Ταξιδια

Η Αλόννησος του Νίκου Γουλιά

Την καρέτα-καρέτα δεν την είδα, αλλά είδα το Βρικολακονήσι. Δεν το ξέρουν οι πολλοί, αλλά μόνο οι τρελαμένοι με τις ιστορίες βρικολάκων

A.V. Guest
ΤΕΥΧΟΣ 444
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Νίκος Γουλιάς γράφει στην ATHENS VOICE για την Αλόννησο.

Φτάνουμε Αλόννησο με την πεποίθηση πως δεκάδες κυρίες θα μας περιμένουν στο λιμάνι για να μας νοικιάσουν δωμάτιο. Και εισπράττουμε ένα μεγαλειώδες «είμαστε τίγκα». Γιατί είναι Αύγουστος και γιατί με το φίλο μου Τάσο Σταυρίδη δεν προνοήσαμε να κλείσουμε τίποτα. Οι θεοί, όμως, είναι μαζί μας και ως εκ θαύματος μέσω μιας φίλης φιλοξενηθήκαμε τελικά σε ένα τεράστιο διώροφο σπίτι. Και πάνω που χαίρομαι το μαλακό κρεβάτι και το νυχτερινό ορίζοντα με τη θάλασσα, αρχίζει ο Τάσος να ροχαλίζει από το δίπλα δωμάτιο και πάει όλη η ατμόσφαιρα.

Όσες μέρες μείναμε στην Αλόννησο, ο Τάσος ροχάλιζε λες και γινόταν σεισμός. Κι όλως τυχαίως, εκείνο το καλοκαίρι με το σεισμό των 6 ρίχτερ στη Σκύρο, ξύπνησα μεν, αλλά όχι φοβισμένος, γιατί απλούστατα πίστευα πως οι δονήσεις δεν είχαν να κάνουν με ρίχτερ αλλά με το περίφημο ροχαλητό του Τάσου. Ακόμα και σήμερα επιμένω να υπερασπίζομαι το αξίωμα πως καλές οι διακοπές με τα κορίτσια, αλλά σαν τα φιλαράκια δεν έχει.

Έχω κι ένα δεύτερο νόμο στις διακοπές: το καλό το μέρος το κρίνεις από το φαγητό. Οι αστακομακαρονάδες στο Μικρό Μουρτιά στοιχειώνουν ακόμα τα όνειρά μου. Όπως και το breakfast με τις 5.000 θερμίδες που παίρναμε κάθε πρωί στη Χώρα: το περίφημο μπουρέκι Αλοννήσου και οι στριφτές σκοπελίτικες τυρόπιτες. Τη νύχτα δεν είχαμε να κάνουμε και πολλά πράγματα, πέρα από το να πίνουμε βότκες σε ένα μέρος που για μας ήταν μπαρ, αλλά για τις οικογένειες που σύχναζαν ήταν ζαχαροπλαστείο και τσάκιζαν πάστες.

Την καρέτα-καρέτα δεν την είδα, αλλά είδα το Βρικολακονήσι. Δεν το ξέρουν οι πολλοί, αλλά μόνο οι τρελαμένοι με τις ιστορίες βρικολάκων, πως δηλαδή απέναντι από την Αλόννησο υπάρχει αυτό το μικρό νησάκι που κατά την αρχαιότητα ήταν άνδρο βρικολάκων. Δεν είδα βρικόλακα και δεν κινδύνεψα, αλλά κατά την επιστροφή με τη βάρκα είδα το χάρο με τα μάτια μου λόγω του μπουρινιού που ξέσπασε. Ίσως ο Ποσειδώνας μάς λυπήθηκε ή και να φοβήθηκε μην τυχόν και αρχίσει να ροχαλίζει πάλι ο Τάσος και δεν μπορούσε να ησυχάσει στο βυθό. Φτηνά τη γλιτώσαμε, καταπληκτικά περάσαμε.


Νίκος Γουλιάς είναι παραγωγός και παρουσιαστής της τηλεοπτικής εκπομπής «Cinemania»