποτελούν δείγμα της τότε ευημερίας των κατοίκων του νησιού που ήταν περίπου δεκαπλάσιοι από τους σημερινούς!
Ανάμεσα στις αίθουσες τέχνης και τα μουσεία του νησιού, το Deste Foundation στον εμβληματικό χώρο των παλιών σφαγείων φιλοξενεί κάθε χρόνο σημαντικές εκθέσεις και μεγάλα ονόματα καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο. Φέτος μπορεί να θαυμάσει κανείς τα ξεχωριστά γλυπτά της Kiki Smith.
Τέλος, αν χρειάζεται να μιλήσω για μία παραλία αυτή θα ήταν το Αυλάκι, που είναι μέσα στη Χώρα και μπορείς να πας με τα πόδια γιατί εκεί ακριβώς από πάνω είναι και το αγαπημένο μου εστιατόριο Techne. Η απίστευτη αύρα και η μοναδική θέα σε συνδυασμό με το φαγητό αλλά και τα καλύτερα signature cocktails με κέρδισαν από την πρώτη φορά που επισκέφτηκα το νησί.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
16°
