Παξοί: Η Λάουρα Νάργες γράφει για το αγαπημένο της νησί στην Athens Voice
Οι Παξοί μπήκαν τυχαία στη ζωή μου, ένα καλοκαίρι πριν τρία χρόνια, μια μέρα που έψαχνα βαριεστημένα στο Google «best παραλίες» και «θάλασσα πισίνα». Αμέσως ξεπετάχτηκαν μπροστά μου εικόνες με γαλαζοπράσινα νερά και καταπράσινη φύση. Ήταν σαν έρωτας με την πρώτη ματιά. Με την παρέα μου, αποφασίσαμε αμέσως να πάμε εκεί για διακοπές.
Είχαμε νοικιάσει κάτι όμορφα studios κοντά στη Χώρα, σε ένα μέρος με ωραία θέα και σε σχετικά καλές τιμές για νησί και μάλιστα high season. Το νησί είναι καταπράσινο και προσφέρει την ευκαιρία για υπέροχες εκδρομές με το αυτοκίνητο ή πεζοπορία. Το πάνω μέρος του νησιού είναι πιο δύσκολο για να φτάσεις στις παραλίες και χρειάζεται να πας με καραβάκι. Υπέροχες διαδρομές με νερά καθαρά σαν γυαλί και δροσερό αεράκι.
Το νησί δεν είχε πολύ κόσμο. Μου έκανε εντύπωση ότι δεν συναντούσαμε καθόλου Έλληνες παρά μόνο ξένους. Γνωριστήκαμε με κάτι Άγγλους οι οποίοι είναι ερωτευμένοι με την Ελλάδα, έρχονται κάθε χρόνο και είναι πολύ υποστηρικτικοί με τη χώρα, τώρα στην κρίση. Μας έλεγαν «δεν σας αξίζει αυτό που περνάτε».
Σε μια άλλη παραλία κάθονταν δίπλα μας και κάτι νέα παιδιά, ήταν από την Ελβετία και γίναμε πολύ καλοί φίλοι και έχουμε ακόμα επαφή.
Οι παραλίες στους Παξούς έχουν τεράστια, όμορφα, στρόγγυλα βότσαλα. Το νησί δεν έχει πολλές αμμώδεις ακτές. Για να φτάσουμε σε κάποιες από αυτές κάναμε και αρκετό climbing, που είναι καλή άσκηση, άσε που μαυρίζεις και καλύτερα. Δεν θέλαμε οργανωμένες παραλίες. Βρίσκαμε κάτι φανταστικά κρυφά μέρη, και πηγαίναμε εμείς οργανωμένοι, με ψυγειάκι, με όλα όσα χρειαζόμασταν.
Βέβαια απολαύσαμε και το φαγητό στο νησί, κυρίως το ψάρι.
Η φιλοξενία και η καλή διάθεση των ντόπιων είναι συγκινητική. Ήταν πρόσχαροι, μας έδιναν tips πού να κολυμπήσουμε και πού να φάμε, ακόμα και άνθρωποι από την ίδια την ταβέρνα που καθόμασταν.
Σε εκείνες τις διακοπές γνώρισα και τις μαγικές παραλίες στους Αντιπαξούς όπου πηγαίναμε με καϊκάκι. Ο καπετάνιος ήταν ένας φοβερός τύπος, κανονικός showman που τραγουδούσε ρεμπέτικα σε όλη τη διαδρομή. Όταν φτάναμε, έστηνε το χορό εκεί στην ακτή, έπινε ρακή και χόρευε ζεϊμπέκικο. Ήταν σαν να ζωντάνευε ο Ζορμπάς.
Αγαπώ τους Παξούς. Μετά από αυτές τις θάλασσες που γνώρισα, καμία παραλία σε κανέναν Άγιο Δομίνικο δεν μπορεί να μου φανεί ωραία.
* Η Λάουρα Νάργες είναι παρουσιάστρια - φοιτήτρια πληροφορικής.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
14°
