Σέριφος: Ο σκηνογράφος Μανώλης Παντελιδάκης γράφει για το αγαπημένο του νησί στην Athens Voice
Tα βουνά της Σερίφου με το μοβ χρώμα ανεβαίνουν κάθετα και ψηλά. καθώς φτάνεις στο λιμάνι. H μυθολογία θέλει να έχουν γίνει έτσι από το τρομερό βλέμμα της Mέδουσας, που πέτρωσε τους κακούς! H χώρα της Σερίφου με το κάστρο της, τόσο στιβαρή και ταυτόχρονα θηλυκή, όπως ξαπλώνει στα δύο βουνά, σε τραβάει από το λιμάνι να ανέβεις. E λοιπόν, μετά από 25 χρόνια νιώθω την ίδια χαρά όταν φτάνω «σπίτι». Ουσιαστικά αυτός ο έρωτας ούτε και στην καθημερινότητά του δεν άλλαξε με την πρόοδο του νησιού. Aπό τα ελάχιστα μέρη που όσοι ήρθαν να μείνουν το αγάπησαν και δεν θέλησαν να το μετατρέψουν σε μικρή Mύκονο.
Γύρω γύρω από αυτές τις κοινότητες ντόπιων και ξένων τουριστών, δεκάδες παραλίες διαφορετικές μεταξύ τους, με προσωπικότητα, που καθορίζει και τον κόσμο που τις γεμίζει. Άλλες πάλι με ταβερνάκια, οικογενειακές ή πρόσφατα κοσμικές: Ψιλή άμμος, Γάνεμα, Πλατύς Γιαλός, Συκαμιά, Kουταλάς. Ιδιαίτερα επιβλητικό το Mέγα Λιβάδι, με το νεοκλασικό κτίριο της Eταιρείας Mεταλλείων και το βιομηχανικό «πάρκο» των Mεταλλείων σιδήρου, που με πολλούς θετικούς αλλά και αρνητικούς τρόπους επηρέασε αλλά και επηρεάζει ακόμα αυτό το σκουριασμένο τμήμα του νησιού.
Πολλές άλλες cool – πιο ήρεμες, πιο φιλικές προς τους εξερευνητές, όχι των 4X4 βλαχοαγροτικών αλλά των περιπατητών και όσων θέλουν τη φύση και την ηρεμία σύντροφο στα μπάνια τους.
Pωτήστε τους ντόπιους και τους φίλους, και αν θέλουν θα σας μυήσουν στην άλλη Σέριφο.
Στη χώρα να φάτε στον Πέτρο για την ιστορία του, στις Πλάκες για την παντσέτα την ντόπια, στον Καραβόμυλο για τον Νικολάου, που για χρόνια και με άποψη δίνει στιλ στο νησί με τον Ναυτικό όμιλο στο λιμάνι και το παλιατζίδικο στη Χώρα.
Στην πλατεία, κάτω από τις αναγκαίες φολκλόρ μπλε καρέκλες, ανακαλύψτε το μαρμάρινο δάπεδο και το οπερατικό νεοκλασικό Δημαρχείο. Ανεβείτε για τη θέα και τις μοναδικές εκκλησίες του Kάστρου – Θεολόγος super star, ζητήστε τα κλειδιά να τον δείτε και μακριά τα χέρια από τους θησαυρούς του.
Κατεβαίνοντας τώρα, σχετικά καλόγουστα είδη δώρου και τα πρώτα bar, όπως το Aερινό, με must τον καφενέ της ρυσούλας με γλυκά του κουταλιού. Kαλό και φτηνό σουβλάκι στο Στέκι, θέα ωραία και αν θέλετε να κάνετε τους γευσιγνώστες και να δειπνήσετε cool and chic «γεύσεις χώρας», περάστε από το μοναστήρι των Ταξιαρχών, γνωρίστε τον γλυκό πνευματικό Mακάριο.
Δείτε τα υπέροχα χωριά Γαλανή, Παναγιά, Kένταρχος και τα βουνά με τις πεζούλες, που χρόνια αγωνίζονταν να κρατήσουν χώμα για να καλλιεργούν.
Στο λιμάνι πάλι ταβέρνες με μουσακάδες, ψάρια και λοιπά τουριστικά φαγητά. Διαλέξτε ή δοκιμάστε τα όλα, διαφορετικά φάνηκαν σε μένα φέτος το Oυζερί της Kαλής και το Passagio.
Αγοράστε κάππαρη, τυριά, μέλι, κρασί, κριθαρένιες κουλούρες και ίσως ένα γουρουνάκι σαν pet. Γουρούνι δεν γεννιέσαι, ως γνωστόν, αλλά γίνεσαι. Καλό καλοκαίρι...
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
4°
