Η Κύθνος έχει δύο κεραμοσκεπείς «χώρες»: τη Χώρα και το Χωριό ή Δρυοπίδα, και δύο μεγάλους παραθαλάσσιους οικισμούς, τον Μέριχα, το λιμάνι δηλαδή, και τα Λουτρά.
Είχε μεγάλη παράδοση στην κεραμική, εξού και τα κεραμίδια, και –όπως και στη διπλανή Σέριφο– κοιτάσματα μεταλλευμάτων. Κατάλοιπα οι σπιτάρες στις Λεύκες (τα γραφεία της εταιρείας μεταλλευμάτων) και οι διάσπαρτες μεταλλικές προβλήτες. Είχε επίσης γεωργική οικονομία, γι’ αυτό όλα τα βουνά έχουν πέτρινους αναβαθμούς: για να συγκρατείται το έδαφος και να καλλιεργείται.
Ιστορικά, το Βρυόκαστρο είναι η αρχαία πόλη και το Κάστρο της Ωριάς είναι η βυζαντινή ακρόπολη της Κύθνου. Μη βαριέστε, είναι και τα δύο πολύ ενδιαφέροντα και σε ωραίες τοποθεσίες.
Πού να κολυµπήσεις
Πολλές παραλίες, αν ξέρεις μπορείς να είσαι μόνος σου τον Αύγουστο. Αν έχεις βάρκα ή φουσκωτό δεν σε φτάνουν οι μέρες. Οι περισσότερες παραλίες έχουν λεπτό βοτσαλάκι και άμμο. Ανατολικά, το τριγωνικό νησάκι Πιπέρι είναι η μεγάλη μου αγάπη.
Δημοφιλής και γεμάτη σκάφη η Κολώνα, η μόνη που πας και με θαλάσσιο ταξί γιατί ο δρόμος είναι χάλια. Δίπλα η Φυκιάδα, πολύ όμορφη και πιο μοναχική.
Για νεαρόκοσμο και το πιο «κοσμικό feeling» του νησιού η Επισκοπή και η Απόκρουση. Οικογένειες και παιδάκια κάτω από τα αρμυρίκια στα Μαρτινάκια, στα Φλαμπούρια, στις Λεύκες, στο Καλό Λιβάδι και στην Κανάλα. Ο Άγιος Στέφανος είναι σαν να έχει μείνει κάπου στη δεκαετία του ’60.
Αγαπημένες μου του Σκύλου, η Γαϊδουρόμαντρα, τα Πηγάδια και το Στυφό, όλες δύσκολες στην προσέγγιση.
Επίσης μπορείς να «κολυμπήσεις» στα ιαματικά νερά των Λουτρών, στις λιτές μαρμάρινες γούρνες, μέσα στο κτίσμα του διάσημου αρχιτέκτονα Χάνσεν, κτισμένο το 1855. Στα Λουτρά είναι επίσης διάσημο, και όχι άδικα, το καταδυτικό κέντρο του Μάνθου (31333), για μερικές από τις ωραιότερες «βουτιές» της Μεσογείου.
Το καλύτερο που θα είχες να κάνεις είναι να σε φιλοξενήσει κάποιος φίλος στο σπίτι του. Η Κύθνος δεν φημίζεται για τα ξενοδοχεία της.
Στον Mέριχα θα μπορούσες να μείνεις στο Finikas (32203), στο Studios Ευκάλυπτος (57105), στο Giassemi (32248), στον Μαρτίνο (32469), στα δωμάτια της Ελένης (32218) στον Κάμπο. Στα Λουτρά στο Κythnos Bay (31218), στο Σχινάρι Beach (31470), στο Mελτέµι (31271), στο Porto Klaras (32276). Εκτός από τους πιο οργανωμένους οικισμούς, πολύ ωραία λύση, ειδικά όταν έχεις παιδιά, είναι τα ενοικιαζόμενα δωμάτια στις παραλίες, τα βρίσκεις επιτόπου ρωτώντας συνήθως στην ταβέρνα της παραλίας.
Πού να φας
Στην Κύθνο εκτός από τα ψάρια, μπορείς να φας πολύ ωραίο κρέας. Είναι σαν να λέμε η σπεσιαλιτέ του νησιού, μαζί με το τυρί, την κάππαρη και το μέλι. Δοκιμάστε επίσης τα πιτερά, την τοπική ψωμένια εκδοχή της τυρόπιτας, η οποία με μέλι γίνεται ακόμα καλύτερη.
Στη Δρυοπίδα, το χωριό του πατέρα μου, η Πελέγρα (32322) στη μικροσκοπική πιάτσα σερβίρει δικό της φαγητό και λιτά ψητά. Κυθνιακός μινιμαλισμός…
Στη Χώρα η πιάτσα είναι πολύ μεγαλύτερη, οι επιλογές επίσης: οβελιστήριο-εστιατόριο-καφενείο Το Κέντρο (31203), όπου η γιαγιά ψήνει υπέροχα, Το στέκι του Ντέζη στο πλάτωμα, και ο Μπαρούτης στη είσοδο του οικισμού, όπου τρως κοκορέτσι έξω από την εκκλησία.
Στον Μέριχα το Καντούνι (32220) του Γιώργου και της Κούλας πάνω στην άμμο, μας έχουν αναθρέψει με υπέροχα ψητά, καππαροσαλάτες, σφουγγάτα και τηγανητά αφράτα κολοκυθάκια. Πάνω στην παραλία ωραία ταβερνάκια: ο Ηπειρώτης, ο Αράπης με την cult μακαρονάδα φούρνου.
Στα Λουτρά το Αραξοβόλι και το Yachting Club (31436), με ψάρια και σπεσιαλιτέ την ψητή σκορπίνα.
Εκτός από τους οικισμούς υπάρχουν θαυμάσια μικρά ταβερνάκια στις παραλίες, που είναι ανοιχτά το καλοκαίρι όλη μέρα: στις Λεύκες λεμονάτο κατσικάκι και πατάτες τηγανητές, στα Φλαμπούρια σούπερ κεφτεδάκια, στον Άγιο Δημήτριο στης Στέλλας και στου Μήλα, στον Άγιο Στέφανο ο Καντρής.
Στην Κανάλα πηγαίνετε στην Πλατεία (32843) μετά την εκκλησία της Παναγίας σε υπερ60s περιβάλλον κάτω από τα πεύκα.
Πού να διασκεδάσεις
Η διασκέδαση στην Κύθνο είναι επίσης λίγο ρετρό. Η ντισκοτέκ υπερπαραγωγή είναι πάντα το Ακρωτήρι, όλοι έχουμε περάσει από εδώ, ακόμα και οι «ορκισμένοι εχθροί» του. Είναι το βραδινό ρολόι του Μέριχα, ξέρεις τι ώρα είναι από το τι επιτυχία παίζει. Εδώ επίσης παίζει η μπάντα του ναυτικού με φραπέ, τον Δεκαπενταύγουστο…
Στον Μέριχα επίσης το Μελίρρυτο, το Ammos και η Βεγγέρα στις καμάρες των Αγίων Ακινδύνων. Στα λουτρά το Maistrali και στη Χώρα τα πολλά μικρά μπαράκια-καφέ-ζαχαροπλαστεία κατά μήκος της πιάτσας.
Επειδή στην Κύθνο η διασκέδαση είναι χαλαρή υπόθεση, συμπεριλαμβάνω εδώ το σετ «γλυκό με καφέ μέχρι αργά, άντε και καμιά μπίρα». Μου αρέσει η Φλώρα (Πανοχώρι) στη Χώρα, η creperie του Γιάννη στα Λουτρά με δικά του παγωτά και βέβαια το Ζαχαροπλαστείο στον Μέριχα, με τα ωραία χειροποίητα γλυκά, που μας κρατάει συντροφιά όλο το χρόνο, ειδικά τις πικρές στιγμές που περιμένουμε το πλοίο για Αθήνα το χειμώνα…
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
18°
