Διακοπές από την κόλαση (Αναγνώστες)

Κρήτη. Την έχω γυρίσει από την ανατολή μέχρι τη δύση και από το βορρά μέχρι το νότο. Και επιστρέφω ξανά και ξανά.

Έτσι, και πριν από δύο χρόνια αποφασίσαμε να πάμε με τη σύζυγο. Φρεσκοπαντρεμένοι, πρώτη της φορά στην Κρήτη για διακοπές και αποφασισμένοι να κάνουμε το τουρ του (γνωστού και άγνωστου) νησιού.

Επιλογή ξενοδοχείου: Κάτι όμορφο, ήσυχο και βολικό στο Ρέθυμνο. Αυτό ψάχναμε. Luxurious Suites με θέα τη Φορτέτσα έλεγε η περιγραφή. Pas Mal. Κι έτσι ήταν.

Φτάσαμε απόγευμα. Πολύ όμορφο το δωμάτιο, περιποιημένο. Η θέα εκεί, όλα στη θέση τους.

«Από τι ώρα μέχρι τι ώρα είναι το πρωινό;» ρωτήσαμε. «Ό,τι ώρα θέλετε, δεν υπάρχει περιορισμός» ήταν η απάντηση. Ενθουσιασμός. Το επόμενο πρωί θέλαμε να φύγουμε σχετικά νωρίς για τα νότια. Βγήκαμε μια βόλτα για φαγητό και γυρίσαμε το βράδυ για ύπνο. Αμ δε.

Ντουπ, ντουπ, ντουπ. Ζντιν, ζντιν ζντιν. Η μουσική από το κλαμπ ήταν μέσα στ’ αυτιά μας. Μόνο που δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε αν ήταν από το δικό μας bar-restaurant (οι… Luxurious Suites ήταν πάνω από το bar restaurant των ίδιων ιδιοκτητών) ή από το διπλανό κλαμπ.

Ντουπ, ντουπ, ντουπ. Ζντιν, ζντιν ζντιν. «Ας κλείσουμε τα παράθυρα να βάλουμε αιρκοντίσιον να μην τους ακούμε τουλάχιστον».

Ντουπ, ντουπ, ντουπ. Ζντιν, ζντιν ζντιν. «Βάλε το κεφάλι σου κάτω από το μαξιλάρι».

Ντουπ, ντουπ, ντουπ. Ζντιν, ζντιν ζντιν. Να μην σας τα πολυλογώ, κοιμηθήκαμε με το «Bang bang, I shot you down» και σε κάποια φάση ξυπνήσαμε κατά τις 5 το πρωί με Βασίλη Τερλέγκα. Τρελό ντέρτι, απίστευτος πόνος.

Γύρω στις 6 τελείωσαν τα κλαπατσίμπαλα και ξεραθήκαμε στον ύπνο. Ξυπνήσαμε κατά τις 10 για να κατέβουμε για πρωινό (είχαμε και δρόμο μπροστά μας!). Καθόμαστε σε ένα τραπέζι… ερημιά…. Ψυχή στο μαγαζί… «Τι σταδιάλα» λέμε; Περονόσπορος έπεσε; Ξάφνου εμφανίζεται ένας εργαζόμενος. Ρώσος. Ευτυχώς μιλούσε ελληνικά.

-Συγγνώμη, να παραγγείλουμε πρωινό;

-Ναι, αλλά ακόμη δεν έχει ανοίξει η κουζίνα.

-Τι εννοείτε δεν έχει ανοίξει η κουζίνα; 10:30 είναι, πότε θα ανοίξει η κουζίνα για πρωινό;

-Στις 11. Γιατί δουλεύουν οι ίδιοι που δουλεύουν και στο bar restaurant. Κάποτε πρέπει να ξεκουραστούν κι αυτοί. (Φιλότιμη προσπάθεια να μας κάνει να νιώσουμε ενοχές).

-Οι ίδιοι; Αυτοί που μας βασάνιζαν το βράδυ με τον Τερλέγκα;

-Ποιον Τερλέγκα;

-Τη μουσική που έπαιζε ασταμάτητα όλο το βράδυ.

-Όχι, η μουσική αυτή είναι από το δίπλα κλαμπ. Εμείς τη χαμηλώνουμε. (Ετοιμόλογος, πάντως. Δεν μπορώ να πω).

-Και τότε γιατί μας είπαν χθες ότι το πρωινό σερβίρεται ό,τι ώρα θέλουμε;

-Εννοούσαν ό,τι ώρα θέλετε μετά τις 11.

-Α… δηλαδή αν θέλουμε πρωινό κατά τα μεσάνυχτα, δε θα υπάρχει πρόβλημα.

-Κανένα.

-Μάλιστα… Δε μου λέτε, επειδή εμείς θέλουμε να φύγουμε, μπορούμε να παραγγείλουμε τώρα;

-Μια στιγμή, επιστρέφω. Σε λίγο ανοίγει η κουζίνα.

Μετά από 5 λεπτά, πράγματι ήρθε.

-Λοιπόν, τι έχετε για πρωινό;, ρωτάω ο αφελής.

-Ό,τι θέλετε.

-Δηλαδή;

-Ό,τι θέλετε. Πείτε μου και το φτιάχνουμε.

Κοιταζόμαστε με τη γυναίκα μου.

-Ομελέτες φτιάχνετε;

-Ναι.

-Με τι;

-Με ό,τι θέλετε.

Λέμε με τι θέλουμε τις ομελέτες.

-Κανένα κέικ έχετε;

-Όχι σήμερα. Δεν πρόλαβε να πάει κάποιος στο φούρνο.

-Τίποτα φρούτα;

«Θα φέρουμε».

-Από το μανάβη;

-Ναι. (Δεν την έπιασε την ειρωνεία).

Να μη σας τα πολυλογώ, αφού τελειώσαμε με την παραγγελία, περιμέναμε τα πρωινά, τα οποία έφτασαν μετά από κάνα μισάωρο. Ζητήσαμε και ένα αλατοπίπερο το οποίο ακόμη φτάνει, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια.

Φάγαμε, σηκωθήκαμε και φύγαμε για τις παραλίες. Γυρίσαμε το απόγευμα κατά τις 7. Μπαίνουμε στη Luxurious Suite μας και… τι να δούμε; Τα κρεβάτια άστρωτα, τα σκουπίδια στη θέση τους και το μπάνιο όπως το είχαμε αφήσει.

Τηλέφωνο στη ρεσεψιόν.

-Συγγνώμη, γιατί δεν ήρθε κάποιος να καθαρίσει το δωμάτιο;

-Η γυναίκα που καθαρίζει έρχεται μέρα παρά μέρα.

-Συνειδητοποιείτε ότι «πουλάτε»… Luxurious Suite; Έτσι το περιγράφετε στο ίντερνετ, έτσι γράφει η ιστοσελίδα σας. Ξέρετε πολλές Luxurious Suites όπου η καθαριότητα γίνεται ανά δύο μέρες; Και επίσης ξέρετε πολλές Luxurious Suites που να είμαστε αναγκασμένοι να κοιμόμαστε με τον DJ;

-Τι εννοείτε;

-Εννοούμε πως θα πρέπει να έρθετε εδώ το βράδυ και να δείτε αν μπορείτε να κοιμηθείτε από τη μουσική που παίζει στη διαπασών μέχρι το πρωί.

-Αχ, έχουμε κάνει παράπονα για τη μουσική των δίπλα. Τι άλλο να κάνουμε;

-Να διαφημίσετε τα δωμάτιά σας ως Luxurious Suites με DJ Set.

Και κάπως έτσι, πέρασε η πρώτη μας μέρα στη Luxurious Suite from hell.

Στα θετικά του όλου πράγματος είναι ότι μετά από μερικά τηλεφωνήματα στο τουριστικό γραφείο μέσω του οποίου είχαμε κάνει την κράτηση και παράπονα δικά μας στη ρεσεψιόν, καταφέραμε να παίρνουμε το πρωινό μας ό,τι ώρα θέλαμε στο δωμάτιο (αφού τους λέγαμε από το βράδυ τι ώρα να μας το φέρουν) και να έχουμε καθαριότητα… κάθε μέρα! Καταπληκτικό;

Ε, τον DJ από το υπνοδωμάτιο δεν καταφέραμε να το βγάλουμε, αλλά μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Στο κάτω-κάτω, ξέρεις τι είναι να μένεις σε Luxurious Suite και να ξυπνάς εκεί, γύρω στις 6 τα χαράματα, πότε με αμανέ, πότε με το «τα κορίτσια ξενυχτάνε» και πότε με το «Προσκλητήριο που του έπεσε του αλλουνού από τα χέρια»; Μοναδική εμπειρία. Απ’ αυτές που δύσκολα ξεχνάς.

ΥΓ: Και τώρα που θα διαβάζετε για τις «κολασμένες» μας διακοπές, στην Κρήτη θα βρισκόμαστε. Απλώς επιλέξαμε κάτι πραγματικά ήρεμο(ελπίζω) μέρος. Σφακιά, Λιβυκό πέλαγος, απέναντι η Γαύδος, τέτοια πράγματα… Άντε, καλό καλοκαίρι!