Ο Σάκης Σερέφας γράφει για το αγαπημένο του μέρος στην Athens Voice
Στην Τορώνη
Παιδί. Αν έχεις ή αν θέλεις να νιώσεις σαν παιδί, στην Τορώνη θα πας. Γιατί η Τορώνη είναι η χαρά του παιδιού, μια παιδούπολη, όχι σαν εκείνες τις πειθαρχημένες της Φρειδερίκης αλλά σαν εκείνες τις χύμα της δεκαετίας του εξήντα και του εβδομήντα. Οι αμμουδιές; Γεμάτες μπρατσάκια. Ο παραλιακός δρομάκος τα βράδια; Γεμάτος παιδικά καρότσια, καλυμένα με κουνουπιέρες. Οι ταβέρνες; Διαθέτουν και παιδικά καρεκλάκια. Αν θέλεις να ξεφαντώσεις τα βράδια, μη φαντάζεσαι εξαλλοσύνες σε άφτερ άουρς μπιτσόμπαρα. Στην αμμουδιά στήνεται κάθε καλοκαίρι μια τέντα με καραγκιοζοπαίχτη που διαλαλεί τα πρωινά με ντουντούκα τη βραδινή παράσταση.
Ξένες γλώσσες. Θα μάθεις πολλές, με την ακουστική και αλληλοδιδακτική μέθοδο. Στο σούπερ μάρκετ, στην αμμουδιά, στην ταβέρνα, στο φουρνάρικο. Βαλκάνια και ρώσικα ηχοχρώματα, αναμίξ με πολωνικές και ουγγρικές προσωδίες αντηχούν σε εικοσιτετράωρη βάση, δίνοντας την αίσθηση πως βρίσκεσαι κομπάρσος σε κάποια ξένη κινηματογραφική παραγωγή με αγγλικούς υπότιτλους. Το ακουστικό ριλάξ από τη σπάνη της μητρικής σου γλώσσας είναι ένα πανίσχυρο μυοχαλαρωτικό.
Ασφάλεια. Γιατί οι νεοφραγκάτοι Ρώσοι φέρνουν κι αποθέτουν μόνες εδώ τις γυναίκες και τα παιδιά τους για δυο μήνες και δεν τους πηγαίνουν σε κάποιο λουσάτο μεγαλοξενοδοχείο του πρώτου ποδιού; ρώτησα μια μέρα ο αφελής τον ιδιοκτήτη ενός μικρού συγκροτήματος ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων χωρίς ρουμ σέρβις. Γιατί, αγνό κι αθώο μου παιδί, μου απάντησε εκείνος, σε αυτά τα μεγάλα ξενοδοχεία οι γυναίκες παρκάρουν τα παιδιά τους στους φυλασσόμενους παιδοσταθμούς των ξενοδοχείων κι εκείνες φωνάζουν στα δωμάτια τους αλβανούς κηπουρούς που ποτίζουν το γκαζόν, μου απάντησε εκείνος. Κι αυτή ήταν η χρήσιμη γνώση εκείνης της ημέρας μου.
Χώρος για διαφημιστική καταχώρηση. Να διαφημίσω ένα κατάλυμα εδώ; Δοκιμασμένο για χρόνια. Τα studios Panagiota. Θες μπροστά στη θάλασσα; Έχει. Θες με θέα το βουνό; Έχει. Θες να απλώνεται μπροστά σου ένας παραδείσιος κήπος; Κι από αυτό έχει. Διαλέγεις και παίρνεις. Από ανθρώπους που γουστάρουν τη δουλειά τους κι όταν σου λένε καλημέρα, τη νιώθουν.
Μάσες Χάψες. Μη ζητάς σπόρους τσία, αφρό ελιάς και ψωμιά χωρίς γλουτένη. Υπογράφω με το αίμα της συγγραφικής καρωτίδας μου την παραθαλάσσια ταβέρνα Λέων. Λιόκαφτο χταπόδι τίγκα στα αντιοξειδωτικά, αντικαταθλιπτικά τηγανητά κολοκυθάκια του αφρού, ζυμωτό ψωμί που ψήνεται στα ενδότερα του καταστήματος ιδανικό για ιαματικά λαδομπούκια, φιλέτο τόνου στα κάρβουνα με νωπές τις αναμνήσεις του βυθού στη σάρκα του, σαλατικά από το επισκέψιμο μποστάνι όπισθεν του καταστήματος κι όξω καρδιά. Γιατί η σαλάτα σίζαρ μάς ετελείωσε, μαντάμ.
*Ο Σάκης Σερέφας είναι συγγραφέας. Από τις εκδ. Μεταίχμιο κυκλοφορεί το παιδικό βιβλίο του «Έχω νεύρα» και από τις εκδ. Πόλις το πεζογράφημά του «Έξω χιονίζει».
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
6°
