Ρόδος

Στο μυαλό μου, η Ρόδος μια πόζα στις Πεταλούδες από κάποιο γαμήλιο ταξίδι του ’50. Μέχρι που ο Μάκος, ο καλύτερός μου φίλος, αποφάσισε να με κάνει κοινωνό της δικής του Ρόδου. Στη διαδρομή από το αεροδρόμιο στην πόλη, διαπιστώνεις ήδη ότι το νησί, εκτός από τον κοινό ήλιο και τη θάλασσα, δεν παρουσιάζει κανένα από τα χαρακτηριστικά της κλασικής νεοελληνικής μυθολογίας. Ο τροπικός αέρας που κολλά στο δέρμα, οι φοίνικες της παραλιακής, ο τελείως αληθινός μύθος των τεράστιων πολυτελών ξενοδοχείων, το άρωμα του αντηλιακού στην ατμόσφαιρα, τα σμιλεμένα σώματα των surfers, οι παραλίες με τις κυανόλευκες ξαπλώστρες σε δεκαπλή σειρά, τα ακριβά αυτοκίνητα, όλη η τοιχογραφία ενός ελληνικού Μαϊάμι. Ποντάρισα στο καζίνο, με τις παλιές αστές να εξαργυρώνουν πλάι μου με παγωμένο βλέμμα τα κέρδη του κουλοχέρη, ήπια κομψά κοκτέιλ στα ύψη του Ρολογιού με θέα τον ιπποτικό κόσμο, κατανάλωσα τα κομψότερα θαλασσινά μου δείπνα στη φλωρεντινή αύρα της αυλής του Αλέξη, δίπλα στις φωτογραφίες της Κάλας. Τα απογεύματα ήπια καφέ στον τούρκικο καφενέ, ψώνισα ομπρέλες και μπήκα στην ψυχή της γλυκιάς μελαγχολίας της Mεσαιωνικής πόλης, μύρισα τη μούχλα του χρόνου και τη φρέσκια μυρωδιά του ασβέστη στα σπίτια που ετοιμάζονται να στεγάσουν τη νέα τάξη του χρήματος. Εξερεύνησα τη λεπτή χάρη των boutique hotels, τα resorts της Λίνδου, τα εναλλακτικά μασάζ στα spa του Μονόλιθου και την πολύχρωμη αισθητική των πέτρινων καπετανόσπιτων που κρατά στα χέρια της μια βρετανική, ενίοτε σνομπ, ελίτ.

Αυτό που κυρίως θα πάρεις μαζί σου, φεύγοντας από τη Ρόδο, είναι η αίσθηση ότι αυτό το μέρος δεν ανήκει πουθενά, παρά μόνο στον εαυτό του. Ο Ροδίτης είναι μια ιδιαίτερη φυλή, που ζει αυτάρεσκα απομονωμένη στο δικό της σύμπαν. Φυλή όμορφη, με ηλιόλουστη κελαριστή προφορά, που κολυμπά με άνεση ανάμεσα στα δικά της ήθη και έθιμα μιας παμπάλαιης παράδοσης και έναν απόλυτα αμερικάνικο τρόπο ζωής. Όταν δεν κάνει σερφ κάνει μπάρμπεκιου στους κήπους και τις παραλίες κι όταν δεν ξενυχτάει ψωνίζει στα αμερικάνικα τύπου malls. Αυτό που επίσης θα πάρεις μαζί σου φεύγοντας είναι η τρελή εναλλαγή, σαν να περνάς από τη μια σεκάνς στην άλλη ταινιών που δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους. Από τις american dream βουτιές και τα hot dogs του Waterpark στις ερημικές παραλίες του νότου κι από κει για μια σούμα στα ορεινά Σιάνα κι ύστερα για κατσίκι στον ξυλόφουρνο κάτω από τον καταρράκτη στην Πηγή Φασούλι. Βρεμένος ακόμη, και με το μαγιό, προσγειώνεσαι για έναν καφέ στο αλπικό τοπίο του Προφήτη Ηλία, περνάς από το σήμερα στον αιώνα του Αρχάγγελου ή διαπιστώνεις την απόλυτη σιγή του κόσμου και του Θεού από την κορυφή του κάστρου της Κρητηνίας. Σε λίγο θα πίνεις το πρώτο martini στο νυχτερινό χαμό της Παλιάς Πόλης ή θα τρως αστακούς στο γαλήνιο λιμανάκι της Σκάλας Καμίρου, απέναντι από τη Χάλκη. Από τα πυκνά πεύκα και το βουνίσιο αέρα των ελαφιών θα διακτινιστείς στη μεσογειακή βλάστηση των βόρειων ακτών κι από κει στους χαβανέζικους φοίνικες της πρωτευουσιάνικης παραλίας, για να περάσεις σε μια ώρα, άμα το καλεί η όρεξή σου, στις νότιες ανεμοδαρμένες σαβάνες. Ανάμεσα σ’ όλ’ αυτά έχουν μεσολαβήσει το πολύ τέσσερις ώρες.

Η Ρόδος είναι το αμερικάνικο όνειρο σε ελληνική version. Μην ψάξεις για την ταυτότητα του μέρους. Η μόνη ταυτότητα που ισχύει είναι η ταυτότητα των χίλιων καθημερινών θαυμάτων. Εδώ αρκεί μόνο να επιθυμήσεις κάτι για να το βρεις μπροστά σου.

Τα καλύτερα τραπέζια

Αλέξης, ψαροταβέρνα, Σωκράτους 18, 22410 29347. Το καλύτερο εστιατόριο στην Ελλάδα, κατά την άποψή μου. Ό,τι κι αν παραγγείλεις, από το χταπόδι στη σχάρα με το μελάνι του μέχρι τα σπάνια όστρακα, την αστακομακαρονάδα και το φρέσκο ψάρι, είναι μια ανεπανάληπτη γευστική εμπειρία ζωής. Ο Αλέξης αξίζει από μόνος του το ταξίδι της Ρόδου.

Φώτης, Μενεκλέους 8, Παλιά Πόλη, 22410 27359. Η καλύτερη λύση, αν δεν βρεις τραπέζι στον Αλέξη. Φρέσκο ψάρι, υπέροχο αυγοτάραχο και οπωσδήποτε μύδια αχνιστά και αχινοσαλάτα.

Ντινόρις, πλ. Μουσείου 14Α, Παλιά Πόλη, 22410 25824. Ψηλοτάβανο μεσαιωνικό κτίριο του 14ου αιώνα και φρεσκότατο ψάρι, αλλά και υπέροχη σαλάτα με καπαρόφυλλα, ψαροκεφτέδες και συμιακό γαριδάκι.

Πεταλούδες, 22410 81290. Εδώ έρχονται όλοι οι ντόπιοι για κλασική μακαρονάδα με κιμά και σαλάτα.

Προφήτης Άμος, το καφενείο στο εκκλησάκι, 22410 89790. Μαγικό ντεκόρ κάτω από τα δέντρα, στην αυλή της εκκλησίας. Μπακαλιάρος τηγανητός, φασολάδα φαντινή, πατάτες, σαλάτα.

Θεωρής, Ελ. Βενιζέλου στου Αφάντου, 22410 93340. Τιμή ανάλογα με το ψάρι. Το προτιμούν για το φανταστικό του ψάρι τόσο οι ντόπιοι όσο και οι διασημότητες που επισκέπτονται το νησί. Θα το συνοδέψετε με υπέροχες βραστές πατάτες, φασολάκια σαλάτα με σκόρδο και ρόκα σαλάτα.

Μπάκης στον Έμπονα, 22460 41247. Τα καλύτερα κρέατα, στο χωριό που φημίζεται για το ντόπιο κρέας του. Όλα τα ψητά, αλλά και σπιτικό λουκάνικο, κεφτεδάκια και γίγαντες.

Λιμανάκι στα Κολύμπια, 22410 56240. Ρομαντικό ντεκόρ πάνω στο κύμα, φρέσκο ψάρι, τέλεια χωριάτικη με καπαρόφυλλα, αχινοσαλάτα, πιταρούδια, φασολάδα φαντινή, μελιτζανοκεφτέδες.

Αλθαμένη, Λιμανάκι, 22410 56240. Τιμή ανάλογα με τις γαρίδες και τον αστακό. Πάντως είναι φτηνό. Οι καλύτερες γαρίδες και αστακοί του νησιού στα κάρβουνα. Ψάρι από τη Χάλκη, σκορδαλιά, χόρτα και μπακαλιάρος.

Πηγή Φασούλι, 22410 50071. Μια μοναδική εμπειρία. Τόσο για την τοποθεσία μέσα στα τρεχούμενα νερά και τους υπέροχους ιδιοκτήτες, όσο και για το ανεπανάληπτο φαγητό. Δικά τους ντόπια κρέατα, φοβερό κατσικάκι γεμιστό που ψήνεται όλη νύχτα στον ξυλόφουρνο, όπως και το ζυμωτό ψωμί, ονειρεμένα πιταρούδια, χοιρινό με γίγαντες, φασόλια και ταλαγκούτες με μέλι για το happy end.

Sea House, Καλαβάρδα, 22410 40120. Αγναντεύοντας τη θάλασσα, με κήπους ιδανικούς αν έχετε παιδιά, αμπελοντολμάδες, τηγανητή μελιτζάνα με σάλτσα, σουτζουκάκια, ψητή μελιτζάνα, πιταρούδια, μπακαλιάρος σκορδαλιά και χταπόδι στη σχάρα.

* Η Ελένη Ψυχούλη είναι δημοσιογράφος και παρουσιάζει την εκπομπή στο Σκάι «Chef στον αέρα»