Ταξιδια

Η Φολέγανδρος της Ματούλας Ζαμάνη

Προσγειωθήκαμε με το Ρομίλντα (αιωνία του η μνήμη) μετά από 300 ώρες, σαν ερωτικοί μετανάστες.

32014-72458.jpg
A.V. Guest
ΤΕΥΧΟΣ 444
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Ματούλα Ζαμάνη

Η Ματούλα Ζαμάνη γράφει στην ATHENS VOICE για τη Φολέγανδρο.

Καλοκαίρι 1998
Χτυπάει τηλέφωνο.
«Έλα, Ματουλάκι. Ο Ντομένικο είμαι. Θέλετε να παίξετε σ’ ένα νησί το καλοκαίρι;»
Αυθόρμητη χαρά.
Έτοιμο ναι.
«Ε, ναι, μάλλον. Σε ποιο νησί;» «Στη Φολέγανδρο».
Σάστισα.
«Πότε;»
«Μεθαύριο».
Δεν ήξερα καν κατά πού πέφτει!
Προσγειωθήκαμε με το Ρομίλντα (αιωνία του η μνήμη) μετά από 300 ώρες, σαν ερωτικοί μετανάστες.
Μας περίμενε η Αγγέλα και ο Σπύρος (ερείπιος). Μαγικό καλοκαίρι.

Σεπτέμβρης 2012, ταξιδεύω
Βέσπα φορτωμένη με βαλίτσα, κιθάρα, Χάιδω, Χιόνι. Η οικογένεια μεγαλώνει.
Κάθε χρόνο εκεί.
Φτάνουμε Καραβοστάσι.
Ανεβαίνοντας προς Χώρα, δύο άγχη μου εξαφανίζονται στις θεμωνιές.
Το επόμενο εκκλησάκι μού καταπίνει 3 καημούς.
Κοιτάω τη Χώρα με συγκίνηση, αλλά κατευθύνομαι προς τη μεγάλη μου αγάπη: Άνω Μεριά!
Στην τελική ευθεία για Άνω Μεριά, ο αέρας μού έχει πάρει όλα τα θέματα και νιώθω καινούργια.
Πάω στο δωματιάκι μου στον Νότο, βρίσκω τον Αλέξη, μιλάμε και χαζεύουμε τη θάλασσα και τα γύρω νησάκια που παίζουν κρυφτό με τα θεόψηλα στάχυα.
Αφήνω μπαγκάζια και πάω να δω τους φίλους μου.
Η Ξανθίππη και η Λευκή με περιμένουν για φεστιβάλ βουτιάς στο Κάτεργο, την πιο φανταστική θάλασσα στο σύμπαν. Κολλάμε πρωινάκι στον αειθαλή Γκιούρη, μάσκα, βατραχοπέδιλο και φύγαμε.
Σουρουπώνει.
Ο ήλιος της Κίρκης.
Εσπρεσάκι στα Ρακεντιά, ρακούλες στου Λευτέρη, μεθυστικό τυροπιτάκι στο Γουπί, κόντρα μπριζολίδι στον Λούι και στον Κρητικό, κεράσματα στο Σικ και αγκαλιές στη Μέλισσα και πειράγματα με Οθωναίο… οικογένεια στιλ.
Η παρέα μεγαλώνει. Πάμε Λαούμι για φλερτ και κοσμικότητα. Αράζουμε με Αγγέλα, Μαίρη, Νιόβη και ονειρευόμαστε καϊκάδα, στα Φηρά ή στο πουθενά, με την Κατράνα του Στέλιου.
Στο πίσω μέρος του μυαλού μου είναι η ματσάτα στη συνάντηση, στην Άνω Μεριά. Η φάση μάς ξεβράζει στο Baraki για ένα σφήνο και τρέχω προς την Πούντα για να δω τα χρώματα που αλλάζουν.
Δε με χωράει ο τόπος.
Σκέφτομαι ήδη να κατέβω μία προς Γαλύφο, για απόλυτο cooling στο δωματιάκι χωρίς ρεύμα... νιώθω σαν πρωταγωνίστρια στον υφαντόκοσμο του clive barker.
Πήγα στους φίλους μου. Και θέλω να ’ναι όλοι αγαπημένοι. Πέφτω για ύπνο στο βασίλειο του Νότου.
Δε φοβάμαι τίποτα.
Είμαι λεύτερη.
Αλλά ελπίζω στα κόκκινα...

n


Ματούλα Ζαμάνη είναι τραγουδίστρια του ποιητή εκ Μεταξοχωρίου, Ντοmatα, στους Burger Project, συνθέτει μουσικούλα για την  αγάπη στο σύμπαν

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.