Ο Γιώργος Μουστάκας γράφει στην ATHENS VOICE για τη Χαλκιδική.
Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει, ειδικά σαν την Κασσάνδρα... και ειδικότερα σαν την Άφυτο
Εγώ και άλλοι 1.000 περίπου άνθρωποι, μεγαλώσαμε με την πεποίθηση ότι γεννηθήκαμε στο ωραιότερο χωριό της Κασσάνδρας – του πιο όμορφου δηλαδή «ποδιού» της Χαλκιδικής, που ως γνωστόν ενσαρκώνει την πρωτογενή ύλη, τον πυρήνα, το ύψιστο κάλος της ωραιότερης χώρας του πλανήτη Γη, που λέγεται Ελλάδα (για το τελευταίο, τουλάχιστον, φαντάζομαι πως δεν θα εκφράσουν ουδεμία αντίρρηση και άλλα 10 εκατομμύρια άνθρωποι περίπου).
Άρα, αν ασπαστούμε τη θεωρία ότι «είμαστε μόνοι μας εκεί έξω», τότε φτάνουμε αβίαστα στο επιστημονικά τεκμηριωμένο πλέον συμπέρασμα πως η Άφυτος αποτελεί τον καλύτερο τουριστικό προορισμό του γαλαξία μας, αν όχι ολόκληρου του συμπαντικού μας κόσμου. Αυτά και, πιστέψτε με, κανένας από τους χίλιους εμάς δεν διέπεται από ίχνος έστω τοπικιστικής διάθεσης.
Η Άφυτος λοιπόν (ή «Άθυτος» για κάποιους) είναι ένας πετρόχτιστος παραδοσιακός οικισμός με στενά σοκάκια και καλντερίμια να θυμίζουν νησί, χτισμένος πάνω στην Αρχαία Άφυτις, που με τη σειρά της είχε χτιστεί πάνω στα λείψανα ενός προϊστορικού οικισμού. Ατενίζει από ένα βράχο ύψους 100 μέτρων τα τιρκουάζ νερά του Τορωναίου κόλπου (τιρκουάζ και όχι γαλάζια), έχοντας πίσω της τον καταπράσινο κάμπο της και ακόμη πιο πίσω το δάσος της Χιλιαδούς.
Πέραν της σημαντικής αγροτικής και της πιο περιορισμένης αλιευτικής παραγωγής της, στην Άφυτο πάντα ευδοκιμούσαν και συνεχίζουν να ευδοκιμούν οι πάσης φύσεως καλλιτέχνες (ζωγράφοι, γλύπτες, μουσικοί, ηθοποιοί), πανεπιστημιακοί και διανοούμενοι, και κυρίως οι αυτοδίδακτοι αγγειοπλάστες και οι λαϊκοί ποιητές και θυμόσοφοι. Οι τελευταίοι αριθμούνται σχεδόν στο σύνολο των κατοίκων, έχοντας σαφή ροπή στη σάτιρα, και εκφράζονται με αιχμηρό αλλά και γλαφυρό τρόπο ιδίως κατά τις εκάστοτε τοπικές κοινοτικές εκλογές.
Επειδή οι μεγάλοι τοπικοί ποιητές (Σόλων, Τσιλελής κ.λπ.) αναπαύονται στο κοιμητήριο του χωριού, που και αυτό ατενίζει τη θάλασσα από τα 100 μέτρα, πάρτε μια γεύση γνωρίζοντας τη ζωντανή τοπική εγκυκλοπαίδεια, το φημισμένο «Μουστάκια».
Παρότι ο Aριστοτέλης περιγράφει την Αρχαία Άφυτις ως «έναν τόπο τόσο φιλόξενο που είχε πάντα ανοιχτές τις πόρτες των σπιτιών της», στην Άφυτο δεν πάνε ακριβώς απλοί επισκέπτες-τουρίστες. Η Άφυτος υποδέχεται συνήθως νέους φίλους που ενσωματώνονται στον κοινωνικό της ιστό και μετεξελίσσονται σε εν δυνάμει μόνιμους κατοίκους της. Αλλιώς, πολύ ευγενικά τους στέλνει «παρακάτω»!
Αν ανήκετε στην πρώτη κατηγορία, τότε χαρείτε με την ψυχή σας αυτό το ιδιαίτερο χωριό, μείνετε στο μοναδικό Afitis Hotel πάνω στη θάλασσα ή στα δεκάδες καλόγουστα δωμάτια, βολτάρετε στον Βράχο ή στα σοκάκια, κολυμπήστε στα τιρκουάζ(!) νερά, φάτε το μεσημέρι στην Ψαροταβέρνα του Φαίδωνα και το βράδυ στην εκπληκτική Σουσουράδα του σεφ Νίκου Κατσάνη και αφού δυστυχώς λόγο προσωρινής διαταγής της Γεωργίας (και έως ότου μεγαλώσει ο Γιάννης, αμήν και πότε) ανέστειλε προς το παρόν τη λειτουργία του το θρυλικό bar La Strada, πιείτε μετά καθαρά ποτά σε οποιοδήποτε από τα φοβερά μπαράκια, κάθε γούστου.
Πριν φύγετε απολαύστε τουλάχιστον μια εκδήλωση απ’ το φεστιβάλ «Η Άφυτος τις Αθύτου», επισκεφτείτε το Λαογραφικό Μουσείο, την εκκλησία του Αγ. Δημητρίου και ψωνίστε οπωσδήποτε ένα αναμνηστικό απ’ το απίστευτο μαγαζί με τις αντίκες, της κυρίας Κλεοπάτρας Μπούρα. Αν δεν ανήκετε σ’ αυτή την ειδική κατηγορία ανθρώπων, αλλά στους συνήθεις τουρίστες, απλά προχωρήστε «παρακάτω». Μη στεναχωριέστε! Η Χαλκιδική διαθέτει εκατοντάδες ωραιότατες παραλίες και υψηλού επιπέδου καταλύματα, όλη την υπόλοιπη Κασσάνδρα, τη φοβερή Σιθωνία, το μοναδικό παγκοσμίως Άγιον Όρος (μόνο για άνδρες) και, για όσους προτιμούν τον ορεινό τουρισμό, το υπέροχο και καταπράσινο βουνό Χολομώντας. Άλλωστε, ποτέ μην ξεχνάτε πως η Χαλκιδική είναι ένας ευλογημένος τόπος, αφού ως γνωστόν (και επιστημονικά τεκμηριωμένα, δίχως ίχνος τοπικισμού πάντα) την επέλεξε ο ίδιος ο Θεός για τα βαθιά του γεράματα, να ξεκουραστεί όταν πάρει επιτέλους τη σύνταξή του. Αν την πάρει και αυτός, με όλα αυτά που ζούμε τελευταία!
* Ο Γιώργος Μουστάκας είναι καλλιτεχνικός παραγωγός. Μετά την περσινή παράσταση της «Alegrίa» ετοιμάζεται φέτος να παρουσιάσει ξανά το Cirque du Soleil στην Ελλάδα με το νέο του υπερθέαμα «Dralion».
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
19°
