- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Bολτάρω στην Κορομηλά και έξω πανκ ούτε για δείγμα
Ιστορίες του εμβληματικού δρόμου από το χθες και το σήμερα

Δρόμοι, άνθρωποι, στιλ, ιδέες, τάσεις, γεύσεις, ήχοι, τέχνη και urban μητροπολιτικό πρόσημο. Μια καθημερινή ανταπόκριση με όλα τα νέα και σφραγίδα 100% Θεσσαλονίκη.
Εναλλακτικός τίτλος: Παρασίτεψες αν θυμάσαι το τοστάδικο Σνούπι με τα ροκαμπίλια να περιδρομιάζουν χοτ ντογκ με ρωσική. Ή να κλωτσοπατινιάζονται ασύστολα με τους μοϊκανούς και κατόπιν εορτής να βλέπεις φίλους και εχθρούς να τραβούν ξανά για το Berlin ή το Λούκι Λουκ, ενώ ακριβώς απέναντι, αραχτός στο προστατευτικο κουβούκλιο ο φρουρός του αμερικάνικου προξενείου, αυτόπτης μάρτυρας αλλά ακούνητος, συνέχιζε να κάνει τσιγάρο, συμπληρώνοντας ένσημα εντός μιας καθόλα τυπικής νύχτας-μεροκάματο του τρόμου, στην Κορομηλά της δεκαετίας του ’80.

Αγριότατη νύχτα, τυπικότατη 80s εν Προξένω Κορομηλά νύχτα, παράλληλα (split screen), με τον Μάνο Χατζιδάκι που χτυπά την πόρτα του Μπανάλ, ακριβώς τη στιγμή που το σόου του -απόψε ντύθηκα Μέριλιν, Ηρακλή Δούκα ξεκινά και... cut. Τον τίτλο και τις λέξεις-σάρκα του σημερινού Θεσσαλονίκη 24/7 Mixtape, τα σκέφτομαι καθισμένος στο ντιζαϊνάτο Tom Dixon. Έξω δεν περνά πανκ ούτε για δείγμα. Τα παραπάνω είναι σκηνές από μια Κορομηλά που παίζουν μέσα στο κεφάλι μου, σουβενίρ από ένα χθες με ένα Σνούπι απέναντι που δεν υπάρχει, την ίδια στιγμή που στο εστιατόριο Moldee κάποιος παραγγέλνει στρείδια με αχλάδι, μαϊντανό και πιπέρι καγιέν και στο Country Real Artisanal Bakery τα cinnamon rolls κάνουν παιχνίδι. Όμως, ευτυχώς (σκέφτομαι λίγο αργότερα που ξαναβγαίνω βόλτα για να βρω τι απέμεινε ανέγγιχτο από το χθες), υπάρχει ακμαίο το ανακαινισμένο μεν, Μικράκι πάντα δε, με τα φαγητά του τα μαγειρευτά, τα σωτήρια.

Οι νερατζιές και το Malt and Jazz απέναντι από το Μικράκι στέκουν εξίσου ντούρα και χαίρουν άκρας υγείας, σε αντίθεση με το Ethnik και το Balkan που έκλεισαν. Και τον Αλέξανδρο Πέρρο που επίσης δεν μένει πια εδώ, και ίσως κάποτε ο Δήμος Θεσσαλονίκης πρέπει να τον τιμήσει για τη συνεισφορά του στην ιστορία αυτού του δρόμου, όχι μόνο γιατί άφησε παρακαταθήκη μπαρ Flipside, αλλά και για τη φοβερή διασκευή που έκανε στο Παρίσι - Τέξας του Rye Cooder, με την μπαντάρα Lone Stars, αιωνία του/τους.
Στην Κορομηλά πάνω κάτω, πάνω κάτω την Κορομηλά, με τις μπουτίκ, άλλες να κλείνουν και άλλες να ανοίγουν, την Κορομηλά των πανάκριβων πάρκινγκ και του Μεγάρου Στρατηγάκη, που περνώ από μπροστά του και ξαναπέφτω στη χοάνη του χρόνου: Εδώ που σήμερα γράφει City College, τον περασμένο αιώνα, ντόπιοι και επαρχιωτόπουλα δίναμε εξετάσεις για το Λόουερ και λίγο μετά τα προφορικά ψάχναμε στα ράφια του Billboard του Μιχάλη για βινύλια (διπλό αιωνία τους), την ίδια στιγμή (split screen) που στη γωνία Κορομηλά με Βογατσικού διάκοι χτυπούσαν τις καμπάνες της Μητρόπολης και στο καφέ Μέλισσα (κατόπιν μπουτίκ Armani και σήμερα Rodanos), ο καρδιογιατρός Σπύρου μετά του αείμνηστου φωτογράφου Κυριακίδη έπαιζαν τάβλι και ξανάπαιζαν τάβλι.
Έπινα καφέ στο Tom Dixon και έξω δεν πέρασε ένας πανκ ούτε για δείγμα, όμως το ρουχάδικο Κλικ με τα Τίμπερλαντ ήταν πάντα εκεί, όπως και λίγο παρακάτω η μπουτίκ Υάδες με τα χίπικα και το Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα και τα γκράφιτι έξω από το σχολείο και «ψιτ, πώς από εδώ;» ρωτά η Χριστίνα (συνάδελφος δημοσιογράφος) Κανατάκη. Κάτι δικά μου, απαντώ, ανταλλάσσουμε νέα και κατόπιν ο καθένας τον δρόμο του.