Λίμνες, ποτάμια και αμέτρητα κανάλια σχηματίζουν ένα δαιδαλώδες υδάτινο δίκτυο, που διασχίζει χωριά, ορυζώνες και τροπικά τοπία με κοκοφοίνικες
Από τα πυκνά δάση του Trekkady ξεκινάμε για τα Backwaters, το μαγικό υδάτινο κόσμο της Κεράλα. Εγκαταλείπουμε τα βουνά, αρχίζει η ζέστη. Σε 4 ώρες φτάνουμε στην επαρχία Kottayam. Ο οδηγός μας σταματάει σε μια απόμερη όχθη της λίμνης και γνέφει στο βαρκάρη. Φορτώνουμε τις βαλίτσες μας στην πιρόγα, που πλέει ανάμεσα στα νούφαρα. Κατευθυνόμαστε στην απέναντι όχθη, σε ένα θαυμάσιο αποικιακό σπίτι πνιγμένο στις μπουκαμβίλιες. Είναι το κεντρικό κτίσμα της φάρμας όπου θα μείνουμε. Η Philipkutty’s Farm βρίσκεται πάνω σε ένα ιδιωτικό νησάκι και διαθέτει 5 σπιτάκια Kerala style και ένα υπαίθριο κιόσκι-εστιατόριο μέσα σε έναν καταπράσινο κήπο. Η Anu, γνήσια οικοδέσποινα, μας καλωσορίζει και μας ξεναγεί στη φυτεία της με τα μπαχαρικά, τα μάνγκος και τις μπανανιές, που αρδεύονται από κανάλια σκεπασμένα με υδρόφυτα. Μια όαση ομορφιάς και γαλήνης. Με την πιρόγα απομακρυνόμαστε σε κάποιο ξέφωτο της λίμνης, για να δούμε τον ήλιο να δύει. Ευτυχώς έχω πάρει μαζί μου την αντικουνουπική λοσιόν.
Αύριο, αν τα υδρόφυτα δεν εμποδίζουν –γιατί μετακινούνται συνεχώς πάνω στο νερό– θα μας παραλάβει το kettuvallam μπροστά από τη φάρμα για μια κρουαζιέρα. Αλλιώς, θα επιβιβαστούμε από κάποια προβλήτα στο κοντινό Alleppey, τη Βενετία της Ινδίας. Τα kettuvallam είναι παλιά ινδικά πλοία από μπαμπού, που μετέφεραν ρύζι και μπαχαρικά. Σήμερα, χωρίς να έχουν χάσει την αυθεντική τους εικόνα, έχουν μετασκευαστεί σε πολυτελή μικρά κρουαζιερόπλοια, που γλιστράνε σε ένα δαιδαλώδες υδάτινο δίκτυο από συνεχόμενες λίμνες, ποτάμια και μικρά κανάλια. Σαν νοσταλγικές πινελιές στο εξωτικό τοπίο προσπερνούν παραποτάμια χωριά, όπου ξετυλίγεται η πολύχρωμη καθημερινότητα της Κεράλα ανάμεσα στους κοκοφοίνικες. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να απολαύσει κανείς τα backwaters από μια ιδιωτική κρουαζιέρα με διανυκτέρευση. Λίγο πριν τη δύση του ήλιου, «δένουμε» σε μια έρημη όχθη. Ένα ποτό στην πλώρη. Δυο-τρεις ερωδιοί που ισορροπούν πάνω στους υδρόβιους υάκινθους. Διαβάζω το βιβλίο της Αρουντάτι Ρόι «Ο Θεός των μικρών πραγμάτων», που με σπρώχνει ακόμα πιο βαθιά στη μαγεία της Κεράλα. Μόλις σκοτεινιάσει, καταφθάνει μια θεσπέσια ποικιλία τοπικών εδεσμάτων, οι αστακοί που το πρωί αγοράσαμε πλευρίζοντας το ψαράδικο κι ένα ινδικό viognier, που μας στέλνει γλυκά για ύπνο στην καμπίνα μας, κάτω από την τούλινη κουνουπιέρα.
Από το Alleppey έως το Kollam, η διαδρομή είναι 8 περίπου ώρες. Το πλοίο περνάει από χωριά, ορυζώνες και φάρμες. Γυναίκες που πλένουν ρούχα στο ποτάμι, βάρκες φορτωμένες με παιδάκια που επιστρέφουν από το σχολείο. Εικόνες. Στο Kollam οι υδάτινοι δρόμοι τελειώνουν, και αρχίζει πάλι η γνωστή κόλαση της ασφάλτου. Στάση για ένα μπάνιο στην όμορφη παραλία της Varkala, ύστερα μια σύντομη περιήγηση στο Trivandrum, την πρωτεύουσα της Κεράλα, και μετά από 18 χιλιόμετρα φτάνουμε στο Kovalam.
Στις τροπικές παραλίες του Kovalam, θα περάσουμε τις τελευταίες μας ημέρες. Ο άλλοτε μυστικός παράδεισος της Νότιας Ινδίας δεν βρίσκεται πια εδώ. Μικροπωλητές, souvenirs, φτηνές διακοπές Βρετανών. Και κάποιες λίγες ειδυλλιακές εικόνες που παραπέμπουν σε παλιότερες εποχές.
Όμως, πάντα μου αρέσει τις τελευταίες ημέρες του ταξιδιού να πέφτω στην αδράνεια μιας τροπικής παραλίας. Ένα μπάρμπεκιου στην άμμο. Ένα χαλαρωτικό μασάζ αγιουρβέδα. Ένα μικρό καλοκαίρι στην καρδιά του χειμώνα, πριν βγάλω πάλι από τις αποσκευές μου το χειμωνιάτικο μπουφάν για την επιστροφή στην Αθήνα. Εις το επανιδείν, γλυκιά Κεράλα.
8°
