- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Η Κέρκυρα είναι το σπίτι μου. Ένα μαγικό, καταπράσινο νησί που πλέει στο Ιόνιο. Όπου κι αν ταξιδέψω, θέλω να γυρίσω σε αυτή την οικεία ομορφιά που μου χαρίζει γαλήνη.
Την ώρα που με ξυπνάει απαιτητικά το πρώτο φως ανοίγω τα παράθυρα κι αφήνω το βλέμμα μου να πλανηθεί μέσα στη διαύγεια του πρωινού, όπου διακρίνω ακόμα και τα σπιτάκια στις αντικρινές ακτές. Καβαλάω το ποδήλατό μου, όπως συνηθίζω από παιδί, και φεύγω για μία από τις αγαπημένες μου παραλίες, το Μπραμπάτι, στην περιοχή του Όρους, με γαλάζια νερά και βότσαλα. Μπορεί να πάω για ψάρεμα στο αγαπημένο μου νησάκι, το Λαζαρέτο, ή για μια βουτιά στα κρυστάλλινα νερά της Μυρτιώτισσας, μια παραλία που εξαιτίας ενός δύσκολου χωματόδρομου έχει διατηρηθεί σχεδόν ανέπαφη. Άλλοτε πάλι, στη διαδρομή προς την Κασσιόπη, παίρνω το παλιό πλακόστρωτο μονοπάτι και κατεβαίνω στο Νησάκι. Λίγο πιο πέρα με μαγεύει ακόμα το μικρό ψαροχώρι και η μαγευτική παραλία της Κουλούρας. Την ώρα που βασιλεύει ο ήλιος, θα ήθελα να βρίσκομαι στον Πέλεκα. Το πράσινο που σε περιτριγυρίζει και το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας κάνουν τη στιγμή εξωπραγματική.
Η πιο όμορφη εικόνα του νησιού είναι από τον Παντοκράτορα, ο δρόμος περνάει από γραφικά χωριουδάκια αποκαλύπτοντας μια άγνωστη ενδοχώρα. Με πορεία προς το νότο, η διαδρομή μου καταλήγει πάντα στη λίμνη Κορισσίων. Μετά το ήρεμο τοπίο με τις καλαμιές, ένα γεφυράκι οδηγεί σε μαγευτικό κεδροδάσος και σε τοπίο με απαλούς αμμόλοφους. Εδώ απαιτείται να δοκιμάσετε τα χέλια και τις μικρές γαριδούλες. Είναι γεύσεις τόσο μοναδικές όσο και οι αγριοφράουλές μας τον Ιούνη ή ένα σπιτικό μπιάνκο με μπακαλιάρο.
Άφησα τελευταία την πόλη της Κέρκυρας. Πόσο μου αρέσει να τριγυρνάω στα καντούνια της, ανακαλύπτοντας κάθε φορά κι ένα σκάλισμα στην εσοχή μιας πόρτας ή ένα παράθυρο κάποιου δρόμου, από όπου έχω περάσει δεκάδες φορές χωρίς να το έχω προσέξει. Η βόλτα μου καταλήγει για παγωτό μόκα α λα παλαιά στου Ζήσιμου, στο Λιστόν. Φτάνοντας στην πόλη πάντα σκέφτομαι πως αν υπάρχει κάτι που δεν θα ήθελα να χαθεί ποτέ από την Κέρκυρα είναι οι φιλαρμονικές της, η μουσική ψυχή του νησιού μου.
* Ο Ettore Botrini είναι σεφ και «πρωταγωνιστής» στην εκπομπή «Εφιάλτης στην κουζίνα», στον Alpha