Αφενός υπάρχουν ένα σωρό καλές αναλύσεις στον Τύπο, αφετέρου εμείς δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε μία κάπως τής προκοπής. Οπότε δεν θα κάνουμε καμία. Απλώς θα σημειώσουμε εδώ ότι πάντα οι άνθρωποι πιστεύουν —πάντα, χωρίς καμιά εξαίρεση— πως, σε περιόδους κρίσεων, η δική τους στιγμή, το σήμερα, το κάθε θνησιγενές σήμερα, είναι ό,τι πιο σημαντικό έχει να επιδείξει η Ιστορία στη μακρά της διαδρομή. Είναι φυσιολογική αντίδραση, νιώθεται. Κι ας έχει η ίδια η Ιστορία πάντα τον τελευταίο λόγο.
Όλα θα περάσουν, πάντως, μη φοβάστε. Γιατί όλα πάντοτε περνούν. Θυμηθείτε μόνο τι φοβόνταν πολλοί τότε με την πανδημία. Τα θυμάστε, αν και όχι καλά. Γιατί πάει το κακό, πέρασε, το νίκησε η επιστήμη μαζί με την τεχνολογία και την πολιτική. Έτσι και με την Ευρώπη και την ενδυνάμωσή της, και έτσι και με την κλιματική κρίση και την αναστροφή τους. Θα νικήσουμε και πάλι.
Τα προβλήματα σήμερα, ή τέλος πάντων από τη νέα χρονιά, είναι δύο, και το ένα λέγεται Αμερικανίδες, και το άλλο λέγεται Ουκρανία. Ή μάλλον τα προβλήματα λέγονται Τραμπ και Πούτιν, και τα δράματα λέγονται Αμερικανίδες και Ουκρανία. Η καρδιά μας και τα μάτια μας εκεί, γιατί κινδυνεύουν να προδοθούν ακόμη μία φορά. Όμως αυτή —ειδικά στην περίπτωση της ηρωικής Ουκρανίας— θα είναι η τελευταία.
Μετά θα πάρουμε και οι υπόλοιποι σειρά.
* * *
Προχωράμε. Πάμε στα καθημερινά, τα μικρά και γλυκά, σαν τα σκυλάκια, σαν τα μπισκότα, σαν τα βιβλία.
Ένας δεκάλογος για όποιον θέλει να πάρει ένα σκυλάκι:
Πρέπει να είστε εκ των προτέρων σίγουροι ότι δεν θα μετανιώσετε την υιοθεσία του σκύλου σας. Αν δεν είστε 100% σίγουροι, απλώς μην την κάνετε.
Αν λείπετε πολλές ώρες από το σπίτι, μην πάρετε σκύλο. Προτιμήστε μία γάτα, ή ακόμη καλύτερα ένα χρυσόψαρο. Τα σκυλιά δεν αντέχουν τη μοναξιά.
Μην ξεσπάτε ποτέ τα νεύρα σας πάνω στο σκυλί σας, ακόμη και αν «φταίει» εκείνο ή αν είναι ανυπάκουο. Δεν λειτουργεί έτσι το πράγμα.
Ο σκύλος πρέπει να τρέφεται σωστά και καλά. Δεν πρέπει να πεινά ποτέ, μόνο να λαχταρά το φαγητό του. Και του αρέσουν οι λιχουδιές. Να του προσφέρετε όσες πρέπει, και καναδυό παραπάνω.
Δίνετέ του την προσοχή που χρειάζεται, δηλαδή πολλή. Να βάζετε τον εαυτό σας στη θέση του τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Λειτουργεί πάντα.
Οι βόλτες σας δεν γίνεται να είναι λιγότερες από τρεις ημερησίως. Η πρωινή ας είναι διεκπεραιωτική, αλλά μία από τις υπόλοιπες (πιθανότατα η βραδινή) παρακαλούμε να είναι μεγάλη, περί τη μία ώρα, ακόμη και αν έχετε σκυλάκι του καναπέ.
Ο κτηνίατρός σας πρέπει να εμπνέει εμπιστοσύνη. Και να θυμάται το ιστορικό και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σκύλου σας. Και να είναι γελαστός.
Τα σκυλιά θέλουν συχνά καινούργια παιχνίδια. Αγαπούν και τα παλιά, αλλά τους αρέσει η ποικιλία. Κυρίως όμως: θέλουν να τα παίζουν μαζί σας.
Ο σκύλος σας δεν είναι «σκυλί». Δεν του αρκεί το φαγητό και η στέγη. Θέλει αγάπη, φροντίδα, γνοιάξιμο, σαν να είναι τετράποδος μαλλιαρός άνθρωπος. Γιατί αυτό είναι στην πραγματικότητα.
Μπορεί να κοιμάται μαζί σας στο κρεβάτι. Ούτε εκείνος ούτε εσείς θα πάθετε τίποτε αν του το επιτρέπετε.
Στη μαγειρική στήλη μας, σήμερα έχουμε μπισκότα! Μας τα στέλνει η καλή φίλη Νάστια Ντάνου. Την ευχαριστούμε πολύ, και βέβαια περιμένουμε και τις δικές σας συνταγές. Στείλτε μας μέιλ!
Τα μπισκότα του δεκάλεπτου που δεν αποτυγχάνουν ποτέ
Δεν θυμάμαι πού βρήκα αυτή τη συνταγή. Μάλλον σε κάποιο σάιτ για γονείς όταν ήταν μικρά τα παιδιά μου. Ήθελα να τους βάζω κάτι γλυκό στο σχολείο μαζί με το φαγητό τους. Μόνο που δεν προλάβαινα γιατί τα τρώγανε αστραπή. Τα πηγαίναμε κέρασμα σε επισκέψεις και παιδικά πάρτι, κι όταν μεγάλωσαν λίγο, όλοι οι φίλοι τους τα ζητούσαν αντί για δώρο στις γιορτές τους. Τώρα που είναι ενήλικες και οι δύο, μου κάνουν και υποδείξεις: «Δεν ψήνεις κανένα μπισκότο που έχεις καιρό να φτιάξεις;» Δεν αποτυγχάνουν ποτέ και είναι σίγουρο ότι θα φαγωθούν όλα.
ΥΛΙΚΑ:
1 πακέτο Βιτάμ ή βούτυρο (250 γραμμάρια)
1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
Μισό κιλό αλεύρι (μπορεί να είναι αλεύρι που φουσκώνει, ή και κανονικό)
Ένα πακέτο σταγόνες σοκολάτας
ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Ανακατεύουμε το Βιτάμ και το ζαχαρούχο γάλα με το σύρμα να ενσωματωθούν, ρίχνουμε το μισό αλεύρι και συνεχίζουμε το ανακάτεμα.
Ρίχνουμε τις σταγόνες σοκολάτας ανακατεύοντας συνεχώς, ρίχνουμε και το υπόλοιπο αλεύρι, και ζυμώνουμε (αν βάλουμε αλεύρι για όλες τις χρήσεις θα βγουν πιο τραγανά, αν βάλουμε αλεύρι που φουσκώνει θα βγουν πιο αφράτα σαν cookies).
Φτιάχνουμε μπαλάκια σε μέγεθος καρυδιού, τα βάζουμε σε ταψί και τα πατάμε λίγο: δεν φουσκώνουν πολύ, αλλά καλύτερα να μην είναι κολλητά.
Ψήνουμε στη μεσαία σχάρα σε προθερμασμένο φούρνο, στις αντιστάσεις, στους 180° για 10-15 λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν λίγο από πάνω.
Αφήνουμε άλλα πέντε λεπτά στο ταψί να κρυώσουν.
Η παραπάνω αναλογία βγάζει 20-25 μπισκότα, ανάλογα το μέγεθος. Διατηρούνται πολύ καιρό σε σκεύος που κλείνει αεροστεγώς, αλλά εμείς συνήθως τα τρώμε σε δυο μέρες.
Tip 1: Αντί για σταγόνες σοκολάτας μπορείτε να βάλετε ψιλοκομμένα αποξηραμένα φρούτα ή ξηρούς καρπούς.
Tip 2: Μπορείτε να βάλετε και βανίλια ή κανέλα αν θέλετε.
Tip 3: Μπορείτε να τα κάνετε σοκολατένια αν ρίξετε κακάο σκόνη στο αλεύρι (περίπου μια κουταλιά της σούπας), ή μισή λιωμένη κουβερτούρα όταν ανακατεύετε το γάλα με το βούτυρο.
H Πόλα Χόκινς βέβαια («Το Κορίτσι του Τρένου» κ.ά.) δεν χρειάζεται συστάσεις. Αυτό εδώ είναι το τελευταίο της βιβλίο, για το οποίο διαβάζουμε πως είναι «ένα αριστοτεχνικό μυθιστόρημα που θυμίζει τις καλοδουλεμένες ιστορίες σασπένς της Σίρλεϊ Τζάκσον και της Πατρίσια Χάισμιθ. [Είναι] το πιο αγωνιώδες και δυνατό θρίλερ που έχει γράψει μέχρι σήμερα και έρχεται να εδραιώσει τη θέση της Χόκινς μεταξύ των μυθιστοριογράφων που κεντούν με λεπτή δεξιοτεχνία τις αποχρώσεις και το ύφος τους». Όποιος αγαπάει τα ψυχολογικά θρίλερ, και δη αυτά που διαδραματίζονται σε απομονωμένα, περίκλειστα μέρη, πιθανότατα θα το ευχαριστηθεί.
Βρείτε το εδώ, ή στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας, ή όπου αλλού σάς αρέσει να προμηθεύεστε τα βιβλία σας.
Νά και ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:
Η Γκρέις μπορεί να είχε δώσει στον Μπέκερ την εντύπωση ότι τα χαρτιά που του έδωσε ήταν ό,τι είχε πιάσει στην τύχη από ένα σωρό, αλλά αυτό δεν ήταν καθόλου αλήθεια. Δεν είχε χρόνο να τα διαβάσει όλα, αλλά φρόντισε να περιλάβει ένα τετράδιο από την εποχή που γνωρίστηκαν με τη Βανέσα, όπως φρόντισε επίσης να μην του δώσει κάποια από τα μεταγενέστερα. Έβαλε στο πάκο που του έδωσε κι ένα-δυο από τα απαίσια γράμματα του Ντάγκλας Λένοξ, για να του δώσει ένα μέτρο σύγκρισης. Ίσως όταν ο γιος του Λένοξ δει αυτά τα γράμματα να το ξανασκεφτεί αν πρέπει να δημοσιοποιηθεί η αλληλογραφία της Βανέσα Τσάπμαν. Θα έρθει η ώρα της αλήθειας, η Γκρέις το ξέρει καλά αυτό. Οι άνθρωποι του Φέρμπερν δε θα ξεχάσουν τους χαμένους πίνακες. Θα πρέπει να βρει μια εξήγηση κάποια στιγμή. Πόσο πιο απλά θα ήταν τα πράγματα αν ο Ντάγκλας είχε πυροβοληθεί πριν από την επικύρωση της διαθήκης αντί για μετά… Ξεκινά με το πρώτο από τα κουτιά με τα χαρτιά. Δεν υπάρχει καμία τάξη. Όλα είναι ένα κουβάρι — τετράδια και φωτογραφίες και σκίτσα και γράμματα και κάρτες, σημειώσεις σε χαρτάκια, λίστες για ψώνια. Η Γκρέις ξεκινά τακτοποιώντας τα πάντα σε αρχικές στοίβες: τα τετράδια στη μία μεριά, τα γράμματα στην άλλη, και ούτω καθεξής, και μόλις τελειώνει μ’ αυτό, πάει σ’ ένα δεύτερο κουτί και μετά σ’ ένα τρίτο. Προσπαθεί να μην αφήσει τα μάτια της να παρασυρθούν και να κολλήσουν, προσπαθεί να μη διαβάσει. Αν αρχίσει να διαβάζει, δε θα τελειώσει ποτέ. Θα εκτροχιαστεί. Κάθε τόσο όμως δεν κρατιέται, και το μάτι της πλανιέται στο ξεθωριασμένο μελάνι και πιάνει ένα κεφαλαίο Γ, γραμμένο καλλιγραφικά, όλο υποσχέσεις: «Οι άνεμοι τελευταία είναι απαλοί και ζεστοί. Η Γ. κι ενώ κολυμπάμε όταν ανεβαίνουν τα νερά. Απλά παράδεισος».
Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:
Καλώς ήρθατε στο Έρις. Το νησί με το ένα σπίτι, τη μία κάτοικο, τη μία έξοδο. Αποκομμένο από την υπόλοιπη Σκωτία για δώδεκα ώρες κάθε μέρα. Κάποτε ζούσε εδώ η Βανέσα. Διάσημη εικαστικός, της οποίας ο ξεδιάντροπα άπιστος σύζυγος χάθηκε από προσώπου γης πριν από είκοσι χρόνια. Τώρα ζει εδώ η Γκρέις. Ένα μοναχικό πλάσμα της παλίρροιας, βολεμένο στην απομόνωσή του. Μια αναπάντεχη και σοκαριστική ανακάλυψη σε μια γκαλερί στο μακρινό Λονδίνο φέρνει έναν επισκέπτη στο νησί. Και τώρα τα μυστικά του Έρις κινδυνεύουν να βγουν στην επιφάνεια…
* * *
Το Ημερολόγιο κυκλοφορεί τέσσερις φορές την εβδομάδα: κάθε Σάββατο και Κυριακή, και κάθε Τρίτη και Πέμπτη. Θυμίζουμε: όποιος έχει μία πρωτότυπη και ωραία, απλή συνταγή, για την οποία υπερηφανεύεται, μπορεί αν θέλει να μας τη στείλει με μέιλ. Επίσης μπορεί να μας στείλει μέιλ και για οποιοδήποτε άλλο θέμα. Σας ευχαριστούμε πολύ.
6°
