Η Όλγα Κουκλάκη γράφει στην ATHENS VOICE για την Ιθάκη.
Ιθάκη: Tην πρώτη φορά που το πλοίο μπήκε στο λιμάνι και αντίκρισα το Βαθύ, σκέφτηκα μαγεμένη ότι αυτός είναι ο προορισμός μου. Μετά από πολλά ταξίδια, βρέθηκα σε έναν τόπο που μόνο σε παραμύθι μπορούσα μέχρι τότε να φανταστώ.
Ήταν η γαλήνη, η ομορφιά, η αρχιτεκτονική, η ισορροπία και η θάλασσα που συντελούσαν στη μαγεία του. Η ιστορία του και ό,τι παραπέμπει σε αυτήν. Ήταν ίσως και η ώρα της νύχτας που αφήνει απλά τις αισθήσεις ευάλωτες σε ένα τέτοιο θέαμα...
Στην Ιθάκη ανακάλυψα μια διαφορετική Ελλάδα. Ανθρώπους ήρεμους, μακριά από τη φασαρία και το θόρυβο της προσποίησης και της επιτηδευμένης διασκέδασης. Μια αλήθεια που μόνο σε αυτό το νησί την έχω νιώσει.
Εκπληκτικές βόλτες με το βαρκάκι του καπετάνιου Αντρέα στο Γιδάκι και τις αμμουδερές Αφάλες. Νερά κρυστάλλινα και πράσινα. Αέρας σαγηνευτικός.
Φανταστικό ηλιοβασίλεμα στην παραλία του Αϊ-Γιάννη, εκπληκτική θέα και φαγητό στο Χάνι. Βουτιές στα κουρβούλια, στο δρόμο προς Κιόνι. Χταπόδι ψητό στις Φρίκες. Ποτό και jazz μουσικές στο Stavento στο Κιόνι, αλλά και εκπληκτικό ψάρι στο Καλυψώ.
Για πιο... παραδοσιακές βόλτες, ο Σταυρός στέκεται ψηλά στο βουνό αντάξιος των πιο απαιτητικών προσδοκιών. Εκπληκτικό φαγητό στον Φατούρο, μεγάλη πλατεία, εκκλησία, πανηγύρι και δροσιά κάτω από υπέροχα δέντρα.
Το Περαχώρι, λίγο πιο πάνω από το Βαθύ, είναι επίσης από τα όμορφα παραδοσιακά χωριά του νησιού που αξίζει κανείς να επισκεφθεί.
Τέλος, απογευματινές κοντινές βουτιές στο Βαθύ επιβάλλονται στο Φιλιατρό, όπως και μαγειρευτό φαγητό στο Τρεχαντήρι ή στον Καλκάνη. Έπειτα δροσιστικό φρέσκο παγωτό στον Σπάθη και ποτά-coctail στο Καραμέλα και στον Μύλο, περιφερειακά στο λιμάνι.
Είναι πολύ κρίμα που το τελευταίο διάστημα το πλοίο δεν φτάνει απευθείας στο μαγικό λιμάνι στο Βαθύ, αλλά στον Πίσω Αετό, στερώντας έτσι τη συγκλονιστική πρώτη εντύπωση από το μυθικό νησί. Όμως δεν πειράζει, αφού η αλήθεια είναι πάντα πιο δυνατή από την πρώτη εντύπωση και αποζημιώνει στην πορεία...
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
11°
