Η Κέρκυρα της Βιβιάνας Μηλιαρέση

«ΜΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ κακό που μ’ εύρηκε άφηκα τα σταφύλια πάνου εις τσι κληματαριές!Μελοδραματικός Επτανήσιος, τι να κάμεις... Ανταμώσαμε μες στην κάψα τση Σπιανάδας, σούρουπο εις το πάλκο, μα ο ήλιος δεν έλεγε να δύσει εις τη Γαρίτσα. Ούζο, παλαιοί, αρμύρα, υγρασία, κωλοφωτιές και μουζική. Πολλή μουζική. Εκείνος μόλις είχε κάμει ένα φόνο κι εγώ επροσπαθούσα να τραβήξω τη σκανδάλη.

Εις το Καρδάκι εταιριάξαν’ οι ψυχές μας. Έτσι κάποιος θεός θα το ’χει ορίσει. Κι όποιος ξένος εκεί το χείλι βρέχει στα γονικά του πλια δε θα γυρίσει.

Σε μία βδομάδα εσκοτώσαμε το αμόρε μου, εκηδέψαμε τη γαρμπόζα του κι επληρώσαμε τον τάφο του παππού. Τα συγχωροχάρτια εξεδόθησαν από τη σημαία εις το Μον Ρεπό, εις το μυστικό πέρασμα, εις το δέντρο. Μετενσαρκώσαμε τον Μαβίλη σε Μίκι Μάους, επετάξαμε την κατάθλιψη από τον πόντε κι εκάμαμε τσι ταχυπαλμίες και τσου ψυχαναγκασμούς μας μπορσεβίκους εις του Μίλιου.

Το γλυκό έδεσε όταν εμφανίστηκε ο «Κόντε Μπουγάδας». Έκλειναν φέτος τέσσερα καλοκαίρια που δεν είχε γίνει τρόπος ούτε να ξανάρθει ούτε να ξαναφύγει αυτό το παγιόγατο. Μα αυτό το παγιόγατο οσμίστηκε ότι θα υιοθετούσαμε γάτο από το βρετανικό νεκροταφείο για να ξορκίσουμε τη θανατίλα κι ήρθε να μας υπενθυμίσει το μαύρο χιούμορ που μας εκληροδοτήσαν’ οι Ινγκλέζοι. Ποιος επήρε τη ζωή εις τα σοβαρά και τα έβγαλε πέρα;

Ο άσωτος υιός εθρονιάστηκε εις το πόρτεγο ωσάν τον Άγγλο ασθενή κι εμείς, εκτός από τα κουνούπια και τα φαντάσματα, εμάθαμε να κυνηγάμε και τσου τραμπούκους γάτους ως το Καμπιέλο απάνου.

«Τι να κάμω ο κακομοίρης μ’ αυτό το όμορφο όραμα που μου εστάλη;» μου εψιθύριζε τσι νύχτες, δίπλα σε βενετσιάνικα πηγάδια, μεσαιωνικές Παναγίες και ροζ μανόλιες. Ω, κάτι μανόλιες! Ολάνθιστες σα καμπάνες! Κι εγώ μεθυσμένη από τη μουζική, πολλή μουζική, κι εξουθενωμένη από τη ζέστα αναρωτιόμουν αν «αυτό κάνουνε οι άνθρωποι εις το φινάλε, μαθαίνουνε να εχτιμούνε τη χαρά τση ζωής, ελεύθεροι από το φάλτσο του εαυτού τους;»**

**Η κερκυραϊκή διάλεκτος είναι μια γλωσσική ποικιλία ζωντανή ακόμη και σήμερα μεταξύ πολλών αθεράπευτων Κερκυραίων. Συχνά υποδηλώνει και στάση ...ζωής.

*H Βιβιάνα Μηλιαρέση διδάσκει δημιουργική γραφή στο Λονδίνο, σε παιδιά ηλικίας 7-12, theresastory.org. Τα καλοκαίρια συνεργάζεται με το Atlantis Books στην Οία της Σαντορίνης.