10 μέρη στον κόσμο που προκαλούν φόβο και ανατριχίλες.
Εγκαταλειμμένοι τόποι, ανάμεσα στα χαλάσματα των οποίων νιώθεις πως κυκλοφορούν φαντάσματα. Ασκώντας μια περίεργη γοητεία στον επισκέπτη τους, αυτά είναι τα 10 πιο παράξενα έρημα σημεία του πλανήτη που σε προ(σ)καλούν να τα εξερευνήσεις.
Βαρώσια, Κύπρος
Κάποτε ήταν ένας must τουριστικός προορισμός, στον οποίο απόλαυσαν τις διακοπές τους, μεταξύ άλλων πλουσίων και διασήμων, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ και η Μπριζίτ Μπαρντό. Μετά την τουρκική εισβολή, το 1974, η πόλη εγκαταλείφθηκε οριστικά. Σήμερα, ό,τι απέμεινε από τα resorts και τα κτίρια υπενθυμίζει τον πλούτο και την πολυτέλεια του παρελθόντος.
Oradour-sur-Glane, Γαλλία
Το μικρό αυτό γαλλικό χωριό ισοπεδώθηκε από τους ναζί στις 10 Ιουνίου του 1944, ενώ εξοντώθηκαν και όλοι οι 642 κάτοικοί του, ανάμεσά τους εκατοντάδες γυναικόπαιδα. Τα χαλάσματα με απόφαση του Ντε Γκολ παραμένουν μέχρι και σήμερα ανέπαφα, για να αποτελέσουν ένα ανοικτό μουσείο της θηριωδίας, κι ένας καινούργιος οικισμός δημιουργήθηκε βορειοδυτικά του αρχικού.
Μεταξύ Καστοριάς και Φλώρινας, βρίσκονται τα ιστορικά χωριά Κορέστεια. Πρόκειται για εγκαταλειμμένους πλινθόκτιστους οικισμούς, ανάμεσα στους οποίους και ο Μελάς, το χωριό όπου δολοφονήθηκε ο Παύλος Μελάς κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα. Τα Κορέστεια είναι επισκέψιμα, ενώ λειτουργεί και μουσείο αφιερωμένο στον Παύλο Μελά. Περισσότερες πληροφορίες στο βιβλίο «Κορέστεια – τα χωριά της λήθης» του Άγγελου Σινάνη.
Φυσικός κρατήρας, στη μέση της ερήμου Καρακούμ, από τον οποίο εκλυόταν μεθάνιο. Μέχρι που, 50 χρόνια περίπου πριν, Σοβιετικοί γεωλόγοι τον πυρπόλησαν για λόγους ασφαλείας και έκτοτε ξερνάει αδιαλείπτως φωτιά. Μεγάλη τουριστική ατραξιόν!
Ο εγκαταλειμμένος σταθμός του Σινσινάτι, Οχάιο, Αμερική
Ένα πρότζεκτ που ξεκίνησε φιλόδοξα στις αρχές του 1900 για να συνδέσει υπογείως την πόλη του Σινσινάτι. Η πορεία του διακόπηκε από το Μεγάλο Κραχ μεταξύ των δεκαετιών 20s 30s, τα κόστη με τις καθυστερήσεις ανέβηκαν υπερβολικά, το πρότζεκτ εγκαταλείφθηκε. Σήμερα είναι ο μεγαλύτερος υπόγειος σταθμός-φάντασμα της Αμερικής φιλοξενώντας κυρίως αστέγους και καλώδια οπτικών ινών. Επιτρέπεται η εξερεύνηση στις στοές.
Τα θαλάσσια οχυρά Maunsell, Βόρεια Θάλασσα, Μεγάλη Βρετανία
Κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για αμυντικούς λόγους. Φέρουν το όνομα του σχεδιαστή τους, Guy Maunsell. Στις αρχές του ’50 αφοπλίστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν ως έδρα πειρατικών ραδιοσταθμών. Μάλιστα, τα καλοκαίρια του 2007 και του 2008 ο ραδιοσταθμός Red Sands Radio απέτισε φόρο τιμής στο ομώνυμο ραδιόφωνο του ’60 εκπέμποντας από εκεί για 28 μέρες. Τελικά, τα οχυρά χαρακτηρίστηκαν επικίνδυνα και εγκαταλείφθηκαν. Σήμερα αποβιβάζονται σε αυτά κάποιοι παράτολμοι μελετητές πουλιών ή βάνδαλοι.
1978, ένα resort σχεδιάζεται να κτιστεί στην ακτή του Tamsui. Στόχος των αρχιτεκτόνων του είναι να συναποτελείται από φουτουριστικά κτίρια που να προσομοιάζουν με UFO. Οι εργασίες ξεκινούν, όμως οι θάνατοι από εργατικά και αυτοκινητιστικά ατυχήματα καθώς και αυτοκτονίες είναι υπερβολικά πολλοί. Δύο χρόνια μετά, παγώνει η ανέγερση του resort. Οι φήμες οργιάζουν. Κάποιοι ισχυρίζονται πως όλα ξεκίνησαν όταν ένα γλυπτό κινέζικου Δράκου απομακρύνθηκε από την περιοχή για να ανοίξει ο δρόμος που θα οδηγούσε στο resort. Άλλοι λένε πως στην περιοχή υπήρχε στο παρελθόν νεκροταφείο που φιλοξενούσε Ολλανδούς στρατιώτες. Χαρακτηρισμένο ως «πόλη-φάντασμα» ο χώρος έγινε πόλος έλξης για περίεργους τουρίστες, μέχρι το 2008 που άρχισε η διαδικασία κατεδάφισης των εγκαταστάσεων.
Ο Λόφος των Σταυρών, Λιθουανία
Παλαιός τόπος απόδοσης τιμών προς τους νεκρούς στο βόρειο τμήμα της χώρας. Υπολογίζεται πως οι πρώτοι σταυροί τοποθετήθηκαν το 1831, μετά την πρώτη επανάσταση των Λιθουανών κατά της ρώσικης κατάκτησης. Καθώς οι συγγενείς δεν μπορούσαν να θάψουν τα θύματά τους, αφιέρωναν στη μνήμη τους σταυρούς. Μετά τη σοβιετική επανάσταση η Λιθουανία κηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος, μέχρι το 1944 όταν και πέρασε υπό σοβιετική κατοχή. Από το 1944 μέχρι και το 1990 ο λόφος αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς η επίσκεψη και οι νέοι σταυροί γίνονται σύμβολο ειρηνικής αντίστασης για τους Λιθουανούς. Οι Σοβιετικοί ξεχέρσωσαν το λόφο τουλάχιστον τρεις φορές, ενώ είχαν σχεδιάσει και τη δημιουργία φράγματος στον γειτονικό ποταμό, ώστε να «πνίξουν» το σημείο. Η σημασία του λόφου που ισοπεδώθηκε από τους Σοβιετικούς. Σήμερα υπολογίζεται πως υπάρχουν περίπου 100.000 αναθήματα.
Το Νησί με τις Κούκλες, Σοτσιμίλκο, Μεξικό
Φτάνεις μετά από δύο ώρες βαρκάδα από το Μέξικο Σίτι. Δεύτερο όνομά του: Ο Κήπος που Επιπλέει. Το νησί ανήκε στο Χουλιάν Σαντάνα Μπαρέρα, έναν μοναχικό άνθρωπο χωρίς κοινωνική ζωή. Ο θρύλος λέει πως κάποτε ο Μπαρέρα βρήκε στη λίμνη να επιπλέει ένα πνιγμένο μικρό κορίτσι και μια κούκλα. Θεωρώντας πως πρόκειται για το παιχνίδι του άτυχου παιδιού, κρέμασε την κούκλα από ένα δέντρο αποτίοντας φόρο τιμής. Έκτοτε άρχισε να ακούει ψιθύρους και βήματα παρά το γεγονός πως η καλύβα του βρισκόταν καλά προστατευμένη από τον πολιτισμό. Για να ξορκίσει τους φόβους του, πέρασε πενήντα χρόνια από τη ζωή του κρεμώντας όλο και περισσότερες κούκλες. Το 2001 το σώμα του Μπαρέρα βρέθηκε άψυχο στο ίδιο σημείο που είχε βρεθεί και το νεκρό κορίτσι. Σήμερα, πολλοί είναι εκείνοι που αποθέτουν κούκλες στα δέντρα του κήπου ενώ κάποιοι λένε πως ακούνε ψιθύρους. Μπρρρ.
Αγορά φετίχ Akodessewa, Τόγκο
Με τους μισούς κατοίκους του Τόγκο να ασκούν τη μαγεία και τα βουντού, τα σχετικά «εργαλεία» είναι περιζήτητα, καθώς προφανώς δεν πωλούνται στα σούπερ μάρκετ. Στην Akodessewa θα βρεις σκελετούς, κρανία, κουκλάκια κέρινα, ίσως και ειδικές καρφίτσες.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
20°
