Σκιάθος: Ο Γιάννης Κουκουλάκης γράφει για το αγαπημένο του νησί στην Athens Voice
H πρώτη φορά που επισκέφθηκα τη Σκιάθο ήταν καλοκαίρι του ’78. Από το καράβι κιόλας, χαζεύοντας τις παραλίες και τους γαλαζοπράσινους μικρούς κόλπους μέχρι που να φτάσουμε στο λιμάνι, συνειδητοποίησα ότι αυτό το νησί θα με κρατούσε. Έπαθα σοκ με την ομορφιά του, και σκέφτηκα αυτομάτως να δημιουργήσω εδώ δωμάτια για να περνάω όμορφα το καλοκαίρι μου και να χαίρομαι το νησί. Ξενοδόχος στο επάγγελμα στην πόλη της Θεσσαλονίκης, χαμογέλασα με τη σκέψη μου – χειμώνα στη Θεσσαλονίκη και καλοκαίρι στη Σκιάθο, ο καλύτερος συνδυασμός.
Έτσι το 1982 αγόρασα το οικόπεδο όπου βρίσκεται το ξενοδοχείο La Piscine και το 1990 χωρίς να το καταλάβω δημιούργησα ένα club το οποίο και κράτησα μέχρι το ’95. Από εδώ πέρασαν όλοι οι επώνυμοι της εποχής (Βίσση, Καρβέλας, Σαραβάκος, Σαργκάνης, Καρράς) και άλλοι οι οποίοι δεν γνώριζαν ότι κάποτε θα γίνουν δημοφιλείς καλλιτέχνες (Ρέμος, Κουρκούλης). Όμορφες εποχές! Μετά από 5 χρόνια και αφού με είχε κουράσει αρκετά η νύχτα, το γύρισα σε αναψυκτήριο που λειτουργούσε μόνο τη μέρα, για μπάνιο και καφέ στην πισίνα. Από το 2002 και μετά ξεκίνησαν οι διαδικασίες για μετατροπή του χώρου ώστε να γίνει ξενοδοχείο, όπως και έγινε.
Η μεγάλη μου αγάπη για το νησί με οδήγησε στο να γίνω Πρόεδρος των Ξενοδόχων της Σκιάθου το 2010 και πριν από ένα χρόνο Πρόεδρος του Ομίλου Επιχειρηματιών του νησιού. Αυτή τη στιγμή έχουμε έναν Όμιλο όπου έχει αναπτυχθεί σε ένα μοντέλο πανελλαδικό, με πρωταρχικό ρόλο την προβολή της Σκιάθου στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Η Σκιάθος είναι ένα υπέροχο νησί. Ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας της σε συνδυασμό με τη ρομαντική της ατμόσφαιρα και την ιδιαίτερη φυσική ομορφιά της σε μαγεύουν.
Το εικοσιτετράωρό μου περνάει αρμονικά και ευχάριστα. Ξυπνάω νωρίς το πρωί από κελαϊδίσματα πουλιών και ξεκινάω την ημέρα μου με μια ώρα κολύμβησης στον υπέροχο Όρμο της Φτελιάς. Ύστερα καφές στο λιμάνι, στο SollevanteCafé – ένα από τα πιο αγαπημένα μου μαγαζιά στη χώρα. Από τις αναπαυτικές του πολυθρόνες χαζεύεις απέναντι τα αμέτρητα ιστιοπλοϊκά που μπαινοβγαίνουν στον κόλπο της Πούντας. Μετά, μια βόλτα απ’ το Αρχοντικό και το Σεραινό καφέ, όπου και συναντώ φίλους και συνεργάτες. Το μεσημεράκι, μετά τη δουλειά, μπορεί να με βρει κανείς να ξεκουράζομαι στην κοσμοπολίτικη παραλία του Βρωμόλιμνου, καθώς και να απολαμβάνω φρέσκο ψάρι ή αστακό στο εστιατόριο Porto Paradiso, αλλά και στην ταβέρνα Καναπίτσα. Λίγο πριν τη δύση του ηλίου, χαλαρός περίπατος στα γραφικά σοκάκια της Χώρας. Η επιβλητική παρουσία των παλιών αρχοντικών, η μυρωδιά απ’ τους βασιλικούς κι οι ανθισμένες βουκαμβίλιες σού φτιάχνουν τη διάθεση. Το βραδάκι δείπνο με καλή παρέα στη Σκούνα, ενώ αργότερα cocktail στο Παλιό Λιμάνι – στις μαξιλάρες του μπαρ Pillows. Από αυτό το σημείο μπορεί να απολαύσει κανείς μία από τις ομορφότερες θέες του νησιού, με το ιστορικό Μπούρτζι να στέκεται φωταγωγημένο και επιβλητικό ανάμεσα στο Παλιό και το Νέο Λιμάνι της Χώρας. Τέλος, κάποια βράδια που ο χρόνος και το κέφι μου το επιτρέπουν μπορεί να με βρει κανείς να διασκεδάζω ως τις πρώτες πρωινές ώρες στα φημισμένα νυχτερινά κλαμπ Pure και BBC.
Η Σκιάθος είναι ένα νησί που το ερωτεύεσαι. Κάπως έτσι το ερωτεύτηκα κι εγώ.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
19°
