Ταξιδια

Η Ηρακλειά της Αφροδίτης Παναγιωτάκου

Κάθε καλοκαίρι προκύπτει λίγο-πολύ η ίδια κουβέντα. «Για λέγε... πού να πάω φέτος;» Κι εγώ απαντώ «στη Ηρακλειά».

A.V. Guest
ΤΕΥΧΟΣ 444
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου γράφει στην ATHENS VOICE για την Ηρακλειά.

Η Ηρακλειά είναι γλυκιά και ήπια. Δεν είναι πανέμορφη. Δεν επιστρέφεις με ένα σωρό φωτογραφίες, γιατί ακόμη κι αυτή η ιστορία του στημένου χαμόγελου απαιτεί κατανάλωση ενέργειας που δεν ταιριάζει στο νησί. Θυμάμαι τη σοφή ρήση παλιού γνώριμου που έλεγε ότι οι πολλές επιλογές είναι παράγοντας ανελευθερίας. Εάν καλείσαι να διαλέξεις μεταξύ πολλών πραγμάτων, τελικά μπερδεύεσαι, περιορίζεσαι. Η Ηρακλειά, λοιπόν, σε απελευθερώνει γιατί δεν απαιτεί τέτοιες διεργασίες. Τρως υπέροχα σε μία από τις τρεις-τέσσερις ταβέρνες της.

Όλη η συζήτηση του πού θα φάμε, τι θα φάμε, διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα. Ή και καθόλου. Κολυμπάς σε καταπληκτικά νερά σε μία από τις δύο παραλίες. Ενδείκνυται το «γυμνομπάνιο», ήτοι μαγιό στην παραλία, κάτι λιγότερο μέσα στο νερό. Το νησί περπατιέται... ολόκληρο. Εάν νοικιάσεις αυτοκίνητο, πάλι τους ίδιους δρόμους θα περάσεις. Οπότε, μην το κάνεις. Θα χαλάσεις την ησυχία και το τοπίο. Άσε που η ταχύτητα δεν έχει θέση εδώ. Ο χρόνος διαστέλλεται, βέβαια, έτσι κι αλλιώς, γιατί τίποτα τριγύρω δεν τρέχει, δεν αλλάζει, δεν δηλώνει μεταβολή.

Κάθε καλοκαίρι προκύπτει λίγο-πολύ η ίδια κουβέντα. «Για λέγε... πού να πάω φέτος;» Κι εγώ απαντώ «στη Ηρακλειά». Όχι για τα ηλιοβασιλέματα και το φρέσκο ψάρι, τα κρυστάλλινα νερά και ό,τι άλλο λέμε συνήθως για τα ελληνικά νησιά. Αλλά για τη θεραπευτική της ταυτότητα, για την ικανότητά της να σε κάνει να λειτουργείς με τους δικούς της, ωραίους όρους. Την Ηρακλειά τη χρωστάω στην Κατερίνα. Φέτος πήγε με τον Στάθη. Και όταν επέστρεψε μου είπε ακριβώς αυτό που ήθελα να ακούσω. Ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα. Ότι η μαγεία της βραδύτητας είναι ακόμη εκεί. Το μόνο που σηματοδότησε το πέρασμα του χρόνου ήταν ότι είχε γκριζάρει λιγάκι ο οδηγός του λεωφορείου που κάνει τη διαδρομή χωριό-θάλασσα. Όλοι χρειαζόμαστε μια Ηρακλειά. Η δικιά μου είναι στο Αιγαίο. Αλλά ας μη μαζευτούμε πολλοί. Λίγοι είναι αρκετοί. Για τη βραδύτητα και την ελευθερία.


* Η Α.Π. είναι εκτελεστική υποδιευθύντρια και διευθύντρια Επικοινωνίας και Marketing της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών