Διακοπές από την κόλαση (Αναγνώστες)

Σας παραθέτω την κολαστήρια εμπειρία μου από τις διακοπές όταν ήμουν 7 χρονών που την έγραψα στο ημερολόγιο και τώρα την αντιγραφώ άδω… Πλέον είμαι 27!

Σήμερα πήγαμε με το σκάφος στο νησάκι απέναντι από το Θυμάρι (σ.σ. Αναβύσσου). Βρήκαμε μια παράλια πολύ μικρούλα και ήμασταν μόνοι. Ο μπαμπάς μου είπε ότι βγήκε ένα καινούργιο πλοίο που λέγεται δελφίνι και πάει πολύ γρήγορα. Το σκάφος το δικό μας το παρκάραμε πάνω στην άμμο, χωρίς να το δέσουμε και κατεβήκαμε για μπάνιο. Η παραλία ήταν τόσο μικρούλα. Δεν χωρούσαμε εγώ, ο μπαμπάς, η μαμά, ο Στέλιος, ο Τόμμυ, η Βριζίν, ο Τεό και ο Άγγελος. Έβαλα βατραχοπέδιλα και μπήκα στη θάλασσα και τότε:

1ο Κύμα: ένα μικρό, μας άρεσε πολύ.

2ο Κύμα: ένα πιο μεγάλο πήρε τα πράγματά μας όλα από την παράλια.

3ο Κύμα: ένα πιο μεγάλο μας έριξε όλους πάνω στην άμμο και τον Στέλιο τον έβαλε πιο βαθιά στη θάλασσα. Ο μπαμπάς άρχισε να τρομάζει και μας φώναξε.

4ο Κύμα: ένα πολύ μεγάλο σκέπασε την παραλία όλη με θάλασσα και πήρε το σκάφος.

5ο Κύμα: ένα τεράστιο πήρε το σκάφος και το έριξε στην παραλία και η μαμά μου από κάτω την σκέπασε το σκάφος.

6ο Κύμα: προσπαθούσε ο μπαμπάς και ο Τόμμυ να σπρώξουν μακριά το σκάφος αλλά είχε κολλήσει και η μαμά ήταν από κάτω.

Μετά δεν ήρθε άλλο κύμα… Η μαμά είχε βουλιάξει μέσα στην άμμο και δεν χτύπησε. Ο μπαμπάς και ο Στέλιος χτύπησαν στα βράχια. Όλοι κλαίγαμε. Πήραμε όλα τα πράγματα από τη θάλασσα. Και το καρπούζι και τα βατραχοπέδιλα και τα κουβαράκια τα ψάχναμε στη θάλασσα.

Ο μπαμπάς μού είπε ότι το δελφίνι έφταιγε για όλα, γιατί πέρασε από δίπλα μας γρήγορα και σήκωσε αυτά τα κύματα. :( :(