Ένα travel diary του Amsterdam, από το μοναδικό άτομο που κατάφερε να πάθει ηλίαση περπατώντας το

Ο τίτλος δεν είναι click bait, παρόλο που θα με βόλευε ιδιαίτερα καθώς δεν θα ζαλιζόμουν τόσο πατώντας τα πλήκτρα του keyboard και η σκέψη μιας ηλιόλουστης καλοκαιρινής ημέρας θα ήταν απλώς ευχάριστη. Όμως συνέβη! Ταξίδεψα για πέντε ημέρες στο Άμστερνταμ και ο καιρός ήταν τόσο καλός που με έπιασε εντελώς απροετοίμαστη, ελαφρώς απρόσεχτη  και με μία λαχτάρα να αφήσω πατημασιές σε κάθε σπιθαμή της πόλης που αποδείχθηκε μεγαλύτερη από την κοινή λογική. Η οποία προφανώς είναι η εξής: όταν έχει ήλιο, βάζουμε αντηλιακό.

Εξίσου έκπληκτοι ήταν και οι μόνιμοι κάτοικοι του μέρους (τους ονομάζουμε Αμστερνταμιανούς), οι οποίοι κάθε μέρα μας έλεγαν να χαρούμε όσο μπορούμε γιατί «αύριο θα βρέχει» και έτσι εμείς ξεκινούσαμε με το επιπλέον βάρος μιας ομπρέλας που δεν της έμελλε να ανοιχθεί ποτέ και με ρούχα πιο βαριά από ότι απαιτούσε η περίσταση.

Eκτός όμως από την παραπάνω αναποδιά, το συγκεκριμένο ταξίδι ήταν από τα πιο όμορφα και παραμυθένια που έχω πραγματοποιήσει μέχρι στιγμής, γεμάτο γέλιο, ωραίους ανθρώπους και πολλές (μα πάρα πολλές) βόλτες.

Σε περίπτωση που σκοπεύεις να πας στο Άμστερνταμ σύντομα και αναζητάς tips της τελευταίας στιγμής ή ακόμα το σκέφτεσαι και ψάχνεις ένα ξεκάθαρο σημάδι πως πρέπει να αποτελέσει τον επόμενο περιορισμό σου, αυτό το κείμενο ίσως σε ενδιαφέρει. Αν πάλι δεν έχεις βρεθεί ποτέ εκεί και θα σου άρεσε να διακτινιστείς για μερικά λεπτά, κάτι μπορούμε να κάνουμε και για εσένα.

Τα δρομάκια, τα κανάλια και τα ποδήλατα

Ο τρόπος λειτουργίας των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς του Άμστερνταμ είναι αρκετά απλός και κατατοπιστικός, οι στάσεις συχνές και οι επιλογές εισιτηρίων πολλές. Εμείς παρασυρθήκαμε από την γλυκιά γοητεία ενός ηλικιωμένου κυρίου στην εξυπηρέτηση πελατών του αεροδρομίου, ο οποίος μας έπεισε να αγοράσουμε κάρτα απεριορίστων διαδρομών (και μας έμαθε πως να λέμε «σ'αγαπώ» στα Ολλανδικά), όμως ειλικρινά δεν την χρειαστήκαμε καθόλου.

Μπορείς να περάσεις ωραία στο Αμστερνταμ ακόμα και αν δεν σου αρέσει το περπάτημα, όμως σαν πόλη δεν θα την έχεις ζήσει έτσι όπως της αξίζει και αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Βγάλε φωτογραφίες μπροστά από τα κανάλια και χαιρέτησε τις βαρκούλες που περνούν από κάτω σου (θα χαιρετήσουν και οι επιβάτες με ενθουσιασμό), κοίταξε διακριτικά μέσα από τις τζαμαρίες των μικρών και χαριτωμένων μαγαζιών που στολίζουν κάθε γωνία, πάθε ένα πολιτισμικό σοκ ανακαλύπτοντας πως τα ολλανδικά σπίτια δεν έχουν κουρτίνες και μέτρα τα ποδήλατα που θα συναντήσεις μέχρι να χάσεις τον λογαριασμό. Ιδιαίτερα όμορφες περιοχές για περίπατο είναι το Haarlem, το Jordaan και τα σοκάκια του Dam με τα μαγαζιά και τα coffee shops για κάτι πιο τουριστικό.

Tα μουσεία

«Θα ήθελα να βάλω ένα disclaimer,» είπα με απόλυτα σοβαρό ύφος στην φίλη μου όσο περιμέναμε να μπούμε στο μουσείο Van Gogh, «κάποια στιγμή ενδέχεται να βάλω τα κλάματα. Εσύ απλώς συνεχίζεις. Σου δίνω την άδεια να κάνεις ότι δεν με ξέρεις.»

Μας είχαν προειδοποιήσει πως είναι απαραίτητο να κλείσουμε τα εισιτήριά μας online για να αποφύγουμε τις τεράστιες ουρές, όμως περιέργως ενώ εμείς ήμασταν προετοιμασμένες για σπρώξιμο, πολυκοσμία και δολοφονικά ένστικτα που συνήθως προκύπτουν από την πολυκοσμία, το μουσείο ήταν ήσυχο και με πολύ λιγότερο κόσμο από ότι είχαμε φανταστεί. Ίσως εξαιτίας της ωραίας ημέρας που είχε έξω. Μας δόθηκε έτσι η ευκαιρία να έρθουμε σε πραγματική επαφή με τα έργα του τεράστιου αυτού ζωγράφου (δεν εννοώ πως αρχίσαμε να αγγίζουμε τους πίνακες με τα χέρια) κάτι που συγκίνησε ιδιαίτερα εμένα καθώς είναι από τους πολύ αγαπημένους μου. Mάθαμε πληροφορίες για την ζωή του που μας ξάφνιασαν, νιώσαμε μία θεϊκή ανατριχίλα μπροστά στα πιο διάσημα εκθέματα και ανακαλύψαμε πως εγώ και η φίλη μου μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τα gift shops. Εκείνη πήρε μαγνητάκια, εγώ μία θήκη γυαλιών.

To δεύτερο μουσείο που επισκεφτήκαμε ήταν το Rijksmuseum που μας άρεσε ακόμα περισσότερο εξαιτίας της ποικιλίας και της αφθονίας των όσων μπορούσες να θαυμάσεις. Αν δεν έχεις χρόνο ή όρεξη να περάσεις μία ολόκληρη ημέρα από αίθουσα σε αίθουσα εξετάζοντας τα έργα, σου προτείνω ανεπιφύλακτα να διαλέξεις το audio tour του μουσείου το οποίο σε κατευθύνει ανάμεσα στα πιο σημαντικά κομμάτια και σου προσφέρει απαραίτητες πληροφορίες για να καταλαβαίνεις τι βλέπεις.

Όπως έχουμε ήδη πει, το Άμστερνταμ είναι μια πόλη που χρειάζεται να την γυρίσεις. Επομένως η προσωπική μου συμβουλή για όσους την επισκέπτονται πρώτη φορά είναι να μην σπαταλήσουν υπερβολικό κομμάτι του χρόνου τους σε μουσεία. Αυτά τα δύο είναι άκρως ικανοποιητικά για αρχή, ίσως σε συνδυασμό με το σπίτι της Άννα Φρανκ. Προσωπικά δεν πήγα ούτε εκεί γιατί το Ολοκαύτωμα σαν θέμα με κάνει να χάνω την πίστη μου στο ανθρώπινο είδος και να θέλω να γίνω πατάτα.

To φαγητό (τι άλλο;)

Από τα πράγματα που άκουγα συνέχεια πριν το ταξίδι είναι πως το Άμστερνταμ δεν έχει καλή κουζίνα και θα τρώω συνέχεια πατάτες τηγανιτές ή τζανκίλα από τα Burger King. Ή οι φίλοι μου ταξίδεψαν σε άλλο Άμστερνταμ από ότι εγώ ή απλώς έψαχναν δικαιολογίες για να φάνε τζανκίλα από το Burger King. Όχι μόνο υπάρχει ένα τουλάχιστον μαγαζί για κάθε είδους κουζίνα αλλά επίσης θα βρεις εξαιρετικά γλυκά, ψαγμένα cocktails και ευγενικό προσωπικό για να σου τα σερβίρει. Μερικά από τα γευστικά μας highlights:

Cheesy Cakes: Ο Σπύρος και τα καταπληκτικά του cheesecakes σε περιμένουν με χαμόγελο και καφέ για ένα λαχταριστό πρωινό. Πήγαινε νωρίς για να προλάβεις όλες τις γεύσεις.

Cafe de Klos: Αν είσαι vegan, vegetarian ή αν τέλος πάντων δεν αγαπάς το κρέας περισσότερο από τους ανθρώπους ΜΗΝ πας. Αν όμως θέλεις να δοκιμάσεις τα καλύτερα ribs της ζωής σου, αύτο είναι το μέρος για να το κάνεις.  

Bar Oldenhof: Απίστευτα μεγάλη ποικιλία σε cocktails και ποτά και οι δύο κοπέλες του μπαρ ήταν παραπάνω από πρόθυμες να μας βοηθήσουν και να μας ψυχαγωγήσουν. Το βρήκαμε το πρώτο βράδυ και μας έδωσαν και δύο cocktails δωρεάν!

Blue Amsterdam: Για μία καταπληκτική θέα από ψηλά, νοστιμότατο brunch και εξαιρετική μηλόπιτα.

Jacketz: Για την μεγαλύτερη...και νοστιμότερη...γεμιστή πατάτα...της ζωής σου....(σβήνω).

van Wonderen Stroopwafels: Aν θέλεις να δοκιμάσεις ολανδικές βάφλες, αυτό είναι το πιο διάσημο μαγαζί που τις πουλάει. Συμβουλή: διάλεξε λευκή σοκολάτα και Dutch cookie σαν toppings. Τα marshmallows φαίνονται όμορφα αλλά δεν έχουν καμία ιδιαίτερη γεύση.

Τελικά τηγανιτές πατάτες δεν φάγαμε! Τις φυλούσαμε για το τελευταίο γεύμα πριν την επιστροφή αλλά κάπου εκεί συνέβη η ηλίαση και το στομάχι μου ήθελε να κηρύξει απεργία.

Η βόλτα με το καραβάκι

Ναι εντάξει, είναι τουριστικό και ίσως θέλεις να το σνομπάρεις. Και εμείς το ίδιο τουπέ είχαμε. Η υπέροχη barwoman του Bar Oldenhof όμως, όταν δεν μας έδινε δωρεάν cocktails, μας προσέφερε tips για την πόλη και έτσι μάθαμε για το Friendship Tours και αποφασίσαμε να το δοκιμάσουμε. Κλείνεις εισιτήριο, σε παραλαμβάνει μία ωραιότατη βαρκούλα από ένα συγκεκριμένο κανάλι, παραγγέλνεις την σανγκρία σου (πολύ αλκοόλ αυτό το ταξίδι, συγγνώμη μαμά) και απολαμβάνεις μία υπέροχη βόλτα στο νερό, βλέποντας το Άμστερνταμ από χαμηλά και μαθαίνοντας κάποια πράγματα για την ιστορία και την αρχιτεκτονική του. Μην το χάσεις!

Για περισσότερες λεπτομέρειες του ταξιδιού και συμβουλές μπορείς να ανατρέξεις και στο stories μου στο instagram!