Κεφαλονιά: Ο Παύλος Γερουλάνος γράφει για το αγαπημένο του νησί στην Athens Voice
Στην αντιπαράθεση για την πραγματική πατρίδα του Οδυσσέα, το μόνο αδιάσειστο στοιχείο που μπορώ να καταθέσω υπέρ της πατρίδας μου είναι ο χαρακτήρας του Κεφαλλονίτη. Μια απλή παρατήρηση της προσωπικότητας του τετραπέρατου βασιλιά είναι αρκετή για ν’ αποδείξει ότι κατάγεται από το νησί μας. Είμαστε ιδιαίτερος τύπος Έλληνα. Αλλιώτικος, ίσως λίγο αλλόκοτος, σίγουρα όμως αυθεντικός και άρα αληθινός.
Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί αποκρύπτουν ότι το ιδιαίτερο στοιχείο του νησιού μας, που αξίζει να γνωρίσεις, δεν είναι ούτε οι πιο όμορφες παραλίες της οικουμένης (του βορείου ημισφαιρίου τουλάχιστον), όπως ο Μύρτος, οι Πετανοί και η Αντίσαμος, ούτε η μοναδική στον κόσμο χλωρίδα και πανίδα μας, όπως τα μαύρα έλατα του Αίνου και οι, υπό εξαφάνιση, θαλάσσιες χελώνες, ούτε καν η μουσική, η τραγουδιστή προφορά μας και το πολύχρωμο λεξιλόγιο με το οποίο «στολίζουμε» τα θεία μας. Αλλά εμείς, οι αυτοαποκαλούμενοι Κεφαλλονίτες, ακόμα και μετά από τέσσερις γενιές ξενιτιάς.
Από τον Μαρίνο Αντύπα, τον Ιωάννη Φωκά (Juan deFuca), τον Μικέλη Άβλιχο και τον Κωνσταντίνο Γεράκη (Αντιβασιλέα του Σιάμ), μέχρι τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας και την Αλέκα Παπαρήγα, οι συμπατριώτες μας είναι μοναδικοί. Λόγιοι και ακαδημαϊκοί, πανεπιστημιακοί και επιστήμονες, ταξιδιώτες και επαναστάτες. Κυρίως επαναστάτες. Έχουμε επαναστατήσει ενάντια σε κάθε καθεστώς που έχει προσπαθήσει να μας επιβληθεί – συμπεριλαμβανομένου του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Μέχρι και οι άγιοί μας έχουν ιδιαιτερότητες. Με πρώτο-πρώτο τον Άγιο Γεράσιμο, το (σχεδόν) ανέπαφο σκήνωμα του οποίου μπορεί κανείς να προσκυνήσει 433 χρόνια μετά από το θάνατό του. Αλλά και οι συμπατριώτες μας που απαρνήθηκε η ελληνορθόδοξη παράδοση είναι ιδιαίτεροι. Ο ποιητής Λασκαράτος, όταν έμαθε για τον αφορισμό του και ότι δεν θα λιώσει ποτέ (για άλλους, φαίνεται, λόγους από τον άγιο), ζήτησε από τον επίσκοπο να αφορίσει και τα παπούτσια των παιδιών του για να μην έχει έξοδα. Οι Κεφαλονίτες είναι Έλληνες με χιούμορ.
Μέχρι πρόσφατα, μάλιστα, ο τόσο ιδιαίτερος χαρακτήρας μας είχε αποκρύψει από τον υπόλοιπο κόσμο το πόσο φιλόξενοι είμαστε. Όχι τόσο με τους Άγγλους κατακτητές, όπως ο μετέπειτα πρωθυπουργός τους Gladstone, που ήρθε στο νησί για να ανακοινώσει την Ένωσή μας με τη μητέρα Πατρίδα («μαύρη η ώρα», όπως έλεγε και ο Αντώνης Τρίτσης). Αυτόν τον πετροβολήσαμε, και τους Άγγλους τουρίστες τους κρατάμε ακόμα όσο πιο κοντά στο αεροδρόμιο μπορούμε. Όσο για τους Ιταλούς κατακτητές μας, που οι Γερμανοί κατακρεούργησαν όταν η χώρα τους γύρισε την πλάτη στον Άξονα... Ακόμα έρχονται οι συγγενείς τους κάθε χρόνο να θυμηθούν τους πεθαμένους τους και να ευχαριστήσουν τους συμπατριώτες μας που με αυτοθυσία έσωσαν τους υπόλοιπους. Αυτούς τους αφήνουμε πιο ελεύθερους να τριγυρίσουν στο νησί μας.
Έτσι λοιπόν, σαν βγεις στον πηγαιμό για το νησί μας, φρόντισε να έχεις χρόνο να κάτσεις στην πλατεία, να συναντήσεις τους ντόπιους. Του Ληξουρίου, κατά προτίμηση, αλλά και «τόσων άλλων τόπων». Ώστε να μας γνωρίσεις χωρίς μεσάζοντες. Διότι μπορεί η φύση και ο πολιτισμός μας να σου μείνουν αξέχαστα. Αλλά οι Κεφαλλονίτες είναι αυτοί που θα σε κάνουν να νιώσεις και πάλι Άνθρωπος.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
12°
