- CITY GUIDE
- PODCAST
-
36°
Η Λευκάδα της Τατιάνας Καραπαναγιώτη
Όποτε ξυπνάω πολύ νωρίς το πρωί, θυμάμαι το ψάρεμα στη Λευκάδα.
![45217-101548.jpg 45217-101548.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2013/07/10/45217-101548.jpg)
Η Τατιάνα Καραπαναγιώτη γράφει στην ATHENS VOICE για τη Λευκάδα.
Όποτε ξυπνάω πολύ νωρίς το πρωί, θυμάμαι το ψάρεμα στη Λευκάδα. Ξυπνούσαμε με την ανατολή, πίναμε γάλα με καφέ, η φίλη μου η Δάφνη κι εγώ ήμασταν μικρές.
Η κάθε βάρκα έχει το δικό της ήχο. Ακούγαμε το καΐκι πριν ακόμη γίνει ορατό και κατεβαίναμε στο μόλο. Μας καλημέριζε πρώτα ο Βέσσας κι ύστερα ο Πάνος και ο Ηλίας. Ξεκινούσαμε με τη λαδιά για το Μεγανήσι να σηκώσουμε τα παραγάδια, βλέποντας τον ήλιο να ανεβαίνει πίσω από τα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας.
Τα είχαν ρίξει από το προηγούμενο βράδυ, σε τρία σημεία –που ποτέ δεν εξηγούσαν–, έβαζαν μία σημαδούρα στην αρχή τους. Αν έμεναν πολλή ώρα, άλλα ψάρια έτρωγαν τα πιασμένα ή τα έκλεβαν περαστικοί ψαράδες. Είχαν επίσης το άγχος μη μαζέψουν πιο πολλά από όσα μπορούσαν να πουλήσουν, αφού θα ήταν χάσιμο χρόνου. Ο Πάνος και ο Ηλίας έβγαζαν τις βέρες τους, μήπως μπερδευτούν σε ένα αγκίστρι και τους ρίξει στη θάλασσα. Ανεβάζαμε μουγγριά, ροφούς και, σπάνια, συναγρίδες – που ήταν μεγάλη επιτυχία. Τα μουγγριά είναι σαν φίδια. Κάνουν ωραία σούπα. Μόλις τα δει ο ψαράς, πριν τα φέρει πάνω στο καΐκι, τους κόβει με μαχαίρι το λαιμό. Θρίλερ! Καθόμασταν στην πλώρη και φωνάζαμε «Έρχεται, έρχεται, έρχεται!», κι ύστερα βλέπαμε όχι ένα, αλλά δύο σαλάχια, το ένα πάνω στο άλλο. Το ένα το πιάναμε, το δεύτερο όχι – ήταν το αρσενικό, που ακολουθεί το θηλυκό μέχρι το θάνατό του. Αυτή είναι η τάξη της φύσης.
Λίγο πριν τις εννιά, με την αίσθηση της νίκης, πετούσαμε την ψαριά στο μόλο, πηδούσαμε έξω και τρώγαμε πρωινό: ψωμί με βούτυρο και μέλι, με τα χέρια μας να μυρίζουν ψάρι, παρότι ξεπλέναμε τη μυρωδιά με ξύδι και σαπούνι.
Το χωριό είχε πια ξυπνήσει. Ακούγαμε τους ήχους να πληθαίνουν, όπως συμβαίνει και τώρα όταν επιστρέφεις στο σπίτι το πρωί έχοντας ήδη κάνει πολλά πράγματα.
*Η Τατιάνα Καραπαναγιώτη είναι παραγωγός εκπομπών
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής γράφει για την Ελούντα που γνώρισε μετά το Ντα Λουζ και αγάπησε για πάντα
Η ιστορικός τέχνης γράφει για το νησί με την ιδιαίτερη αύρα
Ένας Ισλανδός γράφει για τη Φολέγανδρο της ψυχής του και την άπιαστη ελληνική γλώσσα
Ένα από τα λιγότερο γνωστά κεφάλαια της ιστορίας του γκρουπ - Η απόπειρα εκμετάλλευσης από τη χούντα
18 στρέμματα, 80 τροχόσπιτα, 60 σκηνές, ντουζιέρες, τουαλέτες, κουζίνες, καφέ, ταβέρνα, beach bar και χώρο εκδηλώσεων
Μια διαφορετική εξόρμηση κι ένα ανθρώπινο όνειρο που έγινε πραγματικότητα
Ιδανική για όσους αναζητούν έναν ήρεμο προορισμό μακριά από την πολυκοσμία
Φεύγοντας, μια στάση στα τσιπουράδικα του Βόλου επιβάλλεται. Άλλωστε, είναι τα πιο γνωστά σε όλη την Ελλάδα!
Έχει πολύ καλό φαγητό, αρχαιολογικούς χώρους και μια έρημο, που μπορείς να την περπατήσεις
Το κλασικό κυκλαδίτικο νησί κρύβει απαράμιλλη ομορφιά και ενδείκνυται και για διακοπές μακράς διαρκείας
«Με το που την αντικρίζεις, παθαίνεις κόλλημα μαζί της»
Ο οικονομολόγος γράφει για την Πύλο, «το μέρος που μένει ανεξίτηλα χαραγμένο στο μυαλό κάθε ταξιδιώτη»
Βουτιές στα Φαλάσαρνα, το Ελαφονήσι, τον Μπάλο και το Μαράθι, αλλά και ραντεβού σε ωραία στέκια για φαγητό και ποτό
Δεν θα ξεχάσω το πρώτο βράδυ στο Φαλατάδο και εκείνη τη θάλασσα στα Καλύβια
Ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης γράφει για την παραλία που πάνε μόνο όσοι την επιλέγουν
Υπάρχει ένα νησί που μπορεί να σε κάνει να κρατήσεις από το χέρι το παιδί που υπήρξες κάποτε
Οι θύμισες του ηθοποιού από τον τόπο του παππού του
Έχω γράψει χίλιες φορές για τη Θάσο και μακάρι να αξιωθώ να γράψω άλλες χίλιες…
Ο γνωστός ράπερ από το 2001, κάθε καλοκαίρι επιστρέφει με λαχτάρα στο νησί
Μα, τι δώρο είναι αυτό το νησί!
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.