Ταξιδια

Τα Κουφονήσια της Μαρία Χούκλη

Τα λιλιπούτεια κυκλαδονήσια έχουν ακόμη την allure του Αιγαίου κάποτε.

ΤΕΥΧΟΣ 444
10.07.2013, 13:58
Μαρία Χούκλη
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

Frankenstein & Eliza στο θέατρο Πορεία: Κριτική Δημήτρη Τσατσούλη

Θεατρο - Οπερα Frankenstein & Eliza: Μια παράσταση για ένα καυτό ζήτημα της εποχής

Δημήτρης Τσατσούλης

TV + Series Εκατό χρόνια μοναξιά | Netflix: Το αδύνατο που έγινε δυνατό

Τάνια Σκραπαλιώρη

Μουσικη Γιώργος Καρράς: Από τότε που έπαιζε με τις Τρύπες, μέχρι τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο

Γιώργος Φλωράκης

Η Μαρία Χούκλη γράφει στην ATHENS VOICE για τα Κουφονήσια.

Δεν πήγα στα φοιτητικά μου χρόνια, πήγα πέρυσι πρώτη φορά. Παρόλο που αντιπαθώ τα κλισέ τύπου «ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου», ε! ναι, το είπα μόλις βούτηξα στις θάλασσές τους. Δεν πιάνουν μία οι Μαλδίβες και η Καραϊβική.

Τα λιλιπούτεια κυκλαδονήσια έχουν ακόμη την allure του Αιγαίου κάποτε. Βεβαίως ο πολιτισμός (πηγή δυστυχίας) έχει φθάσει μέχρι το Μεγάλο Κουφονήσι, αλλά μπορείς να τον αποφύγεις. Ο καθένας βλέπει ό,τι θέλει και διακοπεύει, όπως ορίζει εκείνος. Διάλεξα ένα δωμάτιο μακριά από το λιμάνι, με πολλές φραγκοσυκιές γύρω-γύρω, εξαίσια ξεραΐλα και θέα το πέλαγος.

Έχουμε και λέμε τι αγάπησα στα Κουφονήσια: τα πεντάκαθαρα πράσινα νερά, τις δεκάδες αμμουδένιες, αλλά και βοτσαλένιες παραλίες (νωρίς το πρωί χωρίς κόσμο είναι αληθινή ευλογία), τα εύρωστα αρμυρίκια που σε δροσίζουν στην κάψα του μεσημεριού (ιδίως αν έχεις πιει καμία μπίρα), τη σιωπηλή Κέρο που νύχτα με πανσέληνο σου μιλάει μια άγνωστη γλώσσα, το σύμπλεγμα των βράχων γύρω από το μικρό ακατοίκητο Κουφονήσι με τις ακτές που σου κόβουν την ανάσα. Γύρω μου κανονικοί άνθρωποι που ήρθαν για να δουν και όχι για να τους δουν. Έφυγα πάνω που άρχισαν να έρχονται τα στίφη του Αυγούστου.

*Η Μαρία Χούκλη είναι δημοσιογράφος