Ταξιδια

Κάλυμνος

Γράφει ο Άρης Θεοδωρόπουλος

62222-137653.jpg
A.V. Team
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
46285-96211.jpg

8.00, καφές με θέα: Πίνω αργά τον καφέ μου στη σκιερή, δροσερή μας βεράντα προσπαθώντας να ανοίξω τα μάτια μου. Παντού γύρω μου βαθυγάλανη, ακίνητη θάλασσα σαν λίμνη. Απέναντι η Τέλενδος – ένα μικρό, βραχώδες νησάκι. Άλλοτε ενωμένο με την Κάλυμνο, μέχρι που ο μεγάλος σεισμός το 554 μ.Χ. την έκανε μια ξεχωριστή πινελιά στο γαλάζιο. Ο ήλιος έχει μόλις αρχίσει να φωτίζει την Τέλενδο, αλλάζοντας σιγά-σιγά τα χρώματα. Η στιγμή που ονειρευόμουν ολόκληρο το χειμώνα.

11.00, αναρρίχηση με πίεση: Με το δεξί χέρι κρατώ «τσιμπητά» το λεπτό κορμό ενός σταλακτιτικού νεύρου κολλημένου πάνω στο βράχο. Πρέπει να τραβηχτώ γρήγορα, να πιάσω το μεγάλο σταλακτίτη που κρέμεται πίσω από το κεφάλι μου και μετά να τον αγκαλιάσω με τα πόδια μου. Παίρνω βαθιές ανάσες. Διστάζω να κάνω την κίνηση… Από κάτω ακούγονται πολυεθνικές παροτρύνσεις: “Venga!” μου φωνάζει η παρέα των Ισπανών. «Πάμε, σκύλε!» οι δικοί μου. Βγάζω τον αέρα και σηκώνομαι. Πιάνω το μεγάλο σταλακτίτη και με τα δυο χέρια, ενώ τα πόδια μου κρέμονται στον αέρα. Προσπαθώ να τον σφίξω ανάμεσα στους μηρούς μου. Διστάζω λίγο. Έχω αρχίσει να καίγομαι. “Allez, Aris!” η Γαλλίδα Μπεατρίς, “ride ’em, cowboy!” ο Ματ από τις ΗΠΑ. Τελικά αρπάζομαι άτεχνα, τα πόδια μου γλιστρούν, τα χέρια μου ανοίγουν… «Όχι, ρε πού…» ξεστομίζω πέφτοντας. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα κρέμομαι στο σχοινί, που είναι ελαστικό, από βύσματα που κρατούν πάνω από 2,5 τόνους το καθένα. Το «παιχνίδι» ονομάζεται sport climbing και  η Κάλυμνος, ένας από τους σημαντικότερους αναρριχητικούς προορισμούς παγκοσμίως, είναι ο παράδεισός του. Αναρριχητές από όλο τον κόσμο τη ζουν έντονα κι ευχάριστα, όχι μόνο σκαρφαλώνοντας στον εξαιρετικό βράχο με τα πρότυπα οργανωμένα αναρριχητικά πεδία, αλλά απολαμβάνοντας εξίσου το “after” – τη θάλασσα και τη χαλαρή ατμόσφαιρα ενός καθαρά ελληνικού νησιού.

15.00, βουτιά στη θάλασσα: Λιωμένος από την αναρρίχηση χαλαρώνω στην παραλία στο Μασούρι, με τη χαρακτηριστική θέα της Τελένδου απέναντι και μια σαλάτα μερμιζέλι μπροστά μου. Όχι, δεν είναι όλοι της υγιεινής ζωής σ’ αυτό το νησί. Στη διπλανή μου ομπρέλα, μια παρέα Καλύμνιων τσακίζει μπίρες και ποικιλίες, ενώ το beach bar σφύζει από κίνηση.

Νιώθω υπέροχα που η Κάλυμνος είναι τόσο αληθινή. Οι ντόπιοι παραμένουν αγνοί νησιώτες, ενώ ακόμα και τον Αύγουστο, χωρίς συνωστισμό, βρίσκονται σε αφθονία αυτά που έχουν εξαφανιστεί από πολλά άλλα νησιά: χαμηλές τιμές σε δωμάτια και φαγητό, φρέσκο ψάρι, μικρές παραλίες και καθαρά νερά. Όσο για τα βράχια, έχουν μια άγρια ομορφιά τόσο επιβλητική που δεν θα τη ξεχάσετε – ακόμα κι αν δεν έχετε σκοπό να σκαρφαλώσετε!  

* Ο Άρης Θεοδωρόπουλος είναι οδηγός βουνού και προπονητής αναρρίχησης

 

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.