Στο μυαλό των περισσότερων η Μαγιόρκα ως προορισμός είναι ένα τεράστιο πάρτι γεμάτο έξαλλους τουρίστες που περιφέρονται μεθυσμένοι από κλαμπ σε κλαμπ και κατακλύζουν τις παραλίες του νησιού. Η πρωτεύουσά της, η Πάλμα, γραφική, μοιάζει περισσότερο με μία παραθαλάσσια πόλη και όχι με πρωτεύουσα νησιού και προσφέρει εναλλακτικές εμπειρίες διατηρώντας την ξεχωριστή ισπανική ζεστασιά.
Αρχιτεκτονική και αξιοθέατα
Ο γοτθικής αρχιτεκτονικής Καθεδρικός Ναός γνωστός και ως La Seu ή και Cathedral of The Sea (Carrer de Palau Reial 29)θεμελιώθηκε το 1230 και ολοκληρώθηκε το 1601, γνωρίζοντας πολλές αναστηλώσεις μετά. Το 1901 ο Gaudi προσκλήθηκε να αναλάβει το πρότζεκτ της αναστήλωσης, ωστόσο αποχώρησε τέσσερα χρόνια μετά, μετά από μία διαφωνία με τον εργολάβο. Η δουλειά που πρόλαβε να κάνει περιορίζεται κυρίως σε διακοσμητικά στοιχεία, τα οποία ωστόσο είναι διακριτά αν είστε εξοικειωμένοι με το στιλ του θρυλικού Ισπανού αρχιτέκτονα.
Ο εντυπωσιακός ρόδακας διαμέτρου 12 μέτρων αποτελείται από 1236 κομμάτια βιτρό. Δώστε βάση στο επιβλητικό installation του εικαστικού καλλιτέχνη Miquel Barcelo που βρίσκεται στη δεξιά αψίδα του ναού και αναπαριστά το θαύμα του Χριστού όπου πολλαπλασίασε τα ψάρια και το ψωμί μπροστά στα μάτια των μαθητών του. Το έργο κατασκευάστηκε μεταξύ 2001 και 2006 και στέκει εκεί ακόμα και σήμερα προκαλώντας έκπληξη στον επισκέπτη.
Απαραίτητη είναι μία επίσκεψη στο Fundacio Pilar I Joan Miro (Carrer de Saridakis 2) το σπίτι και ατελιέ που αγόρασε ο διάσημος Καταλανός ζωγράφος Joan Miro το 1956 στην Cala Major και πέρασε 30 χρόνια της ζωής του, αντλώντας έμπνευση από το «φως της Μαγιόρκα», όπως ο ίδιος το εκθειάζει σε ένα video installation με μία συνέντευξή του 1974 που αντικρίζει κανείς με το που μπαίνει σε αυτό που πλέον έχει μετατραπεί σε ένα ζωντανό μουσείο των έργων του.
Το La Llonja, το κτίριο του 15ου αιώνα σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Guillem Sagrera αποτέλεσε το χρηματιστήριο της πόλης. Οι δίδυμοι πυργίσκοι του και το γλυπτό του αγγέλου πάνω από την κεντρική του πύλη, δίνουν την εντύπωση πως πρόκειται για εκκλησία ή κάστρο. Πρόκειται για ένα μοναδικό δείγμα γοτθικής αρχιτεκτονικής. Σήμερα στον χώρο φιλοξενούνται κυρίως εικαστικές εκθέσεις και άλλες δράσεις.
Επισκεφτείτε οπωσδήποτε το Μουσείο Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης Es Baluard (Plaça de la Porta de Santa Catalina, 10), εντός των τειχών ενός στρατιωτικού φρουρίου του 16ου αιώνα. Η τεράστια συλλογή του περιλαμβάνει έργα των Πικάσο, Σεζάν, Μιρό, Μαγκρίτ και άλλων.
Στην υφολογία του αστικού τοπίου εντοπίζονται αρχιτεκτονικές παραδοξότητες οι οποίες προκύπτουν από τη συμβίωση διαφορετικών αρχιτεκτονικών ρυθμών των περασμένων αιώνων με πολυτελείς μοντέρνες κατοικίες του σήμερα. Η επιρροή του arabesque περπατά χέρι – χέρι με την διάχυτη αγάπη (ή μήπως ζήλια;) προς τον Gaudi που θαρρείς πως έχει επιμεληθεί διάφορα κτίρια στην πόλη της Πάλμα, όμως κανένα δεν φέρει την υπογραφή του, ενώ ο μοντερνισμός, η αρ νουβό, ο γοτθικός ρυθμός και τα εκλεκτικίστικα κτίρια είναι μάλλον αυτά που χαρακτηρίζουν την πόλη, με τα τελευταία μάλιστα να κερδίζουν τις εντυπώσεις χρίζοντας ως απόλυτο πρωταγωνιστή τα ερκέρ.
Όπως και στην υπόλοιπη Ισπανία έτσι και στην Πάλμα τα tapas bar είναι οι πρωταγωνιστές τις γαστριμαργικής σκηνής της πόλης. Με το jamon να στέφεται εύκολα ο βασιλιάς κάθε μεζέ, το φαγητό στη Μαγιόρκα αποζημιώνει και τον πιο δύσκολο ουρανίσκο. Extra Tip: μη χάσετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε τα τοπικά κρασιά από τα πολλά οινοποιεία του νησιού.
Τρεις είναι οι γειτονιές στις οποίες συγκεντρώνονται μερικά από τα καλύτερα tapas, εστιατόρια και μπαρ στην Πάλμα, η Παλιά Πόλη, η Sa Gerreria και η Santa Catalina, αν και στα πέριξ τους βρίσκονται τα πιο ιδαίτερα και κυρίως αυτά τα οποία προτιμούν οι locals.
Για brunch στο La Molienda (Carrer Bisbe Campins, 11), που παρά την hipster αισθητική και το γεγονός ότι χρειάζεται να κάνει κάνεις πρώτα κράτηση, διαθέτει γευστικότατο μενού προσανατολισμένο στην υγιεινή διατροφή καθώς και καλό καφέ. Στο Santina (Carrer Annibal, 19), στη φημισμένη Santa Catalina για χορταστικές επιλογές και αυθεντική urban ατμόσφαιρα.
Στο μικροσκοπικό μα εντυπωσιακό Ambigu (Carrer de la Carnisseria, 1) για τις κολασμένες κροκέτες τρούφας, μανιταριού ή καλαμαριού τηγανισμένες στο μελάνι του, τοπικά τυριά, χοιρομέρι και «μαγιορκίνικο» κρασί. Στο 13% (Carrer de San Feliu,13) για υπέροχα πικάντικα αλλαντικά και μια τεράστια επιλογή σε τοπικά κρασιά. Ζητήστε να σας προτείνουν και προτιμήστε εκείνα με φρουτένιες νότες, θα σας αποζημιώσουν.
Υποχρεωτική στάση στο La Rosa (Carrer de La Rosa, 5) κάτω από την πολυσύχναστη αλλά τουριστική Plaza Mayor, για την απόλυτη tapas εμπειρία. Ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά, το πιο τρυφερό χταπόδι με σκόρδο, baby πατάτες και σάλτσα σέλερι που έχετε δοκιμάσει ποτέ και το απαραίτητο σχεδόν γκασπάτσο για starter.
Το ιστορικό Bar Flexas (Carrer Llotgeta, 12) από το 1944 σερβίρει (πάμφθηνη) μπύρα σε νεροπότηρο πάντα με ελίτσες σε λάδι τρούφας on the side. Η πρόσοψή του αποπνέει τη μεσογειακή απλότητα και ζεστασιά με την επιγραφή να είναι απλώς βαμμένη στον τοίχο και η εσωτερική vintage (αλλά καθόλου επιτηδευμένη) διακόσμηση σε κάνει να πιστεύεις ακράδαντα πως αν ο Ντον Ντρέιπερ πήγαινε διακοπές στη Μαγιόρκα, θα κάθονταν στον απέναντι καναπέ απολαμβάνοντας μια δροσερή cerveza.
Λάτρεις του τζιν ή μη δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρείτε το πότο σας, καθώς και να μην απολαύσετε την εμπειρία του σέρβις στο βραβευμένο ως καλύτερο μπαρ των Βαλεαρίδων Νήσων, το Ginbo (Passeig de Mallorca, 14A) του Matias Iriarte (συνιδρυτής με τον Santiago Cebrián Morales), επίσης βραβευμένου bartender και νικητή του ισπανικού Bacardi Legacy το 2017. Στο Ginbo οι bartenders βγαίνουν έξω από την μπάρα και συζητούν με τον πελάτη ώστε να βρουν μαζί το τζιν ή το κοκτέιλ που τους ταιριάζει. Αξίζει να σημειωθεί ότι στα κοκτέιλ χρησιμοποιούν αποκλειστικά ντόπια υλικά. Τα ποτήρια έρχονται άδεια στο δίσκο μαζί το μπουκάλι του τζιν της προτίμησής σας και ο bardtender το φτιάχνει εκείνη τη στιγμή μπροστά σας. Για εκείνους που προτιμούν τα dry gin το Junipero είναι μία φανταστική επιλογή, ενώ για μία διαφορετική, πιο φρουτένια εμπειρία δοκιμάστε το Nordes με την έντονη επίγευση σταφυλιού.
Στο Lorien (Carrer de les Caputxines, 5) για μεγάλη ποικιλία σε craft μπύρες, στο Café sa Llotja (Carrer de la Llotja, 2) για αίσθηση παλιάς Πάλμα με περιστρεφόμενη πόρτα, πάτωμα σκακιέρα, σκούρο ξύλο στην κύρια διακόσμηση και τιμιότατη μαρμάρινη μπάρα και στο Honky Tonk (Carrer de Sant Llorenç, 9) όπου συγκεντρώνεται η skate κοινότητα της πόλης για φθηνή μπύρα βαρέλι υπό την άγρυπνη ματιά του Lemmy.
Έξω από την Πάλμα βρίσκεται η γειτονιά του El Molinar, ένα μικρό λιμανάκι που έχει πάρει το όνομά του από το σήμα κατατεθέν της Μαγιόρκα, τους ανεμόμυλους. Εκεί (αντί)στέκεται ένα από τα παλαιότερα καφενεία του νησιού, το Bar El Molinar (Carrer del Vicari Joaquim Fuster, 111) που από το 1898 είναι το σημείο συνάντησης των ντόπιων για καφέ και μπύρα. Από το 1958 έχει περάσει στην οικογένεια του σημερινού ιδιοκτήτη, ενός συμπαθέστατου κύριου που οι ντόπιοι λατρεύουν να ακούν να «τσακώνεται» αέναα με τον αδερφό του για μουσική. Δοκιμάστε την «μαγιορκίνικη» μπύρα Rosa Blanca, μία μπύρα με ιστορία από το 1851 (πρωτοκυκλοφόρησε στην αγορά ωστόσο το 1927) που επαναλανσαρίστηκε πρόσφατα με τη νέα ποικιλία Hoppy Lager.
Στην πόλη της Πάλμα τα βιντατζάδικα ξεπετάγονται σχεδόν σε κάθε γωνία. Στο Quint (Carrer Blanquerna, 48) για ανεπανάληπτα πουκάμισα, στο Urban (Carrer Uetam, 18) ίσως δυσκολευτείτε να τις εντοπίσετε, αλλά θα βρείτε εξαιρετικά οικονομικές ευκαιρίες και στο Flamingos Vintage Kilo Mallorca (Calle Cotoner, 43) για πολύ ιδιαίτερα ρούχα προσεκτικά διαλεγμένα και λίγα αλλά ξεχωριστά αξεσουάρ σε εύρος τιμών.
Αν προτιμάτε μικρά vintage αντικείμενα, τότε κατευθυνθείτε στα μεγάλα παζάρια του νησιού και αφήστε τα καταστήματα με τα υπερτιμημένα μικροπράγματα. Τις Κυριακές στη Μαγιόρκα οι υπαίθριες αγορές σφύζουν από ζωή. Πολλοί στήνουν ολόκληρο νοικοκυριό ψωνίζοντας από διακοσμητικά μέχρι ποτήρια, σερβίτσια και άλλα κουζινικά σκεύη από την αγορά του Consell, της πανέμορφης πόλης που βρίσκεται λίγο πιο πέρα από κάτι καταπράσινους αμπελώνες.
Εκεί βρίσκονται και πάγκοι με γλυκά, όπως το εθνικό πρωινό - μάλλον αντίστοιχο με το κουλούρι Θεσσαλονίκης - ensaimada και πίτες που αξίζουν σίγουρα μία δοκιμή. Λιγότερο δημοφιλές αλλά με πολλούς θησαυρούς που προσμένουν να τους ανακαλύψει κανείς είναι το παζάρι του Marratxi. Και οι δύο περιοχές είναι προσβάσιμες με τις γραμμές του τρένου 2 και 3 και απέχουν μόλις μερικές στάσεις μεταξύ τους καθιστώντας και τις δύο υπαίθριες αγορές επισκέψιμες μέσα στο ίδιο πρωινό. Προσοχή ωστόσο: οι μικροπωλητές αρχίζουν και μαζεύουν την πραμάτεια τους κατά τη 1 το μεσημέρι.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
11°
