Διακοπές από την κόλαση #2

Είχα ακούσει άνδρες φίλους μου να βρίζουν καλομαθημένες «γκόμενες» και πάντα όταν άκουγα ιστορίες τους θεωρούσα εκτός από κομπλεξικούς και μισογύνηδες και υπερβολικούς. Αμ δε! Μία γκόμενα είναι τελικά υπεραρκετή για να μετατρέψει τις διακοπές κάποιου ή κάποιων σε κόλαση.

Έτσι έγινε και με τη δική μου περίπτωση που δεν γλίτωσα από την κατάρα της μοσχαναθρεμμένης τύπισσας που έχει μάθει όχι απλώς να κάνει τους πάντες να την υπηρετούν, αλλά την βρίσκει χαλώντας και τις διακοπές τους.

Διαβάζοντας το κείμενο της συναδέλφου Ελένης, αναρωτήθηκα: Μα καλά, είναι δυνατόν να σας επέβαλε να μείνετε κι εσείς μέσα επειδή θα έμενε αυτή; Αλλά αμέσως έδωσα την απάντηση στον εαυτό μου: Τι λες μωρέ; Αφού η δική… σας έκανε χειρότερα. Η «Μαρία» μπροστά στην ας την πούμε «Άννα» κάνει «νιάου».

Η «Άννα» λοιπόν χώθηκε σφήνα σε διακοπές που είχα κανονίσει με τον κολλητό μου, τον ας τον πούμε «Νίκο». Άκουσε για ένα σπίτι σε νησί και επειδή είχαμε καλή διάθεση κι εμείς κανονίσαμε να πάμε, ωστόσο της είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν έχω δει το σπίτι (το οποίο μας παραχωρούσε φίλος του «Νίκου»), ότι είναι δύο δωμάτια και ότι όταν πάμε θα πρέπει να το καθαρίσουμε γιατί είναι ένα χρόνο κλειστό. Εντάξει; Εντάξει (#not).

Το βλέπει. Δεν της αρέσει φυσικά. Αρχίζει την γκρίνια. Εγώ με τον κολλητό καθαρίζαμε επί δύο ώρες. Αυτή μιλούσε στο κινητό. Όταν ο «Νίκος» πήγε -αφού το είχαμε κάνει λαμπίκο το σπιτάκι- με όλη την καλή διάθεση να της βγάλει τη βαλίτσα από το αυτοκίνητο, τον πήρε από τα μούτρα γιατί αυτή δεν καταδεχόταν να μείνει εκεί και βρήκε αλλού δωμάτιο. Λογικό, άλλωστε ο «Νίκος» έπρεπε να είχε μυρίσει τα νύχια του και να είχε καταλάβει ότι αυτή είχε βρει δωμάτιο αλλού. Αφού λοιπόν, βρήκε δωμάτιο, την ώρα που εμείς καθαρίζαμε, μετά κόρναρε, γιατί ήθελε να πάει για μπάνιο και είχε ταλαιπωρηθεί πολύ! Σωστά, εμείς καθόμασταν δυο ώρες!

Με τα πολλά πάμε στην παραλία και προθυμοποιήθηκε να κεράσει. Όλα ok μέχρι στιγμής. Έπειτα από αρκετές ώρες, κατά τις 9 το βράδυ, πάμε στο δωμάτιο που βρήκε. Δεν της άρεσε ούτε αυτό. Παρ’ όλα αυτά, μένει εκεί. Κι ενώ ήμασταν ένα βήμα πριν φτάσουμε στο σπίτι -το οποίο σημειωτέον απείχε 9,5 χιλιόμετρα από το δωμάτιό της- μας παίρνει τηλέφωνο, μας ανακοινώνει πως βρήκε κατσαρίδες και να γυρίσουμε να την πάρουμε. Συμφωνούμε, όμως ταυτόχρονα είχε και την απαίτηση να της βρούμε άλλο δωμάτιο, το οποίο θα ψάχναμε εμείς door to door σε όλο το νησί, γιατί δεν ήθελε να μείνει στο σπίτι. Της εξηγήσαμε ότι αυτό δεν είναι και το πιο λογικό και πως είναι καλοδεχούμενη να μείνει στο σπίτι (που δεν έχει και κατσαρίδες). Ο κολλητός εν τω μεταξύ, ένα βήμα πριν της βγάλει εισιτήρια για Πειραιά.

Αφού λοιπόν, έγινε ένας ψιλοχαμός κι αφού εγώ χάλασα όλο τον δωρεάν χρόνο ομιλίας μου για να της βρω δωμάτιο, δέχτηκε με τα πολλά για εκείνο το βράδυ να μείνει στο ταπεινό σπιτάκι και την επομένη να πάει σε άλλο δωμάτιο.

Κι ενώ όλα έδειχναν ότι η ταλαιπωρία θα περιοριζόταν στις 2 τη νύχτα που επιτέλους τα συμφωνήσαμε, η «Άννα» είχε άλλα σχέδια. Αφού το πρωί ανοίγω τα μάτια μου και της λέω ότι πεθαίνω από την ημικρανία -ταλαιπωρία γαρ- η απάντησή της ήταν: «Αφού ξύπνησες σήκω, γιατί έχω ασπρίσει και θέλω να πάω στην παραλία να μαυρίσω». Λογικό (#not). Ξυπνάει και τον καημένο τον «Νίκο» κακήν κακώς. Α, με έβαλε να της δώσω και τα λεφτά από το μπάνιο της προηγούμενης ημέρας (ναι, αυτό που είχε πει ότι θα κερνούσε), επειδή ήθελε να πάρει μια τσάντα.

Μπαίνουμε λοιπόν, στο αυτοκίνητο για να πάμε να κάνουμε ένα ρημαδομπάνιο. Εν τω μεταξύ, με παίρνουν τηλέφωνο από ένα ξενοδοχείο και της λέω ότι της βρήκα δωμάτιο για να μου απαντήσει: «Α, τώρα δεν με νοιάζει, μου αρέσει το σπίτι και περνάω πολύ ωραία». Όχι δεν την βούτηξα στη θάλασσα από το μαλλί και δεν την έπνιξα. Είπα να το αφήσω να πάει στο καλό μήπως περάσουμε καλά τις υπόλοιπες ημέρες.

Η «Άννα» όμως, είχε άλλα σχέδια… Στην παραλία ακολούθησε άλλος καβγάς επειδή δεν πεινάσαμε την ίδια ώρα με εκείνη και τολμήσαμε να σκεφτούμε να φάμε σουβλάκια σε ταβέρνα. Αν είναι δυνατόν;! Σουβλάκια σε ταβέρνα σε διακοπές σε νησί! Σα δεν ντρεπόμαστε!

Αφού λοιπόν, μας έβγαλε ξινή και τη δεύτερη ημέρα, είπε να τα καταστρέψει όλα την τρίτη. Με το που ξυπνήσαμε λοιπόν, πριν καλά-καλά ο καημένος ο «Νίκος» ανοίξει τα μάτια του, του ζήτησε να την πάει από τον Πειραιά στον Διόνυσο που έμενε αυτή και μετά ας πήγαινε κι αυτός στο Ελληνικό στο σπιίτι του. Η «Άννα» δεν έβλεπε πουθενά κάτι το παράλογο σε όλη αυτή την απαίτηση. Σημειωτέον ότι είναι 30 χρονών, αρτιμελής και με πολλά λεφτά. Γεγονός που σημαίνει ότι μπορούσε και να πάρει μέσα μαζικής μεταφοράς και ταξί.

Ο «Νίκος», ο οποίος από την εργασία του είναι τρεις μισθούς μέσα, της είπε: «Περίμενε να πλύνω το πρόσωπό μου, να πάω να πάρω έναν καφέ και το συζητάμε». Δεν της είπε όχι! Όμως, με το που πήγε ο οσιομάρτυρας να πάρει ένα καφέ, η «Άννα» θεώρησε πολύ λογικό να με κάνει σκουπίδι χαρακτηρίζοντάς με κ@@@@@@ και δίνοντάς μου την ευχή να πάω να γ@@@@@, επειδή δεν έκανα καβγά στον «Νίκο» και δεν απαίτησα να την γυρίσει από τον Πειραιά στον Διόνυσο και μετά αυτός να επιστρέψει στο Ελληνικό.

Ε, αυτό ήταν, ευτυχώς που είχαν έρθει κάτι άλλοι φίλοι της, έμεναν σε βίλα και αποφασίσαμε να την… παρκάρουμε εκεί.

Ωστόσο, ούτε εδώ τελείωσε έτσι το μαρτύριο. Η «Άννα» εκτός του ότι σε όλη τη διάρκεια των 2,5 ημερών που φρόντιζε να μας κάνει τη ζωή κόλαση και να δηλώνει κάθε 10 λεπτά τι ωραία που περνάει -κι ο Δράκουλας περνάει ωραία όταν πίνει το αίμα ανθρώπων, αλλά οι άνθρωποι δεν τον γουστάρουν- είχε φεσώσει για τα καλά τον «Νίκο», καθώς του χρωστούσε τα εισιτήρια, κάπου κοντά στα 90 ευρώ, αλλά και καφέδες, ποτά και τσιγάρα τα οποία τον έστελνε να της αγοράζει, αλλά ποτέ δεν θεώρησε υποχρέωσή της να του τα αποπληρώσει. Τελικά, δεν μας έδωσε ποτέ τα 90 ευρώ των εισιτηρίων (για να είμαι ειλικρινής, προθυμοποιήθηκε για 20 δευτερόλεπτα και καλά, αλλά μετά το ξανασκέφτηκε και τα κράτησε), επειδή ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ η καημένη... Να σου πω την αλήθεια, θα της τα έδινα έτσι κι αλλιώς για να διώξω και αυτή και την ενέργειά της αφενός κι αφετέρου επειδή τα λάθη πληρώνονται! Και φυσικά έκανε «γαργάρα» και τα χρήματα που αντιστοιχούσαν στα έξοδά της στο νησί και τα οποία είχε πληρώσει ο «Νίκος».

Ευτυχώς, οι επόμενες δύο ημέρες στο νησί ήταν πολύ καλύτερες χωρίς εκείνη, χωρίς πρόγραμμα και χωρίς δερβέναγα πάνω από το κεφάλι μας. Ηθικό δίδαγμα: Ποτέ ξανά διακοπές με δερβέναγα ή«μοσχοαναθρεμένη κόρη».

ΚΛΑΨΕ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ

Μοιραστείτε μαζί μας τις δικές σας ιστορίες διακοπών από την κόλαση, δείτε τις δημοσιευμένες και κερδίσετε την πιο φάνκι φωτογραφική μηχανή Nikon Coolpix S2900. Στείλτε την ιστορία σας στο newsroom@athensvoice.gr με θέμα «Διακοπές από την κόλαση» μαζί με ονοματεπώνυμο και τηλέφωνο. Κατά τη διάρκεια του Αυγούστου θα δημοσιεύονται στο site μας οι καλύτερες (αυτές που μας έκαναν να γελάσουμε με τον πόνο σας δηλαδή) κι από αυτές θα επιλεγεί ο νικητής. Συμμετοχές μέχρι 31/8.