Η φανέλα με το νούμερο 19

ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΚΗ

Σαν σήμερα τρία χρόνια πριν, το βράδυ της Τρίτης 1 Φεβρουαρίου 2022, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από οργανωμένους οπαδούς τού ΠΑΟΚ, με τρομερή αγριότητα, ο οπαδός του Άρη Άλκης Καμπανός. Ήταν δεκαεννέα χρονών, και μόλις είχε αρχίσει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο. Όλα ήταν ήσυχα εκείνο το βράδυ μέχρι τη στιγμή της επίθεσης. Ήταν μια όμορφη βραδιά στη Χαριλάου.

Πολλά ειπώθηκαν έκτοτε, πολλά έγιναν, πολλά ΔΕΝ έγιναν, ενώ η δίκη των δολοφόνων συνεχίζεται. Ελάχιστο καιρό όμως μετά τη δολοφονία, δημιουργήθηκε ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο. Ένα ιδιαίτερο σωματείο, με συγκεκριμένο στόχο και όραμα, που βασίζεται κατά 100% στον εθελοντισμό: η Δομή 1ης Φεβρουαρίου 2022 - Εις το Όνομα του Άλκη. Όλο αυτό το διάστημα έχει κάνει πολλά για τη μνήμη του Άλκη και για την «αλλαγή της οπαδικής κουλτούρας», όπως λένε οι εμπνευστές του, ώστε να μην υπάρξουν ξανά θύματα του εγκληματικού χουλιγκανισμού στην Ελλάδα. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παρακολουθούν τις δράσεις της Δομής στη σελίδα της στο Facebook: Εις το Όνομα του Άλκη - In The Name Of Alkis, ή να επισκεφτούν το σάιτ της και να εγγραφούν στο ενημερωτικό της δελτίο.

Στο μεταξύ, μετά από μεγάλο και επίμονο αγώνα της Δομής, οι άνθρωποί της κατάφεραν και η Ελληνική Πολιτεία όρισε την 1η Φεβρουαρίου ως Πανελλήνια Ημέρα Φιλάθλου (ν. 5085/2024, άρθρο 24, ΦΕΚ Α 17/02.02.2024). Το θεωρούμε πολύ σημαντικό και όχι απλώς τυπικό γεγονός, και είμαστε σίγουροι πως κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι (ομάδες, οπαδοί, απλοί φίλαθλοι, φορείς, σχολεία κλπ.) θα συμμετέχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις δράσεις της Πανελλήνιας Ημέρας Φιλάθλου.

Για αρχή, εκτός όλων των άλλων, η Δομή διοργανώνει αύριο (και όχι σήμερα, ώστε να μη διαταραχθεί η κυκλοφορία των αυτοκινήτων — μπράβο τους) τον 1ο Αγώνα Δρόμου 5 και 10 χιλιομέτρων για την Πανελλήνια Ημέρα Φιλάθλου. Ένας αγώνας που θέλει να περάσει τα εξής μηνύματα, όπως διαβάζουμε:

• Τρέχουμε για να τιμήσουμε την Πανελλήνια Ημέρα Φιλάθλου.
• Τρέχουμε για να τιμήσουμε τη μνήμη του Άλκη Καμπανού.
• Τρέχουμε με τις φανέλες και τα χρώματα των ομάδων που αγαπάμε γιατί είναι δικαίωμά μας αλλά και μία συμβολική κίνηση ενάντια στη οπαδική βία.

Ο αγώνας θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα και με τη στήριξη της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, του Δήμου Θεσσαλονίκης και της ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ.

Όλοι οι δρομείς θα φοράμε το νούμερο 19.

* * *

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ Ψ

Η κλινική ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια και ομαδική αναλύτρια Σουζάνα Παπαφάγου γράφει σήμερα για τον… βομβαρδισμό αγάπης. Την ευχαριστούμε πολύ! Ενώ έχει πλέον και τη δική της στήλη, κάθε εβδομάδα μιλά στο Ημερολόγιο για έναν φόβο μας, ένα πρόβλημα, κάτι που μας τρώει και μας ταλαιπωρεί — και πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.

Love bombing

Έχετε ακούσει τον όρο love bombing; Ο όρος επινοήθηκε για να περιγράψει μια πράξη συναισθηματικής χειραγώγησης κατά την οποία ένα άτομο «πνίγει» ένα άλλο με στοργή, κολακείες, δώρα και υπερβολική προσοχή. Ο love bomber μεταμφιέζεται σε «φροντιστική» φιγούρα μέχρι να πετύχει αυτό που θέλει: να επιβεβαιώσει πως ο «στόχος» του τον βλέπει σαν τον ένα και μοναδικό.

Και ο «στόχος», όμως, συμμετέχει ασυνείδητα σε όλο αυτό πολλές φορές, γιατί συχνά έχει ανάγκη από αναγνώριση. Μια ανάγκη που δεν του επιτρέπει να δει καθαρά πως ούτε ο «βομβαρδιστής» είναι μοναδικός, ούτε και ο ίδιος κατάλληλος για εκείνον. Αν αυτή η ψευδαίσθηση αγάπης υπονομεύσει πλήρως τις άμυνές του, τελικά θα ενδώσει στον έρωτα του βομβαρδιστή μόνο και μόνο για να νιώσει ότι τον αγαπούν. Από την άλλη, ο βομβαρδιστής, για όσο «αγαπά», αισθάνεται πως στα αλήθεια το κάνει — το πιστεύει ακράδαντα!

Red Flags:

• Υπερβολική προσοχή: Το άτομο κατακλύζει το θύμα με μηνύματα, κλήσεις, δώρα και στοργικές χειρονομίες, από την πρώτη κιόλας συνάντηση.
• Πρώιμες δηλώσεις αγάπης: Αυτή η συμπεριφορά είναι συχνά προσπάθεια δημιουργίας μιας ψευδούς αίσθησης οικειότητας και σύνδεσης.
• Απομόνωση: Εάν το θύμα είναι «πεινασμένο για αγάπη», μπορεί να αρχίσει να αποσπάται από τον στενό του κύκλο.
• Ασυνεπής συμπεριφορά: Συχνά όλο αυτό μετατρέπεται σε «διαστροφικό» παιχνίδι. Για παράδειγμα, αν προσπαθήσετε να αντιμετωπίσετε το άτομο που σας χειραγωγεί λέγοντάς του ότι αισθάνεστε πως δυσφορείτε, ίσως επιχειρήσει να σας χειραγωγήσει και πάλι, κάνοντάς σας να πιστέψετε ότι οι αντιλήψεις σας είναι υπερβολικές, ανακριβείς και μη ρεαλιστικές.

Για να αποφύγουμε τις κακοτοπιές, πρέπει να έχουμε πάντα στο νου μας πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μπούμε σε μια υγιή σχέση με κανέναν, όσο «καλός» και να είναι, αν πρώτα δεν έχουμε μια υπεύθυνη σχέση με τον εαυτό μας. Μόνο αν έχουμε καλή επαφή με όσα κουβαλάμε μέσα μας, θα καταφέρουμε να δούμε καθαρά και τον άλλο απέναντί μας και να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας και τη διαίσθησή μας.

• Σχετικό βιβλίο για να διαβάσετε: Μάρεα Λαουτάρη, «Σχολείο σχέσεων» (Εκδόσεις Διόπτρα).

* * *

ΟΙ ΛΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ

Κάθε Κυριακή, αναδημοσιεύουμε τις λίστες που φτιάχνει κατά καιρούς ο πολύ καλός μας φίλος Δημήτρης Ψυχούλας. Για αυτή την εβδομάδα κάνουμε μία μικρή παρασπονδία και τις μεταθέτουμε σήμερα (θα δείτε αύριο γιατί). Και μάλιστα σας έχουμε, όχι μία, όχι δύο, αλλά ΤΡΕΙΣ λίστες. Απολαύστε τον 

[ Α΄ ] 21 πράγματα για τα οποία ντρέπομαι

1. Ντρέπομαι που δεν εκτίμησα όσο έπρεπε το «Κιβώτιο» του Άρη Αλεξάνδρου όταν το πρωτοδιάβασα (16 χρονών).
2. Ντρέπομαι που δεν έμαθα να ακούω κλασική μουσική και τζαζ.
3. Ντρέπομαι δεν μου αρέσουν τα μακαρόνια με κιμά. (Αντιθέτως, καθόλου δεν ντρέπομαι που δεν μου αρέσουν οι μπάμιες και το ινδοκάρυδο).
4. Ντρέπομαι που μου αρέσει το παριζάκι.
5. Ντρέπομαι που μια-δυο φορές στο γυμνάσιο έκανα —ήπιο— μπούλινγκ.
6. Ντρέπομαι που δεν έχω πάει ποτέ στη Σαντορίνη.
7. Ντρέπομαι που αρέσκομαι στη λελογισμένη ρίψη ανθέων στα μπουζούκια.
8. Ντρέπομαι που ακούω αθλητικά ραδιόφωνα.
9. Ντρέπομαι όταν ξεφεύγω και βρίζω τους ποδοσφαιριστές της αγαπημένης μου ομάδας.
10. Ντρέπομαι όταν εκνευρίζομαι και βρίζω την ώρα που οδηγώ.
11. Ντρέπομαι όταν καμιά φορά φοβάμαι και δίνω τόπο στην οργή.
12. Ντρέπομαι ενίοτε με τον τρόπο που ξοδεύω τα λεφτά μου.
13. Ντρέπομαι που συγκινούμαι με κάτι δακρύβρεχτα κορεάτικα βιντεάκια.
14. Ντρέπομαι που δεν έχω πάει στις Αιγές, ενώ έχω επισκεφτεί τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου.
15. Ντρέπομαι που πανικοβάλλομαι και μόνο με την ιδέα ότι θα αποκτήσω ένα κατοικίδιο. Φοβάμαι ότι δεν θα αντεπεξέλθω.
16. Ντρέπομαι όταν είμαι απόλυτος στις απόψεις μου. Είναι φορές που βρίσκω αδιανόητο να υπάρχει διαφορετική άποψη από τη δική μου.
17. Ντρέπομαι που κάποτε θεωρούσα αδιαπραγμάτευτο το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς.
18. Ντρέπομαι όταν δεν ελέγχω τα νεύρα μου.
19. Ντρέπομαι όταν κρύβω το μέγεθος της άγνοιάς μου.
20. Ντρέπομαι που ξέχασα την ορθογραφία και ο κορέκτορας μου έγινε απαραίτητος. Ίσως να φταίει ο κορέκτορας που την ξέχασα.
21. Ντρέπομαι για όσα ντρέπομαι.

[ Β΄ ] 12 πράγματα που φοβάμαι

1. Φοβάμαι μήπως, βγαίνοντας από το αυτοκίνητο, μου πέσουν τα κλειδιά στη σχάρα του υπονόμου.
2. Φοβάμαι μην πάθω λάστιχο/βλάβη/τροχαίο πηγαίνοντας με το αυτοκίνητο στο αεροδρόμιο.
3. Φοβάμαι ότι θα ξεχάσω πού άφησα τα γυαλιά μου και θα τα καθίσω. (Η αλήθεια είναι ότι έχω καθίσει το iPad και έγινε σαν βάρκα. Με επιδέξιες κινήσεις το επανέφερα).
4. Φοβάμαι μη βρεθώ σε καύσωνα χωρίς αιρκοντίσιον.
5. Φοβάμαι ότι θα γλιστρήσω στην ντουζιέρα και θα πέσω πάνω στα τζάμια της καμπίνας.
6. Φοβάμαι όταν περπατάω στην άκρη του πεζοδρομίου, ότι κάποιος οδηγός θα χάσει τον έλεγχο και το αυτοκίνητο θα καβαλήσει το πεζοδρόμιο. (Μια φορά μού συνέβη, αλλά ευτυχώς πέρασε ξυστά δίπλα μου).
7. Φοβάμαι να κολυμπήσω στα πολύ βαθιά.
8. Φοβάμαι ότι θα ξεμείνω από ρούχα στο ταξίδι. (Υπολογίζω π.χ. ότι θα λερώνω ένα πουκάμισο κάθε πρωί και ένα κάθε βράδυ. Γι’ αυτό παίρνω υπερβολικά πολλά και γυρίζω τα περισσότερα αφόρετα).
9. Φοβάμαι πως, όταν λείπουμε από το σπίτι για μεγάλο διάστημα, θα τρυπήσει ένα σώμα καλοριφέρ στο σαλόνι και θα φουσκώσει από τα νερά το ξύλινο δάπεδο.
10. Φοβάμαι ότι κάτι θα συμβεί και θα χάσω όλους τους κωδικούς μου.
11. Φοβάμαι πως μια μέρα θα ανοίξω το ψυγείο και δεν θα βρω κανένα τυρί μέσα.
12. Από όλες τις αρρώστιες, πιο πολύ φοβάμαι το Αλτσχάιμερ.

[ Γ΄ ] 11 πράγματα που θα έκανα διαφορετικά αν το ξαναπήγαινα από την αρχή:

1. Θα γινόμουν καλύτερος μαθητής. Δεν ήμουν κακός, αλλά είχα περιθώρια βελτίωσης.
2. Δεν θα σταματούσα το μπάσκετ τόσο νωρίς. Όχι ότι θα γινόμουν κανένας παικταράς, αλλά αισθάνομαι ότι δεν πήρα όλα όσα μπορούσε να μου δώσει.
3. Θα προσπαθούσα να μάθω ένα μουσικό όργανο. Μια και είμαι παράφωνος —και αυτό δεν αλλάζει—, θα έβρισκα άλλο τρόπο να δείξω πόσο αγαπώ τα τραγούδια.
4. Θα φορούσα από τα 15 μου φακούς επαφής. Θα είχα μεγαλύτερη ελευθερία.
5. Σε δύο τουλάχιστον εκλογές θα ψήφιζα διαφορετικό κόμμα.
6. Θα ξέκοβα πιο γρήγορα από μερικά άτομα.
7. Δεν θα ξόδευα λεφτά σε βλακείες και θα τα έδινα για να κάνω περισσότερα ταξίδια.
8. Δεν θα πήγαινα πέντε φορές ταξίδι στο ίδιο μέρος (γιατί το αγάπησα), αλλά θα φρόντιζα να γνωρίσω καινούργιους τόπους.
9. Θα προστάτευα τον εαυτό μου περισσότερο…
10. Καναδυό όχι ιδιαίτερα επιτυχημένες επαγγελματικές κινήσεις, θα ήθελα να τις είχα αποφύγει.
11. Θα πόνταρα 10.000 € ότι η Ελλάδα θα κερδίσει το Euro του 2004.

* * * 

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Hermann Hesse, «Σιντάρτα» (μετάφραση Μαρία Αγγελίδου - Άγγελος Αγγελίδης, Εκδόσεις Διόπτρα)

Χαιρετίζουμε την επανέκδοση στα ελληνικά, με νέες μεταφράσεις, των Απάντων του Χέρμαν Έσσε, που εδώ και έναν αιώνα δεν παύει να ανήκει στις κορυφαίες αναγνωστικές επιλογές των νέων —και όχι μόνο— όλου του κόσμου. Πολύ όμορφα σχεδιασμένη σειρά από τη Διόπτρα, ευχάριστη, κομψή και εύχρηστη. Ξεκίνησαν με τη «Γερτρούδη» και τον «Σιντάρτα», και θα συνεχίσουν με τα υπόλοιπα.

• Διαβάστε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τον «Σιντάρτα»:

Θαυμαστή πράγματι υπήρξε η ζωή μου, σκέφτηκε. Θαυμαστούς κύκλους τράβηξε στον δρόμο της. παιδί είχα μόνο ν’ ασχολούμαι με τους θεούς και τις θυσίες. Έφηβος μόνο με την άσκηση, τη σκέψη και τον διαλογισμό· με την αναζήτηση του Βράχμαν· με τη λατρεία του Αιώνιου στον Άτμαν. Νέος άντρας ακολούθησα τους ερημίτες, έζησα στο δάσος, έμαθα ν’ αντέχω τη ζέστη και το κρύο, έμαθα τη νηστεία, έμαθα να νεκρώνω τις αισθήσεις του κορμιού μου. Ύστερα ήρθε το θαύμα, η φώτιση, με τη μορφή της διδαχής του Τέλειου, του Βούδα. Κατάλαβα ότι ο κόσμος όλος ήταν ένα, κι ένιωσα τη γνώση αυτή να κυλάει μέσα μου σαν το ίδιο μου το αίμα. Μα κι από τον Βούδα κι από την ύψιστη γνώση έφυγα. Έπρεπε να φύγω. Πήγα και έμαθα τον έρωτα με την Κάμαλα, το εμπόριο με τον Καμασβάμι, μάζεψα λεφτά, σπατάλησα λεφτά, έμαθα ν’ αγαπώ την κοιλιά μου και να χαϊδεύω τις αισθήσεις μου. Μου χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να χάσω το μυαλό μου, να ξεμάθω να σκέφτομαι, να ξεχάσω ότι ο κόσμος όλος είναι ένα. Δεν είναι σαν να βγήκα από τον δρόμο μου, σαν να ’κανα κύκλο μεγάλο για να γίνω από άντρας ξανά παιδί; Σαν να περπάτησα πίσω ξανά, κι από άνθρωπος σκεπτόμενος γύρισα κι έγινα πάλι άνθρωπος-παιδί; Να, όμως, που η διαδρομή αποδείχτηκε καλή, να που το πουλί στο στήθος μου δεν πέθανε. Αλλά τι δρόμος, τι ταξίδι ήταν αυτό! Αναγκάστηκα να περάσω από τόση βλακεία, τόση κακία, τόση πλάνη, τόση σιχασιά κι απογοήτευση και πίκρα, μόνο και μόνο για να ξαναγίνω παιδί και να μπορέσω να ξεκινήσω από την αρχή. Μα ο δρόμος ήταν σωστός, η καρδιά μου λέει ναι, τα μάτια μου γελάνε.

• Νά και το οπισθόφυλλο:

Ο Σιντάρτα, ο νεαρός γιος ενός πλούσιου βραχμάνου, εγκαταλείπει τα προνόμια και τις ανέσεις του πατρικού του για να αναζητήσει με κάθε τρόπο τη φώτιση. Ένα «ινδικό παραμύθι», όπως το ονόμασε ο ίδιος ο Έσσε, στο οποίο συνθέτει στοιχεία από τις ανατολικές θρησκείες, τα αρχέτυπα του Γιουνγκ και τον δυτικό ατομικισμό δημιουργώντας ένα μοναδικό όραμα για την πορεία του ανθρώπου προς την πνευματική ολοκλήρωση. Το κλασικό μυθιστόρημα του νομπελίστα Έσσε αγαπήθηκε σε όλο τον κόσμο, ενέπνευσε γενιές αναγνωστών, συγγραφέων και στοχαστών, και «ανακαλύφθηκε» ξανά από την επαναστατημένη νεολαία της δεκαετίας του 1960, που είδε στον Σιντάρτα το απόλυτο σύμβολο της δικής της πνευματικής αφύπνισης.

 Και ένα μικρό βιογραφικό του Έσσε:

Ο Χέρμαν Έσσε γεννήθηκε στις 2 Ιουλίου του 1877 στην Καλβ της Βιρτεμβέργης. Ο πατέρας του ήταν ιεραπόστολος και ο παππούς του από την πλευρά της μητέρας του γνωστός ινδολόγος. Ξεκίνησε να εργάζεται ως βιβλιοπώλης, δημοσιεύοντας παράλληλα τα πρώτα του ποιήματα και πεζά και αρθρογραφώντας σε εφημερίδες. Το 1904 το μυθιστόρημα «Πέτερ Κάμεντσιντ» του χάρισε την αναγνώριση και την ευκαιρία να ζήσει στο εξής αποκλειστικά από τη συγγραφή. Υπήρξε ένας από τους δημοφιλέστερους και πλέον αναγνωρισμένους Γερμανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα. Το έργο του έχει μεταφραστεί σε 70 γλώσσες. Στα γνωστότερα μυθιστορήματά του συγκαταλέγονται τα «Σιντάρτα», «Ο Λύκος της Στέπας», «Ντέμιαν και Νάρκισσος» και «Χρυσόστομος». Το 1946 ο Έσσε τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στην Ελβετία, όπου και πέθανε, στις 9 Αυγούστου του 1962, στο σπίτι του στη Μοντανιόλα.

Βρείτε το εδώ, ή στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας, ή όπου αλλού σάς αρέσει να προμηθεύεστε τα βιβλία σας.

* * *

Το Ημερολόγιο κυκλοφορεί τρεις φορές την εβδομάδα: κάθε Σάββατο, κάθε Κυριακή, και κάθε Τετάρτη. Στείλτε μας μέιλ αν θέλετε κάτι — οτιδήποτε. Σας ευχαριστούμε πολύ.