Μια ευχάριστη καλοκαιρινή ταινία για όλη την οικογένεια.
Φωτό: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΛΑΪΚΟΣ, ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ ΜΑΛΛΙΟΥ
Έχουμε καλομάθει με τις θάλασσες, οι πόντικες της πόλης. Κυλιόμαστε σε Κυκλάδες και χρυσές αμμουδιές, σε λευκά βράχια και παραλίες με ολοστρόγγυλες, όμορφες κροκάλες του Ιονίου, και για την Αίγινα με τις μικρόφαρδες αμμουδιές και τα θλιμμένα της, ξερά φύκια λέμε ελαφρώς ακατάδεκτα: «Kαλά, στην Αίγινα δεν πας για μπάνιο».
Αν είσαι με φίλους που «χρόνια πάνε στην Αίγινα», το πού θα κολυμπήσετε είναι πάντα ένα ωραίο θέμα για καβγά. Όλοι ξέρουν «μία άλλη παραλία, πολύ καλύτερη». Θέλαμε να περάσουμε να πούμε ένα γεια στη μαμά του Τ. που παραθερίζει εκεί τα τελευταία 185 χρόνια, ωραία κυρία, κιμπάρισσα, Φρειδερίκη, Σαπφώ Νοταρά, πού θα τη βρούμε; Πάει για μπάνιο τα απογεύματα στην Αύρα, παραλία μέσα στην πόλη. Κάθεται στις πολυθρόνες και πίνει κάνα ουζάκι, γύρω της τα παιδάκια σπάνε το φράγμα του ήχου τσιρίζοντας και μαμάδες με μία παντόφλα τα κυνηγάνε, με λασπωμένες πετσέτες στους ώμους. Είναι υπέροχη παραλία, τόσο φιλήσυχη, μικρομπουρζουά, καβουρομάνα, δεκαετία ’60.
Άμα έχει κέφια για περπάτημα, η μαμά του Τ. πάει στην άλλη πλευρά της πόλης, μετά την εκκλησία, στην Παναγίτσα. Με συμπαθητικά μπαράκια, του Μπάμπη και το Δρομάκι που μετακόμισε φέτος παραλιακά. Πάμε κι εκεί. Πουθενά η κυρία Φρειδερίκη. Δεν πειράζει, θα περάσουμε μετά από το σπίτι να τη χαιρετίσουμε, ελπίζουμε να το βρούμε, χαμένο μέσα στις γειτονιές – εκεί όπου παντού νομίζεις ότι μυρίζεις γεμιστά. Η μυρωδιά του Παραδείσου.
Ωραία, λοιπόν, να πάμε στις Πόρτες; «Πολύ βότσαλο». Να πάμε στην Αιγινήτισσα; «Πα πα πα, ευκάλυπτοι, παθαίνω αλλεργία». Να πάμε στην παραλία του Hotel Δανάη; Με υπέροχη θέα, με πράσινο; «Τρελαθήκατε; Πώς θα κατέβω, καλέ, τα σκαλιά με το μηνίσκο;» Να πάμε στην Αγία Μαρίνα; «Α πα πα, κόσμος, βόλεϊ, θαλάσσια ποδήλατα, beach bar, άμμος, ρηχά νερά». Να πάμε από την άλλη πλευρά τότε, με τα βραχάκια και τα πεύκα, με τα βαθιά νερά να σε πνίξουμε κιόλας. Και μετά να πάμε για μπιρόνια στο μπαρ του Σώτου.
Τις περνάμε τις παραλίες όλες, μία μία. Άγιο Βασίλειο (δε μ’ αρέσει), Μαραθώνα - Άλφα και Βήτα (πολύς κόσμος, θέλω πιο ησυχία), Πέρδικα (πού, καλέ, μες στις βάρκες θα κολυμπήσω;), πιο πέρα Πέρδικα που έχει και ωραίες ψαροταβέρνες (δεν είναι τζιπ το Σουμπαρού, παιδιά μου), προς Σουβάλα (σιγά μη τρέχουμε εκεί πάνω), Σουβάλα κάτω (έχει και ιαματικά λουτρά για το μηνίσκο σου – δεν θέλω), Βάγια, όλες.
Σε μια μεγάλη στροφή, σωπαίνουμε. Σκουριασμένη η ταμπέλα του Aegina Maris, ενός ξενοδοχείου-φάντασμα, τρίζει στο αεράκι. Κτίριο τεράστιο, αισθητικής 70s, άδειο εδώ και χρόνια. Έτοιμο να λειτουργήσει που, λίγο πριν, «το πήρε η τράπεζα». Έκλεισε πριν καν την πρώτη του κράτηση. Και τότε λεηλατήθηκε. Άδειασε σε χρόνο ρεκόρ, πήραν τα πάντα, έπιπλα, κουφώματα, κουρτίνες, παράθυρα, χάσκει τώρα ξεκοιλιασμένο, σκοτεινές τρύπες τα μάτια του, μουτζουρωμένο από βροχές σκουριάς, κατουρημένο και ζόμπι, μισογερμένο επάνω από έναν πανέμορφο κόλπο... Νεκρό.
«Εδώ μ’ αρέσει».
Αποφασίζουμε να δώσουμε ένα μικρό, σουρεαλιστικό τουίστ στην εκδρομή και συνεχίζουμε μετά την Πέρδικα. Ανεβαίνουμε το λοφάκι επάνω στο οποίο βρίσκεται το περίεργο, παλιοκαιρισμένο κτίριο-παρατηρητήριο, μία Camera Obscura. Μία μοναδική αναπαράσταση κυλινδρικού «σκοτεινού θαλάμου» φωτογραφικής μηχανής που λειτουργεί όπως το μάτι. Το οχυρό με τα πολυβολεία μετατρέπεται σε ένα σκοτεινό πανόραμα του περιβάλλοντα χώρου με αντεστραμμένα είδωλα κατά 360 μοίρες. Μπαίνουμε, κοιτάζουμε γύρω μας με ελαφριά ζαλάδα και φωτογραφίζουμε τις σαν-φωτογραφίες-εικόνες, δημιουργώντας ένα ιδανικό inception εντελώς δικό μας. Συμφωνούμε όλοι ότι μας αρέσει. Μακάρι να συμφωνούσαμε και σε παραλία τόσο εύκολα.
Καταλήγουμε σε ένα μικρό όρμο, ένα ναυτικό όμιλο με έρημο, κλειστό κιόσκι. Παλιές καμπίνες για να αλλάζεις μαγιό, μια τόση δα παραλία χωρίς σκιά, ένα τοιχάκι, μερικοί πράοι, σιωπηλοί ντόπιοι, ένα μουσκεμένο κανίς. Ήρεμα, γλυκά, μπαίνεις απαλά στο νερό και η θάλασσα γίνεται ξαφνικά υπέροχη, όπως αυτή που θέλεις πάντα, διάφανο δυνατό μπλε – όχι τιρκουάζ, του Αργοσαρωνικού. Ακούς την ανάσα σου να πεταρίζει με μπουρμπουλήθρες επάνω στο νερό. Λιώνεις, ανάσκελα, επιπλέεις, ήλιος. Επιτέλους, λίγη ησυχία, δεν μιλάει κανείς.
«Πείνασα».
Πίσω στην πόλη
Τυρόπιτες. Κέντρο Τύπου. Εφημερίδες, Μίκυ-Μάους. Πάντα στα νησιά θέλεις να αγοράζεις ένα μικυμάου, να το κουβαλάς μαζί για ασφάλεια στην κολασμένη σιέστα του μεσημεριού. Στα μαγαζιά της παραλίας, φρόζεν γιαούρτια, φιστικάδικα και καφετέριες, ζαχαροπλαστεία για κυρίες με καπέλο μέχρι τα ρουθούνια και γύρω κρεμασμένα νησιώτικα φορεματάκια που αργοσαλεύουν στους 38 βαθμούς Κελσίου.
Στα πάνω δρομάκια, φούρνοι, κινέζικα με ρούχα και συμβολαιογραφεία. Στην Αφαίας παλιό ψιλικατζίδικο με χαλκομανίες-παιδάκια με λουλούδια στη βιτρίνα, αυτές που τις κολλάς με γόμα στα τετράδια, ξεθωριασμένα από τον ήλιο, εξαϋλωμένα Φιορούτσι αγγελάκια, γυάλινες, ωραίες, βαριές γκαζές «μάτι της γάτας», γλειφιτζούρια, ιχνογραφίες, να φας όλη σου τη μέρα εκεί μέσα χαμένος στις ξυλομπογιές και τις δεκαετίες πίσω. Δίπλα ενηλικιώνεσαι ξανά, βλέπεις κλασικό παμπάλαιο μπαρ, τα Περδικιώτικα, χρόνια τώρα με ωραίες μουσικές, ποτάδικο φιλόξενο σε άγριες χειμωνιάτικες νύχτες αλλά και περιπέτειες καλοκαιριάτικα, όταν ήταν ορθάνοιχτα όλα κι εσύ πύραυλος. «Εδώ δεν είναι που μέθυσα και με σέρνατε;»
Περιφερόμαστε στην Αίγινα σαν να πρόκειται για μια παλιά, εφηβική μας συνοικία. Θυμόμαστε εκδρομές, σαββατοκύριακα, όχι ακριβώς για διακοπές αλλά ένα νησί για να το αγαπάς χωρίς άγχος. Όπως τους φίλους σου. Δεν σε νοιάζει πού θα κολυμπήσεις, δεν έχεις τίποτα να κυνηγήσεις, βολτάρισέ το. Αριστερά τα αρχοντικά με τα δέντρα, («να το σπίτι των Δραγούμηδων»), πριν τη βίλα του Σαλιαρέλη («από πέρσι είναι κλειστή, ποιος ξέρει τι έγινε»). Μαθαίνεις τα νέα της κοινότητας σαν να ζεις μία μικρή, αναπαυτική καθημερινότητα. Ξέρεις ότι τα σούπερμάρκετ είναι κλειστά το μεσημέρι, ανυπερθέτως.
Τα φιστίκια φέτος κάηκαν, έπεσαν βροχές τη λάθος εποχή. Το υπέροχο κτίριο που συναντάς, βγαίνοντας από το λιμάνι, στέκει ετοιμόρροπο («σταμάτησε η χρηματοδότηση»). Οι φυλακές, ο πύργος, νοικιασμένα δωμάτια στο όμορφο, αρχοντικό Πέτρινο, η κλασική Αυλή για φαγητό, το Αυγό του Κόκορα στον κάμπο της Κυψέλης για μακαρονάδα με κοκκινιστό. Περνάς από το ψαράδικο της γυναίκας – κλειδί στο νησί, της δραστήριας Γιάννας, ξέρει τους πάντες, γνωρίζει, συμβουλεύει, σου δίνει το σωστό ψάρι. Το οποίο μπορείς να το δώσεις δίπλα, στο καλτ ουζάδικο του Στέλιου, μέσα στην ψαραγορά για να σου το ψήσουν. Ψάρι φρέσκο μπορεί να σου κληρώσει και μέσα στο καράβι, το Φοίβος («Αίγινα με Φοίβο. Γίνε κι εσύ», το σλόγκαν). Ο Βαγγέλης, γνωστός κι αγαπητός, περνάει πουλώντας λαχνούς με έπαθλο ένα ταψί με ψάρια.
Τα βράδια, ένα κοινό με άρωμα παλιάς Αθήνας εμφανίζεται στα δρομάκια. Κυρίες που μοιάζουν ζωγράφοι. Πιθανώς να ζωγραφίζουν αναζητώντας τη γαλήνη στο εργαστήρι της Αλόκας και του Deepak Γιώργου Κουτσονάσιου στην υπέροχη οικία Καραπάνου, μέσα στις πρασινάδες. Κοινό θεάτρου. Κυρίες με ζακετάκια. Κύριοι με λευκά παντελόνια και τιράντες. Χειραψίες. Μία πασμίνα εδώ. Ένα φουρό εκεί. Ένας Λάμπρος Κωνσταντάρας πιο πέρα. Κάτι παλιό. Τα βράδια έχουν τη γλύκα μιας ανάμνησης. Άνθρωποι ανηφορίζουν με μικρά, ήσυχα βήματα προς το Κυβερνείο, το παλιό σπίτι του Καποδίστρια, για το Θεατρικό Φεστιβάλ του νησιού ή κατεβαίνουν στις συναυλίες κλασικής μουσικής δίπλα στη θάλασσα. Αποφασίζουμε να πάμε να δούμε την Κωνσταντίνα Μιχαήλ στη «Σεβάς Χανούμ». Η Κωνσταντίνα είναι στεναχωρημένη. «Δεν είδα πουθενά αφίσες μας. Μόνο την Ήβη Αδάμου έβλεπα παντού» διαμαρτύρεται. Όταν πέφτει όμως η βραδινή δροσιά στην αυλή του σχολείου-Κυβερνείου, η Κωνσταντίνα επί σκηνής γίνεται μία απολαυστική Σεβάς σε έναν ηλεκτρικό μονόλογο της πιάτσας γραμμένο από τον Γιώργο Χρονά και παίρνει γενναίο χειροκρότημα.
Αύριο θα πάμε σινεμά. Στα θερινά της Αίγινας παίζονται πάντα φιλμ θερινής απόλαυσης. Το Ακρογιάλι φέρνει κομψές ταινίες όπως το «Great Gatsby», ενώ πιο μέσα, το Άνεσις χτυπάει την πιτσιρικαρία με «Iron Man». Όλα είναι ευγενικά εδώ, έχουν ένα καλοσυνάτο χαμόγελο αλληλεγγύης. Για παράδειγμα, ρωτάμε αν λειτουργεί ακόμα το Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων – ναι, λειτουργεί χάρη στην προθυμία εθελοντών. «Βλέπετε; Σας το είπα». Θυμόμαστε παλιά, στο λιμάνι του Πειραιά, στις αναχωρήσεις για Αίγινα, σε πλησίαζαν κυρίες κρατώντας ένα κουτί στα χέρια τους: «Πάτε Αίγινα; Μπορείτε να το δώσετε αυτό στο Κέντρο Άγριων Ζώων;» Μπορούσαμε, τι να λέγαμε; Κουβαλούσαμε κουτιά, χωρίς να ξέρουμε με τι: Τραυματισμένους αετούς; Μπεκάτσες; Αλεπούδες; Φίδια;
«Εδώ δεν ήταν που δάγκωσε μία μαϊμού ένα παιδάκι;»
Μετά, αργά, γυρίσαμε σπίτι και παίξαμε μπιρίμπα. Γίναμε μαλλιά κουβάρια.
Οι ωραίες παραλίες της Αίγινας
Μέσα στην πόλη θα βρεις τις παραλίες Αύρα (αμμουδιά, με ομπρέλες, beach bar κ.λπ.), Παναγίτσα, με κάνα δυο γραφικές ταβέρνες δίπλα, αλλά και την περίφηµη Κολόνα, όπου θα περάσεις από τον αρχαιολογικό χώρο για να βρεθείς σε µια ακρογιαλιά µε πεύκα που φτάνουν µέχρι τη θάλασσα. Ένα βήµα από τη Χώρα, στο δρόµο προς Πέρδικα, είναι ο Άγιος Βασίλης, παραλία οργανωµένη και µε beach bar που µένει ανοιχτό µέχρι αργά το βράδυ. Παρακάτω βρίσκονται ο πρώτος και ο δεύτερος Μαραθώνας (γνωστές και οργανωµένες). Η Πέρδικα είναι από τα πιο γνωστά και γραφικά σηµεία του νησιού, µε παραλία ιδανική για όσους αγαπάνε τα βράχια και τις βουτιές, ενώ δίπλα στο λιµανάκι της βρίσκονται στη σειρά πολλές και καλές ψαροταβέρνες για να τσιµπήσεις κάτι µετά. Οι οικισµοί του νησιού Αγ. Μαρίνα και Σουβάλα έχουν επίσης τις οργανωµένες παραλίες τους, ενώ σταθερές επιλογές είναι οι: Κλήµα, Κλειδί, Μουριώτη και Σαρπάς.
Πιο απόµερες η Bαγία και η παραλία στον Tούρλο –αµµώδης, πράσινα νερά–, ενώ από τις πιο όµορφες θεωρούνται οι Πόρτες στο οµώνυµο ψαροχώρι. Οι πιο κοσµοπολίτικες είναι οι Kamares Paradise (µε beach bar, ξαπλώστρες κ.λπ.), Μαραθώνας Α΄, και φυσικά η Αιγηνίτισσα, όπου θα βρεις την πασίγνωστη Aeginitissa beach & coctail bar (61082) µε τα καλύτερα κοκτέιλ, ποτά µε φρέσκα φρούτα, αλλά και burgers και µαγειρευτά, πολύ ωραία ατµόσφαιρα και συµπαθητικό κόσµο. Στις 17/8 dj set με τον δικό μας George Apergis, στις 27/7 beach party με Tonis Sfinos – τσέκαρε το πρόγραμμα και στο Facebook.
Φαγητό σαν σπιτικό
Στην πόλη. Ο Μπάµπης στην Ακτή Τότη Χατζή 7 (23594) µε πολύ καλή ελληνική κουζίνα, πάνω στην παραλία της Παναγίτσας, µε ωραία διακόσµηση και εντυπωσιακά φωτισµένους φοίνικες, τραπεζάκια πάνω στο κύµα, ανοιχτός από τις 9 το πρωί. Στα «οπωσδήποτε» το χταπόδι «πουγκί» στη λαδόκολα και το κοτόπουλο µε αιγινίτικο φιστίκι, ενώ πολύ καλός είναι και στις υπηρεσίες catering, αν χρειαστείς.
Μέσα στην πόλη και ο Μπακαλόγατος (Π. Ηρειώτη & Νεοπτολέµου, 22975 00501), τσιπουράδικο-µεζεδοπωλείο µε πολύ όµορφη (σαν παλιό µπακάλικο) διακόσµηση, συµπαθέστατους, πάντα χαµογελαστούς ιδιοκτήτες, φαγητό σπιτικά νόστιµο, πολύ καλές τιµές και γραφική αυλή. Το Σχολείο (Φανερωµένης, απέναντι από το γήπεδο µπάσκετ, 698 4211728) είναι η πιτσαρία που θα αναζητήσεις, αν ψάχνεις για καλές, αυθεντικά ιταλικές πίτσες και τέλειες µακαρονάδες. Θα τις απολαύσεις στη δροσερή αυλή κάτω από τη µεγάλη λεύκα, σε καλές τιµές επίσης.
Μέσα στα γραφικά σοκάκια της πόλης είναι και η Ελιά (Κουµουνδούρου 4, 22975 00205) µε χαλαρωτικές µουσικές και αδυναµία στα jazz, blues, soul ακούσµατα. Ανοιχτά από το πρωί, για καφέ στη δροσερή –και λουλουδιαστή– αυλή. Σηµείο αναφοράς στην κατηγορία των bar-restaurant και η Αυλή (Π. Ηρειώτη 17, 26438), από τα πιο γνωστά στέκια του νησιού την τελευταία εικοσαετία µε πολλές γευστικές επιλογές, ανοιχτά µέχρι αργά το βράδυ για καφέ, ποτό και φαγητό (και τροµερό λικέρ φιστίκι) κάτω από την κληµαταριά, και σύντομα με ένα καινούργιο, πολύ καλόγουστο μπαράκι. Για γλυκό («φιστικάτο», «φιστικίνι», αµυγδαλωτό) στο παλιότερο ζαχαροπλαστείο του νησιού και all time classic Αιάκειον (22249) στην παραλία.
Στη Σουβάλα, νέα άφιξη είναι το Namaste (54210), ένα all day coffee bar & cocktail lounge, φιλόξενο, χαλαρό, με θέα στο γαλάζιο του αργοσαρωνικού. Θα σερβιριστείτε καφέδες και άλλα ροφήματα αλλά και διάφορα σνακ το πρωί και καλοφτιαγμένα κοκτέιλ το βράδυ, ενώ στο εστιατόριο Zaza θα απολαύσετε ιταλική κουζίνα με pasta, risottos και πεντανόστιμες πίτσες. Το συγκρότημα αυτό διαθέτει δική του οργανωμένη παραλία.
Στην περιοχή Πλακάκια (Λεωφ. Καζαντζάκη, 27127) πασίγνωστη είναι η ταβέρνα Δελφίνι, κάθε μέρα με διαφορετικά γευστικά πιάτα που θυμίζουν ελληνικό καλοκαίρι, δίπλα στη θάλασσα.
Ο Τσίας στην παραλία της Αίγινας (23529), δίπλα ο πασίγνωστος Σκοτάδης (24014), από τις καλύτερες ψαροταβέρνες µε φρέσκα ψάρια και τροµερή ταραµοσαλάτα.
Στον Μαραθώνα: Όστρια (27682). Φέτος κλείνει 21 χρόνια µε σπιτικά µαγειρευτά, φρέσκα ψάρια, χωριάτικες πίτες, πεντανόστιµη φάβα και σαλάτες µε λαχανικά από τον κήπο των ιδιοκτητών. Σερβίρει και πλούσιο πρωινό. Τα τραπεζάκια είναι σχεδόν πάνω στο κύµα, µπορείς να κάνεις το µπάνιο σου και δίπλα να σε περιµένει το ουζάκι. Ειδυλλιακό ηλιοβασίλεµα. Ο Βατζούλιας (22711) προς Άγιο Νεκτάριο είναι οικογενειακή ταβέρνα µε φηµισµένο µουσακά και ορφανή µακαρονάδα. Στην Πέρδικα: Ο Νόντας (61233), µε ιστορία από το 1936, είναι εξπέρ στις παραδοσιακές γεύσεις και στο ολόφρεσκο ψάρι.
Εδώ θα διασκεδάσεις
Στο τέλος της παραλίας θα δεις το Inn On The Beach που βρίσκεται σε ένα από τα πιο όµορφα σηµεία του νησιού: café beach club µε µεγάλη ξύλινη βεράντα, ωραιότατα κοκτέιλ και από το πρωί γενναιόδωρες µερίδες καφέ, με πολλά πάρτι με guest djs από Αθήνα. Στο λιµάνι, το bar Ρέµβη (Λ. ∆ηµοκρατίας 51, 28605) για πρωινό και το βράδυ για µουσική και χορό.
Το bar Βαρτάν (Π. Ηρειώτη 16) είναι στέκι από τα πιο αγαπηµένα του νεανικού κοινού. Στο ασφυχτικά γεµάτο στενάκι ο κόσµος χορεύει από house µέχρι electro 80s, ενώ συχνά συµµετέχει και σε rock παρτάκια µε djs. Στην ίδια οδό θα βρεις και το καινούργιο cocktail bar Barrera, ανοιχτό από το απόγευμα έως αργά το βράδυ, με house και χορευτική μουσική. Για jazz, funk και soul µουσικές υπάρχουν και τα αγαπηµένα του νησιού Περδικιώτικα (Aφαίας 38), bar-restaurant µε στιλ και χαρακτήρα και όµορφο, «κρυφό» κήπο. Στην Ακτή Τότη Χατζή 10 το Ελληνικόν Seaside, με open bar, εξωτερικό χώρο και πολλά πάρτι, και πολύ κοντά το Heaven (Λ. Δημοκρατίας 41, 28872), για καφέ και ποτό. Στην παραλία της Αίγινας και το Caps Lock, ένα νέο café bar που σύντομα θα στεγάζεται σε ένα ανακαινισμένο παλιό σπίτι με μια πολύ όμορφη αυλή, για καφέ και ποτό παρέα με πολύ συχνά καλλιτεχνικά events. Τέλος, το café-bar Νήσος στο λιµάνι, και η γνωστή, αθηναϊκή Παγωτοµανία.
Προτάσεις διαμονής
Στη Χώρα, οι Fistikies (23783), ενοικιαζόµενα –πλήρως εξοπλισµένα– διαµερίσµατα µε όλα τα κοµφόρ. Πανέµορφος κήπος, λουλούδια, φιστικιές, πισίνα µε υδροµασάζ και καλό σέρβις. Λίγα µέτρα από το κέντρο της πόλης είναι η Ραστώνη (Στρ. Πετρίτη 31, 27039), µε 12 πολυτελή θεµατικά διαµερίσµατα. Ένα χιλιόµετρο από το κέντρο το Hotel Danae (22424, danaehotel.gr), µε 54 δωµάτια και θέα θάλασσα, πισίνα, snack bar και εστιατόριο. Η παραλία απέχει µόλις 50 µ.
Στην Πέρδικα: Το Perdica Suites (61101) λίγα µέτρα από το λιµάνι, µε µεγάλα πολυτελή διαµερίσµατα που µπορούν να φιλοξενήσουν άνετα 2-5 άτοµα.Ακόµα: Dionysia Rooms (61291) και Marie-Lena (61449).
Στην Αγία Μαρίνα ξεχωρίζει το ξενοδοχείο Κατερίνα (32075, katerinahotel.gr) µε 34 δωµάτια, πισίνα και snack bar, µόνο 300 µ. από τη θάλασσα.
Στη Σουβάλα: Το Hotel Xanthippi (52201, xanthippihotel.gr) µε 25 δωµάτια που όλα έχουν θέα, µε εξοπλισµένη κουζίνα και µεγάλη αυλή για µικρούς και µεγάλους.
Στον Μαραθώνα: Ενοικιαζόµενα δωµάτια: Ostria (27677). Μια ανάσα από τη θάλασσα, περιποιηµένα και φιλόξενα.
Τι να ψωνίσεις
Στην Ηλιαχτίνα (Π. Ηρειώτη 34, 24255), η Τίνα Κοτσώνη και ο Ευθύµης Στεργιούλας δίνουν δηµιουργικές εκδοχές στο σφυρήλατο χειροποίητο κόσµηµα. Η δουλειά τους διατίθεται σε επώνυµα καταστήµατα στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Μαζί τους στην Ηλιαχτίνα εκθέτουν τα κοσµήµατά τους και πολλοί άλλοι δηµιουργοί, σε τιµές πραγµατικά εξαιρετικές. Εδώ, θα βρεις κάθε εβδοµάδα και την ATHENS VOICE.
Στο Think Pink (Σπύρου Ρόδη 36, 22970 29085), πέντε λεπτά από το λιµάνι, θα βρεις την ολοκληρωµένη συλλογή της Pink Woman και τα οµορφότερα κοµµάτια της Happenink σε πολύ προσιτές τιµές.
Φεστιβάλ, πολιτισμός, εκδηλώσεις
Τις δράσεις «Φαντάσου την πόλη: Αίγινα 2013», που διοργανώνει το δίκτυο Aegina Rising. Θα δεις αρχιτεκτονικές και εικαστικές προτάσεις που αφορούν στην πόλη της Αίγινας και στο ευρύτερο τοπίο του νησιού, σε ένα ειδικά κατασκευασμένο εκθεσιακό χώρο στην οδό Πλάτωνος, που καταλήγει στο Λαογραφικό Μουσείο. Ανάμεσα στα άλλα ξεχωρίζουν η συμμετοχική έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Τι μας αρέσει και τι όχι στο νησί μας», αλλά και ο φωτογραφικός διαγωνισμός «Φωτογραφίζω την Αίγινα». Ως 18/7, πληροφορίες για το Φεστιβάλ αλλά και τις δράσεις της ομάδας Aegina Rising: aeginarising.gr
Το Φεστιβάλ Φιστικιού, το οποίο ήταν το όνειρο μιας ομάδας ανθρώπων που πίστεψαν ότι η φιστικιά και οι καλλιεργητές της δικαιούνται την αναγνώριση που τους αξίζει, όσον αφορά τη συμβολή τους στην ανάπτυξη του νησιού. Και φέτος θα πραγματοποιηθεί για 5η συνεχή χρονιά, όντας πλέον ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα που γίνονται στον Σαρωνικό. Βασικό θέμα του Φεστιβάλ θα είναι η πέτρα, ενώ το πρόγραμμα θα κορυφωθεί με ένα υπερ-εορταστικό τριήμερο 19-22 Σεπτεμβρίου. Όπως κάθε χρόνο, η γιορτή ξεκινάει από τον Ιούλιο με πολλά προφεστιβαλικά δρώμενα και παράλληλες εκδηλώσεις, εικαστικές, θεατρικές, μουσικές κ.λπ., με πλήθος εθελοντών να συνεισφέρουν και υπό τη διοργάνωση του Δήμου της Αίγινας. Δες περισσότερα εδώ: aeginafistikifest.gr
Το 3ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας στη διάρκεια του Ιουλίου. Το 8ο Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ Αίγινας (25/7 - 9/8), με διακεκριμένους καλλιτέχνες και έργα της κλασικής και της τζαζ μουσικής, όπως και μία κινηματογραφική βραδιά (4/8) αφιερωμένη στον μεγάλο Μαέστρο Δημήτρη Μητρόπουλο αλλά και στον Λευτέρη Βογιατζή.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
12°
